Hodie enim gratiam devotionis offerimus: Jesus in Gethsemane
JESUS in cultu Gethsemani
JESUS promissa
Cordis mei, qui semper relinquere voces amoris invadendi animarum, calefac eas et in tempora: adolebitque ea. Cordis vocem meam, quae serpit et invitat ad orandum est et qui audit me, et qui non vis ad animadverto ne itaque me. Intrinsecus admovendus sed ut omnis, loquor: et vox mea ad omnes, quia omnes amant. His videlicet qui noverunt legem amoris Non miraris, si insisto dicere quod non beat in januis eorum qui resistere et quod ideo renuentia quia frequenter habere cogunt me, ut ita dicam, ut repetere vocationem, et invitatio, quod 'offer. Iam has voces meus calidum omnia cum dilectione, quae incipit a Cordis mei, quid aliud sunt nisi voluntatem ad amandum et ad amandum Deum, et vult servare? Non me latet tamen immemores invitatio et pluribus aliquanto pauciores quoque suscipe curam non collegistis me. Bene volo ostendere ego bonus sum (fere ut si non fuit usque) et faciam in vobis dare pretii lapillo in dilectione mea sicut et ego quia omnis affectio testem sincerae. Ita, ego voluit ad rationem matris, ut sit in corde meo, ut possint transire flumen gratia iam non habet. Hic ego quid unusquisque modicum pro dilectione
Remissio culpae certa salutis moriturus qui putant semel saltem poenae quam penetrat horto Gethsemani
Contritionem perfectam perpetuamque cuilibet Missam celebranti honorem ipsis solvunt
Felix qui potuit ad spiritualia dolore dolores mei erga alios Gethsemani.
Denique, ut ostenderet tibi quod Ego vere vis ad conteram Cordis mei, et matris ad flumen dabo tibi gratia promovebit te promitto, qui ad caritatem Gethsemani alia tria haec:
I) Perfectus et paratus ad summum victoria tentationis cui est subiectum:
II) dirige in potestate libera ab animabus in purgatorio;
III) Magna ut faciam voluntatem meam.
Haec omnia mihi certa voluntas eius qui facitis dixi diris cruciatibus Gethsemani mea in misericordia et miserationibus.
(August MCMLXIII) Tu autem vis iungere CONSULATING animarum in agone Iesu in Gethsemani horto?
Ex timore ad te: "AMICORUM Gethsemani"
Rua della canonica, 13Tel. Picentibus 0736/251214 (LXIII)C
Id petentium adhiberent spread orationis per "FREE"
Suscipe CRUCIANS JESUS in Gethsemani
Domine Iesu, qui sunt in excess tui amoris et duriciem cordis nostri, gratias ago multis, meditantibus caritatem tuam, et linivit SS. Passion Gethsemani, obsecro vos volo ut cor meum et animam meam de te cogitare frequenter amara valde Cruciatus In Horto, quantum fieri potest ut, si coniurare cum mentem afiici pateretur. Jesu, qui, nocte pondus pro culpis ómnibus complebo perfectam dono mihi propter te hoc sudare sanguinem vitiis. Beati Iesus enim in Gethsemani certamen tuus fortis, da mihi posse deducere integrum atque victoria et maxime in tentationibus, in quibus sum, maxime autem ad subiectum. Flagranti O Iesu, per anxietates et dolores acerrimi timoribus et incognita pati autem in noctis prodiderat te, da mihi magna ut faciam voluntatem tuam fac mecum et cogitare, et Recogitabo ingentesque conficiendi sunt conatus et certamen, ut infigo victoriam reportavit hoc persaepe dixisti tibi, sed non ut faciam voluntatem Patris. Beati esse: Domine Jesu, pro vobis effundetur in luctu atque lacrimis sancti maxime autem noctibus. Beati esse: Domine Jesu, pro te sanguinem sudorem a sollicitudinibus et mortale maxime refrigerans periti tibi soli quod homo potest umquam concipiamus. Beati esse: Domine Jesu valde amara dulcis, sed in immensum, atque omnium hominum maxime ad divinam precationem, quae ex suspensus crepuit medius tuo ingrata rescidit et in nocte proditione Cordis cruciabilique exitu. Aeterna Pater aeterne, offero tibi omnia praeteritum, praesens, et futurum sancta Missa simul et Iesus agonizans in Hortum Olivarum adveniat. Sancte Trinitatis, Spiritus Sanctus ad amorem veniant, et in omni scientia mundi. Passion Gethsemani. Fac, o Jesu, ut omnes, qui te amo, cum te crucifixus est, et recordabor tua singularis cura in ea hortulos et inscriptum hortulis, hoc vobis exemplum, disce orare bene pugnare, pugnet et vincat ut possit glorificamus te, aeternum in caelis. Ita sit.
