Horoscopes: stultitia enim non credatur etiam vocatur a scientia

Sententia physicus authoritatis Antonii Zichichi:
Homo semper captus est spectaculo caeli siderei et astrologiae re vera sicut sermo de astris natus est. Maiores nostri delusi sunt, quod observando lumen eorum stellae intelligi possent. Sed non. Ad intellegendum quid isti noctis socios fascinantes sint necesse est studere, hic in Terra, in laboratorio subnucleare, in quibus omnia et ipsi fabricantur cuneos aedificiorum. Id est protons, neutrons et electrons. Discendo quid in concursu inter has particulas fiat, intelligere potuimus quid sint stellae.
Sermo autem de sideribus, qui ab exortu humanitatis exorsus est, ita permansit quasi nemo umquam comperisset omnia constare ex protons, neutronibus et electronicis; stellas neutrins multo magis quam luce lucere; et structuram realem mundi, a corde protonis usque ad fines Cosmos (including quarks, leptonum, gluonum et stellarum, quae sunt pars signorum zodiaci) gubernari tribus columnis et tribus principalibus viribus. Hae sunt ancorae certitudinis nostrae exsistentiae in Immanente, non signa zodiaci nec sermonis hodierni in astris, quae nimirum non sunt moderni, dum haeserunt temporibus, cum homo magnas Galilaeae scientiae res gestas neglexit.
Incredibile est, sed verum, hodie astrologiam cum signis zodiaci et horoscoporum esse videtur fons omnium certitudinum et ancora vitae nostrae.
Verum quid sit videamus.
Fundamentum astrologiae est signum zodiaci, cui omnes iungitur dum certo anno certo die natus est. Notandum quod signum zodiaci est fructus maxime elementaris imaginationis. Si coelum aspicio, et duas stellas lucentes eligo, per illa puncta Leonem vel Arietem vel aliquem zodiaci signa trahere potest. Dicamus statim diem, quo nascimur, coniunctum inclinationi axis terrae (respectu plani orbitae quem Terra circum Solem circumvolvendo describit). Signum zodiaci loco iungitur cum positione qua Tellus in orbita est. Inclinatio et positio clare distingui debent. Revera in eodem puncto orbitae diversae inclinationes erunt per saecula. "Si dixeris mihi diem quo natus es et quod signum es, narrare tibi potero quae scripta sunt tibi in stellis". Si quis in signo Leonis vel Librae vel in quolibet alio signo zodiaci nascitur, illud signum ad vitam portat. Horoscopos legit cotidie ut quid ei maneat. Etenim, qui noverunt epistulas caeli scriptas legere in ephemerides, in columnis radiophonicis et televisificis quotidie legere, praedictiones astrologiae de fato omnium nostrum. Basis est signum in quo quis nascitur.
Hipparchus fuit qui signa zodiaci excogitavit, qui saeculo secundo ante aeram Christianam vixerat, quasi ante duo milia et ducentos annos.
Diximus ab initio spectaculum noctis sideris omnes fascinare. Maiores nostri mirati sunt quaenam esset astrorum partes futuri mundi ac vitae cotidianae.
Observato caelo diligenter maiores nostri certas et anomalias deprehendit. Sicut in quodam momento stella nova oritur. Quare? Et quare nata est haec stella? Fit etiam multo clarior aliis. Adeo ut interdiu etiam videre potes. Stellas firmamenti interdiu non videmus. Non quia evanescunt, sed quia lux Solis vincit, quod est decies centies plus quam luce stellarum omnium in firmamento. Quomodo subinde nova stella nascitur? Cur autem etiam in terra fit, quod tam vehementer lucet in caelo, quod a solis lumine non cassatur, sicut ceteri? Quid miseros nobis nuntius adfert Mortales?
