Vota et preces "pauperes" impetratio orationis forma virtutum
Paupertas repraesentatur per habere fundamentalem quendam habitum orationis.
Paupertas ut orationes evadant christianorum proprium est nihil et sit audax & discretos homines ex tota exploratio Dei.
Si spes est exspectatio est expressio, paupertas autem est expressio fidei.
In orationis, ut sibi unum dependet ab alio, cui est pauper.
Renuntiat sibi fundamentum vitae in consiliis auxiliis et certa, sed ad Dei hooks.
Pauperes enim homo detestatur rationem. Ipse potius ad "numerare" est aliquis?
Vir pauper et credit ei qui obstiterit, sed Deum: qui etiam faciet sibi non audistis.
De Deus homini occurrit, qui, tamquam nullum in Deo, qui dat signum ...
Est deditionem inclinarent ad te, qui narrat quod sit tempus relinquo (statim!), Sed non cum vobis revelare et perveniant.
Solum constant est, temporalis est.
Incerta Solum durum est.
Solum pecuniam polliceri.
Solum enim verbum unum fecit.
Quod homo non orantes lumen ortum est in spiritu, sed inmedicabile mendicum significat, qui postulat ad fragmentis, lumen de ligno veniunt.
Memores sitis cogit lacus sed semper inquirere originem ducit.
Oratio non est in "advenis" peregrinis vero qui non habet nidum ovo pera pouched abundantem sed necessitas ipsa vespera effluit.
Solum qui tunc potest dare pauperes ad Deum?
Difficile est alicuius quod quis habet multa temporis (et forte perdet eam), orare tempore invenit. Certe non solum dat ciborum.
Hie pauper est tantum signum dans tempus orationis apud Deum. Et nunc eum indigere perspexeris.
Necessaria, non superflua est. Dabit illud latitudine absque mensura.
Per precationem videlicet pauperum qui confidunt in hunc Dei interventum "statim".
«Cum autem inducent vos in synagogas et ad magistratus et potestates nolite solliciti esse qualiter aut exonerare te, aut quid dicat; quia in ipso momento, cum Spiritus sanctus dicat quid docebit vos est »(Lc 12,11).
Orationis pauper est, sobrium, prudentem, discretum orationis.
Pauper orantem non formidat infirmitas non curat numerum quantitate successu.
Fortitudo pauperi orantem invenit infirmitatem;
"Cum enim infirmor, tunc fortis sum qui sum" (II Cor. 2).
Et pauper non quaerite in oratione gratification motus. Nec facile consolationem peteret.
Qui scit quod essentia orationis non consistit in hoc gaudium sensitivo.
Pauperes etiam cum Deum quaerant confundit se abscondat disparet noctem.
Ipse est, sine labore et nuptum ficti pravique tenax quam vult sensu, de fidelitate et amor suscipere volens nec test.
Qui scit quod aliquando capit in conventu partium.
At saepius consumpta est, per vigiliam scilicet sine fine.
Paginae «obscurae nocti 'et frigoris, in angustiis, et responsum non-in spatium, in naturali cedere intellectum, non sunt aliquid, sunt maxime pretiosa" etiam "pauperem qui dicuntur in oratione dicere.
Magis pauper ille instat observatio ostium apertum in hoc ipsum Deus qui autem negaverit.
Lucerna accensa est calor, non est in animo.
Sed referre a pati obligati stipendia facerent.
Si vis accipere quia non videt vos autem orationis esse videatur, ipsum liberet te clutter, quae tollit omnia necesse, lacrimis off vestri personarum, quae numquam expertus est orationis.
Operatio autem est orationis damnum.
Oro te ne quod tibi habere eam. Cur vis amittere?
In oratione et facit invenire, primum omnium, quod non necesse est, quod non debes facere.
Quod est "nimium", quod est de essential relinquere locus.
Est "magis" hoc est tantum ad spatium dare necesse est.
Orare non cumulare sed raptus, denuo se esse nuda veritate.
Longum est orationis, patientes estote simplifying a officium est de vita.
Orantes = verbo ingressum subtrahit !!
Ad punctum in minima nostri submersi et insulae de satisfactio, ut et ipsi in suffocationis propter affluentiam Dei per consilia de insanus amor sui;
ut usque ad alterum nihil esse possit de Infinito qui tangit?
Nihil nisi quod positum est omne quod est spatium vacuum e manibus et mundo corde.
Hactenus omnia dicta sunt:
SPES PEDISECA =
De paupertate fidem =
Nunc lets addere tertio apparatum orationis: TAEDIUM = CUPIDITAS
Orationis pro illis qui non omnia necesse est quod maneant in animo paterentur sunt.
Et confessus denuntiati tendere vult aliud tunc orationem apta.
Dum vult temptare splendide ausu periculum novum habitum relinquere, et preces sunt.
Noli orare pro me!
Christiani enim aliquis dicitur "gaudere et quiescit".
Beatus sit cum Patre, quod in se est et per se, M. Tullio legimus modo, cum entis a filium fratris et civis regni.
Nam simul orationis principio laetitiae causa compellit.
Plenitudo ac sentiant. Inter tensio 'prius' et 'non tamen'.
Security atque investigatio.
Pax et manet ... abrupta memoratione eorum quae fieri?
In oratione homo stupet ac infinita in magnitudine Patris invitationem, sed sentire ratio ducitur, inaequalitas inter nostrum atque offer eius responsio.
Ut iter Nos orandi et non coluerunt habens postquam mota per inquietudinem.
Quidam autem, cum omnia ad nostrum "dixit autem orationis".
Instead, oportet nos invenire, illam displicentiam de conditio orationis est.
"Vae vobis, qui pecuniis redimuntur?" (Evangelium secundum Lucam 6.25)
Oratio Sioux Philoponus,
Magna Spiritus vocem audiendi et in ventum,
cujus spiritus vivificat orbem audite
Vultum tuum ut Filius tuus sum coram venisti.
Ecce ego parva et infirma coram te:
Opus est vestra sapientia, et fortitudinem.
Fiat mihi gustare pulchritudinem creaturae in oculis meis, et faciamus
purpura aetati: imo solis occasum rubrum.
Honorificentius esse mearum
nam te omnia creata et doctrinis
quia abscondisti folium in omnibus et singulis petram.
Cupio viribus praestare non fratres
anceps pugna mi sed inimici mei.
Semper mihi ad te esse puris manibus
cum vero vultus, adeo ut spiritus,
fadit rebus occasum solis
sine pudore queat.