Divinam misericordiam, nec sciunt aliter Aprilis XII, MMXX

Haec vero communio cum Trinitate debet esse media ad vitam nostram. Et quamvis dicat hoc quidem se possint colloqui, et eorum verborum forma in intimis communicationis est ultra verba. Est unio, est a apricis in donum, et ipsi misericordiam consequantur. Hunc lapsum causarunt Trinitatis, oportet ut loquutus sum cum animabus nostris, et in profundis per linguam habet, non potest intelligi ut verba (LIVII See n. CDLXXII).

Scis Deum Tu scis Patris, et Filii, et Spiritus sanctus? Cotidianis agis cum illis loquebar illis audientibus eis Quin potius ex ratione omnis homo nascitur in scientiam de Trinitate. Omnes 'ait' in nomine dei sui. Omnes vocat vos communicando tecum vos. Populi anima vestra cognoscere de sancta Trinitate. A necessitudinem cum eis et implebit splendoribus animam tuam intimis desideriis.

Sancte Trinitatis, Patris, Filii, et Spiritus Sanctus, veni et habita in animam meam. Salva me nosse et amare altum essem. Cupio audire, et loqueris tua tecum sit in communione amoris arcanum lingua. Sancte Trinitatis, ego confido in vobis.