XI.23
Cum approbatione ecclesiastica + Macario, Episcopus Fabrianum,
DECLAMATIO VERBIS MARCI JESUS
In Gethsemani sciebam in peccatis omnium hominum. Itaque factus sum, fur, homicida, adulter, mendax, sacrilegos, blasphemus fui, nec susurro in Patre, et me dilexit quam ego semper sum. Me, pura, sicut et ego Patris respondit maculosum egregia fama, si cum omni spurcitia. Et hoc est quod prorsus sudore digeritur sanguis meus acetabulum: in dilectione mea, ex contrariorum fit per voluntatem eius, qui volebant accipere super me Pater, et omnes fratres mei et non laeduntur. Sed parendum credebant et finem in amore omnium labe indui me iuxta te salvum faceret voluntatem Patris superna felicitate locandas. Ego autem credo quod nullus passum immolatum in cruce pro tanto plus erit, quod quamquam multo molestius, quod scilicet omnium peccatorum atque assidue sum ostensum est, quod facta mea et quod respondendum est per se unum. Itaque ego, innocentes, respondit Pater eram quasi reus est vere res turpis. Considera igitur quam ultra mortale nullis iam nocte mihi crede, neminem succurras tantis doloribus quia scilicet vidi uterque operatus me crudeli morte data est mihi tempus et pretium redemptionis pretium pro delictis publicis, de quibus in plena. Quis cognoscet amplius supraque figmentum sensi deserendum me dolores mortis. Non possumus putas maior magnitudine mihi est hic: facti sunt in centro, in scopum ex vobis omnia delicta. Ad pondus immensum scirem eorum quae sunt esse et esse Patrem meum factum est. Numinibus accepta carne mea instrumentum suum esset inde rebellionis commune cum deformitate inobedientiae latet transfigurans martyrum gemitu cuncta animae et corporis. Sed semel satis una refugium meum utique fecit redemptionem quam missus multiplicatur tamen haec suspiria, longum vivere hic et quia sapientia et amor voluntatis. Sed omnium laborum finem volo apud me impensius vidi cunctaque redimere habui quae fuit illa mihi. Est in horto cumulum doloris quem vellet et expositae opprimit corpore ejus. Docere me refrigeravit et angelus alius poenis meis fidelibus essent meus afflictus dolore gloria mea et non est ostensum est amor, misericordia, unionem. Recepi sic anima sic mihi occasionem dedit vires. Clamor pugnam sanguine victoria ad homines ingrata oblivio Noctem magno incommodo. Nox erat redemptio peccatorum, quo quisque loco ipse tulit vitio, sed praeter hoc voluit claudere et pene omnibus tribulationem maximam. Mi, Gethsemani a mari fines caritatis quo quisque mare omnis culpa et dolor demersam esse passus non imaginario modo omnes qui descendunt in grauitate terra. Nam amor patris, caritas in homines, qui fecit mihi voluntariis victima. Si quis vestrum mihi posse vidimus, nisi hoc fuisset mortuus est turbarentur a me capta est corporalis aspectus. Quum nullum poenae genus haud unum desiderium mille milia omne desiderium mihi comprimuntur. Ego animo complecti omnibus iniquitatibus vestris et omnibus affectibus tuis cogitem. Ego autem solus sentire possum, inquam sentiunt omnia opera tua, quia et tu mihi es. Tragica quadam nocte, in tenebris noctis excitabatur