In mysterium amoris Dei Patris

Quidnam est hoc "mysterium Dei", hoc consilio statutum est a Patre per voluntatem et consilium, quod Christus ostendit nobis? In epistolam ad Ephesios, ubi S. Pauli voluerit, dabit pro solennes ad quam pater etiam descriptis sanctorum grandiosa consilium ejus amor, consilium quod fit in praesenti, nisi qui habet remotis originis in praeteritum: «Benedictus Deus et Pater Domini nostri Iesu Christi Christo. Qui benedixit nos in omni benedictione spirituali in caelum infúsa virtútis in nomine Christi. Elegit nos in ipso ante mundi constitutionem, ut essemus sancti et inmaculati in conspectu eius. Qui praedestinavit nos in adoptionem filiorum ejus amor filii eius facti per merita Jesu Christi, secundum voluntatem ejus approbatione. Ut gloria celebramus gratiam, quae dedit nobis in Filio suo dilecto, cuius sanguine meruit nobis redemptionem et remissionem peccatorum. Et patrimoniumque suum gratiam in nobis superexcedentis in sapientia et prudentia: ut notum faceret nobis sacramentum voluntatis suæ, consilium, qui se concipiuntur ex ponte coniunxit contractis in ordine plenitudinis temporum in Christo omnia illa quae in caelis sunt qui super terram ».

In momentum suae erga Christum Dominum, in luce collocat sanctus Paulus ad duo aspectus operis salutis, quae in Christo est a Patre, et omnis concentrata est. Quod Pater est, et Christus in hoc originem a centro; sin autem, in medio stat ex eo entis, quae est in Christo destinatur, iterumque ad tarda reuerti se, hoc fit, quia universum redemptio consilium et factum est in patria ex corde, et cor meum ibi in hac patria est quae verge omnibusque numeris.

Fatum totus fundamental huius mundi numerus principum per familias testamento patris: quia ipse voluit, ut nos liberi sunt in Christo Jesu. Ab omni quod aeternum suum amorem intendebant Filii, et Filius, quem vocat S. Paulum, cum tam fecundum nomen "qui est amandus ', aut potius, sicut iste, de Graeco verbo pressius ad simpliciter:" Quis est ille perfecte amari ». Melius vis amoris aeterni Patris meminisse necesse est sicut Pater est Pater in persona est. A persona hominis fuit prius quod pater est pater; qualis in humanis non est eius operi suo adiunxit ad ditandum et sui ipsius; Ergo antequam paterno animo humanum cor quod novit esse in aetate parentem opinatus animi animo. In alia manu, in divina Trinitate Patris est pater ejus, et distinguit ipsum ab initio, ex eo ipso quod est persona Filii Patris. Ergo Pater est omnino infinita multitudine paternitatem; quia non habet aliam personam, quam est in patria sua et patria cor tuum quasi cor tuum verum * trs. Ipse est omnis ergo Filius diligunt se convertit, in quo totus homo momento alte. Non vis esse Patrem et Filium sed aspectu enim, et donum in Filium unionem cum eo. Et hoc meminerimus ea praestantia et fortis et absoluta donatione et Filio aeternaliter bus amor constituit personam Spiritus Sancti. Nunc, pressius in his est caritas Patris ad Filium autem volebat inducere, inserta, in amore hominum. Pertinet ad nos primo agitatum de paternitate possidebat Verbum eius unigenitum, hoc est, quae voluit, in animam viventem Filii sui, ut in aquam, et posuit eum super eius, et nos et liberos ejus.

Ipse, qui est apud Patrem nisi per Verbum, etiam voluit, ut nos ad Patrem per se, et caritas ejus in nobis unum esse cum se voto reddiderint filii aeterna amorem Filii. Omnes homines effusa intensione amoris vis et fervorem circumuenirentur paterni cordis impetus. Nos statim participes esse voluerunt in quantitate infinite dives amor, magnoque animo de plenus, plena roboris, et teneritudine. De quibus nunc inter Patrem et Filium se genuisse ex humanitate vnitis ad imaginem Christi, ad nos semper ipsum ligatum et in patria non potest accipere cor continebant atque intendere in Filius a nobis. Altius penetrare non potuit cogitatio nos cor nostrum nec pretio suo dedit nobis intuens per quam Filius.

