Studio dies amoris amicus perfidis

Amicus est malus. Absit, nemo non ipsi nos ordinata caritas, quae nos incitat ad vitam amoris et ipsi in virtutibus ornant; sed amor sui, sit infinita talis acquisitiva quod fit propter se facit quando nos ipsi de solum cogitant, non diligamus nos et viscera mea super alios ut in rem esse nobis. Si volumus dicere, ut volunt audiri; si sustinemus et dolete si opera laudant nobis Nolumus resistere contradicat, nobis displicere. Speculum In hoc te non agnoscis?

DE IRREGULARITATIBUS ex amore sui. Quam multa ex hac vice defectus aliquis? Nam leviter, fit indifferens insurgit ex aliis malo animo facit sustinere? Ubi parebunt et impatiences, dolore iraque et adspernantur offensiones quia parvulus est? Ex amore sui. Ubi tristitia, et diffidentiae aura, veni de desperandum est? Ex amore sui. Unde anxietates, qui fremitus hominum! Ex amore sui. Si sibi ea iniuria fieret minus faciemus

Corrumpit bonum. Quod est venenum amor sui, quam multa bona facta nostra subit fidem! Vanitatem complacentiam naturalis satis quaesitum est, merito furatus fuerit in toto vel in parte. Quot orationes, eleemosynæ, communiones, sanctae auferent manet sine fructu, quia originate seu comitatus ab amore sui sunt! Qua ratione mixtionis spoliandi atque corrumpit? Nonne omni conatu illum sequeris? Non illum inimicum tuum

EXERCITATIO. - Amor vestram bonam semper, hoc est, quod Deus velit illud ad quod, dum non noceat iura proximo tuo.