Divinam misericordiam, nec sciunt aliter March XXVII, MMXX

Interiorem mortificationem

Una maximarum donorum quae possumus donare Divinum Dominum nostrum est voluntas nostra. Saepe volumus quod velimus, quando velimus. Voluntas nostra contumax et contumax fieri potest, et hoc totum ens facile dominari potest. Ex hoc autem vitio tendit ad voluntatem, unum quod maxime delectat Dominum nostrum et abundantiam gratiae in vita producit, est interior obedientia ad id quod nolumus. Haec oboedientia interior, usque ad minima, voluntatem nostram mortificat, ut liberi simus ad plenius gloriosae Dei voluntati obsequentes (Vide Diarium #365).

Quid cupis cupide? Specialius, quid pertinaciter retines voluntate tua? Multa sunt quae volumus, quae facile pro Deo sacrificio dentur: non est malum, quod optamus; sed interiora desideria et optiones nostri mutent et disponant ad omnia quae nobis largiri Deus vult, faciliora nos recipiamus.

Domine, adiuva me unum velle perfectam obedientiam tibi in omnibus. Tuam voluntatem meam in magnis et parvis rebus tenere vellem. In hac obsequio voluntatis meae inveniar gaudium magnum, quod ex corde procedit tibi plene subditum et obsequentem. Jesus credo in te.