Et hoc est quod funus meum erit sicut hodie (a Paulo Tescione)
Nos ad organizing partibus, certe magna festis, sed maxime ex nobis exeunt omnes dies vita nostra, in die Domini nostri funus. Multi timent die cogitare et velle et non facere velitis alii in illum diem. Meditationi omnium proponere debemus quasi speciale die illo die illa, a unique diem.
Et hoc est quod amo mihi funus dies erit.
Ego suadeo vobis, non veni in domum suam et praerupta salientes fugerent; gemitu et oscula de profisciscentium, sed videamus invicem directe in ecclesia ut faciam omni die sollemni celebrarent honore die Domini Iesu. Tunc si vis capulum meum praetereant qua meam humilem corporis et requiem non habe tria milia, quattuor milia nummis Europaeis constant, sed centum sola sufficit. Just a ligno continens quieti corpus meum in et Reliqua pecuniam ad habe me funus, date pro illis qui necesse sit, et sequere Christiana doctrina Iesu. Commendo vos carissimi Sacerdos annulum de campanis pro pars, ut te audivi regionatim urbe tota et frenum contristationem ictu me ad concives Melodiae sonum campanarum miseros autem anulis horas finem. Deinde pone non utuntur, sed ut poenitentiae praemittunt purpura, vestes eorum quadrata alba sicut ones meministis dominica die hoc exsilium ostende. Carus sacerdos tibi commendo, ut cum homilia habenda est nec dicere, quod hoc non esset nisi Disputatio de Evangelio semper pro vobis, facite. Et missa est maxime momenti in mea persona semper funus Jesu, et non in die illa ad primas. Flores, tibi commendo ea faciunt, non iusta opera architecturae coronae, non in funere meo de florum autem et vere ornant in ecclesia magna supellex varia florum et olentia nactae. Deinde in urbem posuit posters super qua scriptum erat, "qui natus est in caelum" et non "abiit".
Si me invitavit ut una sit pars diei, sicut fecistis cum ad nuptias meas, vel graduatio natalibus, non esset omne beatum et felix nunc mea invitare te ad funus, convivium et cunctis qui manet in aeternum, clamor. huius tu neque auctoritatem nisi clamantis? Tu scis quod ne vivet? Tu scis quod ne sto juxta te, et custodiet te omne progredi? Tu ergo ne et vos autem videtis me: sed non inde contristantur absentia mea, et ego in te caritas Dei mei laetus sum. Et hoc puto verum gaudium vestrum quomodo ergo adest, ubi habitas in terra.
Haec est dies, funus meum. Neque clamor, neque exitum non principium vitae finem vero vitam aeternam. Dies mei funus erit pars in qua quisque debet esse beatus quia in caelo non nativitatis meae clamavi ad ultimum in terris. Funus extremum mei dies hodie quod non vides hoc verum erit in die primo, principium, ut aliquid ejus non erit finis.
Scripsit PAOLO TESCIONE
Amen BLOGGER
INLICITUS reproductio VETITUS