Divinam misericordiam, nec sciunt aliter March XXVII, MMXX

Deus solus novit quid opus sit alius. Haec legunt animo non possumus, nisi alterius specialem gratiam quae data est nobis a Deo. Sed in aliis optante Deumque enixe rogantes, ut uterque appellatur. Interdum, si non aperta sunt, et Deo de necessitate est ponere corda nostra ad se ferventius orare. Si enim se ad sacra vocatos sentiant intrare speciales orationes nobis, ut Deus et non mirabitur, si aperire ostium et subito Sanctus ad hoc quod homo perdite indiget corde conversationem (See LIVII No. CCCXCVI).

Nonne Deus posuit hominem in tuo animo certum? Ibi est frequenter maxime qui venit ad sapiunt? Sic autem Deus pro eo et dices illi paratum esse ad hoc appetitus. Sic expectare atque iterum oro. Si deus voluerit, et invenies quia ad dextram et ad dextrum est, tuus est aeterna mens ad hoc homo posset facere difference.

Domine, da mihi cor tuum plenum est orationis. Auxilium me aperire ad quos posuistis in nostras officiosa vias. Et dum oro ad respectus morti eorum, et ego dabo te praesto esse uti, tamen vos volo. Iesus ego in vobis.