Dominae Nostrae erga meum dereliquit Deum vestrum
A meridie prompta est tenebrae totam terram usque in horam nonam. Et circa horam nonam clamavit Iesus voce magna: "Eli, Eli, lema sabacthani?" quod «Deus meus Deus meus ut quid dereliquisti me?" XXVII Matth: 27-45
Haec verba Iesu quae est penitus in toto corde pupugerunt Beati mater nostra. Accessit, truces cum amore mundi adorare uulnere corpus sensit clamor est ortus ab imo.
«Deus meus, Deus meus ..." sic incipit. Beati illi mater nostra audiebat, dum caelesti Patri Filium dicunt esse ea, quae maxima essent inveniam consolationem in scientia eius necessitudinem cum Patre. Qui sciebant, melius quam quis aliud, quod Jesum, et Pater unum sunt. Qui hoc modo se audivisse eum dicentem publicum ministerium in multis partibus, et inde quoque sciebant quod fidei patris matris suae intuitionis Filius Patris est Filius. Et Iesus erat ante oculos eius vocantem se.
Et continuo Iesus: "... ut quid dereliquisti me?" Tu, devicto fuisset cor ejus in interiorem proximum sicut commemoravimus, et tribulacio filio suo. Et sciens dolorem pati non est ulla laceratione corporum longe crudelius pati possent. Qui sciens interiorem tenebras altum ipse pateretur. Et confirmavit omnes sermones istos per os Cross Materna quidem sollicitudine, quam habebat.
Dum mater nostra Beati Filii sui meditatus sum in his verbis iterum iterumque in cor, ut non intelligere, quod Jesum, interiorem sentiant eius usus et sensus spiritualis absque damnum Patris, et donum in mundum. Perfectum ei Iesus fidem abducturusque ea intelligere, quod ipsa est peccatum intrantes usus. Etsi perfectam in omnibus et sine peccato, quod per amicos regios usus, quae homo ex se trahi in peccatum: De separatione a Patre. Quamquam Iesus non est separata est a Patre, et ingressus hominum experientia de hac Separatione ut reverterentur ad lapsus humani generis ad misericordiarum Patrem in Caelo.
Fecit mirabilia in terra hac, ut non dolore clamorem qui venit de Domino nostro Iesu Christo, oportet nos omnes experiri hoc est experta ac nostrae praedestinationis. Clamor noster: dissimilis Dominum, est propter peccata nostra. Et peccavimus nos et intra nos ad desperationem solitudine. Haec venit Iesus perdere effectus et restituet nobis Patrem in caelis.
Alta amoris in Dominum Today reflectunt, qui erant ex nobis nam omne quod experiri volenti eum sequi peccatis nostris. Beati mater nostra, sicut maxima perfecta matri et filio eius et ad omnes gradus, sharing illam interiorem dolor et gemitus. Certum est quod certum et amore maxime quod inexpugnabili constantia sustinuerunt exprimitur apud Patrem. Amor Patris ostensus est in corde ejus: quia dulciter at ille intuens eum nati poenas incliti.
Mater amici mei, vestrum cor est violabile telis dolore cum estis participatur in interiorem Filium tuum. Derelictionis gemitum eius expressit eam, quae fuit perfecta caritas. Intrantes autem in eum, qui habitum patefecit et eius effectus in humana natura est peccatum ipsum et usum eius permittens eam seruare ac saluare.
Mater cara, cum a me stare ac sentire effectus vitae meae propter peccatum. Quamquam perfectus filius tuus ego sum. Tio peccatum abit tristique. Sit vestra praesentia materna in vita mea semper admonere mihi Pater ad me, et non relinquit me invitant ut turn semper ad misericordissimi Cordis eius.
Dereliquit me Dominus cum maximo dolore te ingredi hominem. Et permisit ipsum ut effectus experiantur meum peccatum. Da mihi gratiam, ut conversus ad omne tempus pater tuus et ego vici adoption peccatum curat ut in me per crucem.
Mater Maria, ora pro me. Iesus ego in vobis.