Scimus hodie, per Scientiam Galilaeam, stellas illas ferrarias nuclei esse in quibus Aurum, Argentum, Plumbum, Titanium, et pressius omnia gravia elementa Tabulae Mendeleev fabricata sunt. Stellae novae, in millennio observatae, ab aurora humanitatis usque ad hodiernum diem, signa arcana non sunt quae nos caelum mittere vult. Sunt phaenomena corporis perfecte comprehensibilis. Hae stellae novae nominantur Nova et Supernova. Si hae stellae novae nunquam fuissent, hic in Terra habere non poteramus, nec Aurum, nec Argentum, nec Plumbum, nec aliquod grave elementum.
Praemissis oculis aperit ad absentiam specialium sensuum, ad varias positiones corporum cosmicorum, quae circum Solem vel circa alia corpora revolvuntur (sicut Luna circa nos, dum Solem vertimus) cum accuratis physicarum proprietatibus. .
Unum extremum restat declarandum.
Existimans signum zodiaci aliquem habere posse in vita nostra, fide scientifica carere. Fingamus celerrime posse spatiari celeritatem ut illa puncta clara videat, quae figurae leonis conexae sunt. Puncta illa sunt stellae quae non in uno plano, sed in diversa profunditate sunt. Sed etiam si in eodem plano essent, ac si leonis figuram haberent, quo modo ad vitam nostram pertinerent? Scientia respondet: per fundamentales vires naturae. Hae copiae modo dominante exercentur in nobis a stella proxima nobis. Ceterae vero stellae firmamenti omnes effectus negleguntur in nobis comparati Soli, si fatum nostrum ab stellis pendeat, Soli est ut stella nobis proxima vertatur. Sed quid est stella tamen? Estne materia ex moleculis et atomis? No. Quid est sol? Sol, sicut billions aliarum stellarum in galaxia, in qua sumus, est immensa vis materiae: neque solidus, neque liquidus, neque gaseus. Nulla vel molestie massa.
In Sole protona et electrons libere vagantur quin in atomis et moleculis haereantur. Hic status materiae plasma appellatur. Plasma fuelit ignem fusionis nuclei intra stellam suamque industriam transmittit ad superficiem acceptam decies centena millia annorum illuc pervenire. Propter hanc industriam ab intus stellae recepta est quod superficies lucet oculis nostris visibilibus. Nos vero non videmus enormes neutrinos a Sole emissos propter viribus infirmis, quae protona et electrons in neutrons et neutrinos transformant. Neutrona sunt petrol quae vires machinae nuclei Solis potentiae sunt, neutrinos observare debemus speciales laboratorias aedificandi quales sunt Gran Sasso.
Solem in signo zodiaco dato ortu conspici nihil aliud est quam candelam nuclei inter billions candelarum nuclei.
Nulla est vis fundamentalis naturae vel structurae quae induci possit ut credamus candelas illas nuclei aliquid agere cum nostra exsistentia. Postremo unum adamussim. Rectum esset signum zodiaci si nascerentur, cum Hipparchus præcessionem æquinoctiorum sic dictam reperisset, scilicet Tertium Terrae motum.
Iam vidimus horoscopo inniti in signo zodiaco quod attinet ad diem et mensem in quo natus es. Dies et mensis determinantur Temporibus (et ideo inclinatione axis Telluris), non positione qua Tellus est in suo Orbe circa Solem, sed signum zodiaci respondet positioni Telluris in Orbem, quod circuit Solem. Si nullus Tertius motus Terræ esset, recte diceretur nexum inter diem nativitatis et signum zodiaci nunquam mutatum. Loco mutat de singulis annis MMCC, in sensu retrogrado, hoc est ab uno signo zodiaco ad priorem transitum.
Hoc significat, cum Terra unam revolutionem in orbita circum Solem fecerit, inclinationem eidem in Orbe debitam, per quatuordecim millia graduum depelli. In aequilibrio evenit ut ii qui in astrologia credere volunt ac propterea horoscopum (obstantibus totali fundamento scientifico harum disciplinarum) saltem sciant signum zodiaci non unum omnes loquuntur, sed unum. duobus signis primo correspondentibus. sicut quisquis credit se esse a Leone, scit quod a Geminis sint. Et sic de aliis.