Divinam misericordiam, nec repercussione Martii XXVIII, MMXX

Tot animae sunt quae orationes egent et misericordia Dei egent: hae sunt illae animae quae in suo peccato haeserunt. Orare pro eis potuimus, sed parum momenti videtur. Quid plura? Aliquando, maxima intercessione efficere possumus, cor amplissimo amore repletum. Studeamus diligentissime has animas purissimas ac crudelissimas amores habere. Deus hunc amorem videbit atque amantes intuitum in eum convertet propter amorem quem in cordibus nostris videt (Vide Acta #383).

Quis est ille homo qui tanta indiget Dei Misericordia? Estne familiaris, adiutor, vicinus, vel amicus, qui in Deum et eius misericordiam pertinax manere videtur? Committe benignissimo amori quem potes offerre hominem et Deo dare ut tuam intercessionem. Sinite Deus hanc personam per amorem tuum intueri.

Domine, toties non amo, quantum me amare desideras. Ego sum contentiones et criticas aliorum. Cor mitiges, et deinde in cor meum pones benignissimum amorem, quem unquam sensi. Adiuva me ut illum amorem dirigas ad illos qui tua divina misericordia maxime indigent. Jesus credo in te.