In primis christianorum aetas penitus comprehensam id quod erat pro honore dare possint vertere ad Deum a Patre: studium cum clamore ingentemque «Abba Pater ». Sed quid aliud inde animorum impetus excitetur, non possumus alacritate sublatus esset, alter prior, id est divina studia! Audet verbis exprimere vix unum homo primum clamorem et cum terrestribus, quae secundum copiam notarum, quae addita est ut vitae trinitariae introducit, cum redundantiam gaudium de divina ad extra, et clamor de Patre: «pueri mei? Liberos fili ». Et quidem pater eius primo laetari, exultare ad horam in novo inspire paternitas optaverat et voluerat facere, primaevorum Christianorum gaudium tantum vocis caelestis gaudii echo quamvis amet, debilis admodum erat propositum Ad primum Patris nostri.

Etenim, ut homines spectabitur nobisque omnino nova patria, ob Christi, non hominum genus formare vocem det totum, quasi caritas Patris in generali sunt solum ad homines. Jurisdictionem et potestatem faciendi omnia amplectitur aspectibus historiae mundi et salutis opus est, sed sic et omnis homo maxime die percutere desierunt. Ut ibidem speculetur Patre beatus Apostolus hodie retulit illam primigeniam "elegit nos". At unumquemque nostrum amorem; quievit aliquo modo facere unicuique singillatim filium. Quod arbitrium non dicit hic quia de Patre accepit Iesus ad excludere alios, quod hoc arbitrium feci de omnibus o viri, sed hoc est quod Pater considerari quisque in propria intuentem et certo amore inter se, distincta a caritate se dirigi aliis . Ex hoc momento in eius patria una cum animo se dedit praedilectionis plenus de quo aptum variis vitae individualiter creare voluit. Utrumque eligit quasi solus eodem ardore caritatis tamquam circuitu multitudine sociorum. Et processerunt de omni tempore elegit ad profundis caritas infinita.

Scilicet hoc omnino liberum arbitrium ad utrumque futurum non ex meritis, sed ex mera liberalitate Patris. Quod ad Patrem quis debens reddidit; et quod ab Ipso omne, quod fecit etiam qui nulla humanitatis ortum in conspectu oculorum suorum. Sanctus Paulus insistit in forma sua quam habet a Patre grande iuxta consilium approbatione suum secundum ejus proprium liberum arbitrium. Tulitque eum spiritus in ipso solo pendent pronuntiauit. Maius omnibus ergo iudicium facere liberis suis ligare se nobis perpetuo irrevocabiliter paternae. Dum loquimur de approbatione de potestate Pontificis, hoc pertinet ad libertatem, quia potest etiam ludere stultus in poenas et, qua vocat aliis, quod phantasiis, quia sine ipsis nocere ei. In sua potestate uti dominatum Patris non est iocus, in liberum animus, semel patria in cor meum. Summa benevolentia illum assensum consistit in positione datis placeas Creaturas liberos sola omnipotentia volens ponere amorem.

qui se ipse diligit et ideo maxime, ut nos vellet eligere "Christus". Pro singulis personis electionem talem habent Patrem pretium partum est agnoscere quod omni homini ad dignitatem personae. Sed optio, quae considerat de Christo accipit omnibus tempore superiore valore infinite. Et pater eligit quisque pro se eligere Christum, Filium eius unicum, et factum est admirabile, ut puto, qui, respiciens ad nos quam primum videt Filium suum in nobis, et hoc modo se habet respexit ad nos a principio, antequam vocant nobis est, et idcirco non intueri nobis. Sicque creati sumus paternum aspectum ea eligenda quae quovis sponte nos Christo coniungit.

Haec ratio est cur initial ultimamque earum optio translates in beneficii largitas relaxat, in effusione Sancti Pauli, qui videtur velle exprimere, cum unquam fiunt expressio. Et pater ejus gratiam nobis in nomine tuo: et repleti nos in omni gloria sua propter Christum, per quem nunc cogitantes se nobis justificabitur omnis liberalities. Pueri effici participes esse oportuit Filium divinam maiestatem. De tempore patris sui voluit ut nos in Filium et in eo nobis eligere; et omne quod ante datum est, quod esset Filius datus est nobis: ergo non habuisse sua praebitum iudicaret. fines. Primo intuitu dirigitur ad Patrem et voluit dare nobis divina claritas parare lumi- fato intime coniungi nobis cum beato confirmans postea omnia ostenta gratia dixisse nostris animi gaudiis. immortalis vitae gloriam perducamur. Divitias gloriae in quorum induere vellet nobis apparuit in oculis eius, opes, quas tanquam imago Patris et communicatio opum, quae ex contrario est redactum solum quod alia beneficia praestitit brevitate complexi omnes, et possidendi opes patris, qui facti sunt 'Pater noster' maximum donum accepit nos posse accipere: et ipsum hominem patris sui in caritate. Numquam animo paterno abstulerat eam summam primi possessionem.