Respice stellam, voca Mariam
Qui es,
qui in hoc vos animadverto ut fluxus,
quam ambulante eo super terram,
ut sis in trahentem iactantemque utroque procellas et tempestates, naufragia,
ne super oculos fulgore huius sideris
si non vis obrui procellis;
Fluctibus agitata si superbia
dignitatem, et blasphemia tollatur de invidia,
respice stellam, voca Mariam.
Si ira et avaritia, aut carnis illecebras
at illi excusso spatii animae tuae, respice ad maria.
Quod si tanta vis a dæmonio peccatorum,
Si turbantur conscientiae vi institutionum divinarum,
abyssus absorbeat tristitia coeperis
et ex desperationis abysso, Mariam oogita, Mariam.
Nolite exire ab ore tuo et in corde tuo:
et ad auxilium ejus orationis,
ad exemplum vitae tuae ne obliviscaris.
Post illam autem non adepto perdidit,
per orationem et sui non desperent.
Quos si vos non cadunt,
si autem non defendit in timore
si propitius tibi pervenire ad metam.
(Chiaravalle da Sancti Bernardi)