In mysterium reconciliationis

Humilitatem nostram de maiestatis assumpti a fortitudine infirmitas, qui ab aeterno mortalitatem; utque debitum, quod cum nos conditionis nostrae passibilis signabat natura unita est. Hoc autem totum factum est, ut commode salutiferae unicus Mediator Dei et hominum homo Christus Iesus qui mortuus immunis parte altera subiectam esse.
Verum quod natura perfecte natus est, sed simul manet in veram perfectamque naturam immutabilem esse. Et omnia in ipso divinitatis sumpseris.
Nostra autem dicimus, quae a Deo in principio creatum pro expressis, quis redimendus, per Verbum. In altera parte: non fuit in Salvatore vestigium illorum nefas est deceptor intulit in mundo sunt, et a seducto accepit. Infirmitatem nostram voluit utique non particeps delictorum.
Assumpsit statum servum, sed sine contagione peccati. Quod non minuit sed sublimata humanitate divinitas. Visibilia, et invisibilia, et consumetur in se mortalia auctor et dominus omnium rerum. Sed magis ad miseriam nostram misericordia summittendo se quam imperium amissis opibus. Auctor erat quis in divinam condicionem in homine, et nemo servitutem servivit. Hoc idem Salvator.
Sic et Filius Dei intrat in medio mundi huius miserias explicare, replet e caelesti solio suo, relinquens sine gloria Patris. Qui intrat nova conditio, natus in Nova via. Nova conditio quod intrat, quidem invisibilia in se, facit se in ratione visibilis; infinita admittit circumscribi se; quae omni tempore incipit tempore et dominus mundi abscondit immensæ majestatis formam servi accipiens; signabat et immortalem, sicut Deus, non dedignatus fieri viæ hominis, et sub legibus est mortis.
Qui enim verus est Deus et verus homo. Nihil fictum, in hoc unitatis, quod de humilitate et humana natura et divina sublimitas natura subsistit.
Deus enim non patitur eius mutationem misericordiae, ut homo ne subvertatur propter dignitatem accepit. Naturae opera cuiusque alterius communione quod proprium est. Opera quae Verbum Verbi humanitatem quae humanitatemque exsequitur. Prima illarum virtutibus lucet facit alterum patitur iniurias patiatur. Et sicut Verbum non renuntiat omnibus quae possidet aequalem gloriam et non reliquit hominem propria specie.
Nos autem non in strigare ab initio repetendo commendans: Et unum atque idem est vere Filius Dei et Filius Dei vere est homo. Ipse autem Deus, quia "In principio erat Verbum, et Verbum erat apud Deum et Deus erat Verbum» (Jn 1,1). Et quis est, quod "Verbum Caro factum est, et habitavit in nobis» (Io 1,14).