Maria hesitatedly Transierunt qui per olivae super hortis Gethsemani. Et paravit Pater in altaris die qua ego, et hóstiam ófferens, ad immolandum. Ego et qui misit me ad alia peccata hominum ad amorem exspectata nocte cum sacrificio mihi filium et animal primum. Ibi oleas in Gethsemani, quia peccata hominum devictum in memet locum et vicit. Sane singultus mundi satis ad redemptionem, sed etiam quod opus perfectum cum ad optatum extremae quasi dicat, constet ut pro omnibus subiiciat me ad opprobria passionis, erat immolationi amanter solum potest consequi desideravit in proposito Patris. Nam me meriti infiniti quaecumque tamen sub humilitate mea manu voluit voluntas divina per modum operis consummationem et ideo prima Gethsemani et voluntas impletur pelagus parte. Paulatim fere infirmi uenissem pes meus super altare et immola initium sumendum erat. Qualis nox fuit! Qui est dolor in cor meum ad cogitandum, ad distinctionem visus horribilis ex peccatis hominum! Et vidi, et non erat lux in tenebris; Tantum ego et mihi frigora sensit; Passus sum absque defectu dilectio caritatis Passus sum absque bono malum Ego sum qui tantum gaudium et tristitia, quia non erat Deus videns me, et vermis non fuit in Christo, in christum Domini ad me vidit et Patrem crassa et otiosus, non est amaritudinem, dulcedo, et non sensi; Essem passus est iudex et damnationem, tibi damnationem; Sancte non erat, sed ut maxime tractata peccator; Iesu fui, sed solum per nomina sensi vocatur satanas de crimine mores; Eram victimam de voluntariis, sed mea propria natura humana facta est mihi sentire infirmitatem et tremor, et tribulacio poposcit remotionem omnium quae inventa sunt in me; quod sic, ut est homo omnium quos dolores, qui ad gaudium de se dedere novit, fugit me factus est Divina oneraria nave exceptus. Quae omnia, quare Iam ego dixi vobis: et tu, quoniam oportet facti sunt mihi. Mea passionis ... O! Quid autem abyssus amaritudinem conclusus! Et quia sciunt longe credunt corpus passionibus cogitent! Gethsemani vultu respice me praeteriit deserunt in horto mecum Et venient ad te admonere hodie vultus procul vos ut a bonus tristis mihi vultus ut magis sanguis meus considerans sudore. Tu autem non valde interested in hoc passio ignota? Magis consideratione dignum nonne putas melius audire? Anime mei carissimi! Ad Gethsemani, reditus in Me, in tenebris, in dolore, et in misericordia, in dolore amor! Et tu ergo quid agis? Dicis itaque mihi similes facio? Vos can quoque tuis locus enim genu in terram vestram et sacrificium, et dixit mihi: Pater, si fieri potest, transfer calicem hunc a me: sed frater tuus non est meum sed tuam voluntatem. Et dixisti: "Fiat mihi", cum Nobis persuasum, tunc quiescam, et omnia mea renovamini amor. Gethsemani vultu respice me peristi coeundique in horto mecum Ego quod passio, si occideritis me iam tibi ob suavissimos dolores. Noli timere Gethsemani ad me: Ingredere, et vide. Si ergo ego participare angores sensitivo quod solitudo, et ponemus cor meum verum est munera, et non adepto perdidit, sed tu dicis mihi: Pater, non mea voluntas sed tua oportet fieri?