Angelus custos oratione iuvat nobis precatur

Pretiosior est tempus orationis, quo tempore, quo bonis potest diabolus adnititur distrahunt et fac pretiosa adiuncta cassum esset nimis et si non statim currunt Custodis adiuvat infirmitatem nostram nam quid efficere possit. Cum primum conversus est ad cor meum tibi, Domine Deus meus, dixerunt David agio, hic circa me sunt Angeli, qui neque lineam; In conspectu Angelorum aequam psattam tibi (Psal. CXXXVII, v. II). Et hoc est, quia non est tempus, in quo sunt, aspice nos aliqualiter imitatores Quod vita angelica, quae est unio apud Deum, et Deus dilectio Dei. Unde ex scripturis, princeps est ad Angelos {XXIV [CX]} sunt in abbreviatoribus necnon sollicitatoribus nos ad quam captivi ducti sunt et Masters offerentibus. Primo debemus diligere sollicitatoribus animae terrenis expediant horas sub fide et diuinae sedis fluunt certis horis diei et dubia elit. Eglino sunt quae tacita voce vocare sacramentis in templis et oratoriis sanctis altaribus Mariae, ubi maxime obnoxia spectante sacramentaliter. Qui nec inter frigore interdum sentire Propheta nescio movebit per Angelum et excitare reum ex somno Deum. Angelus rediit, et suscitavit me quasi virum concussaque a somno (Jer. 137). Quod diligenter ille est particeps nostrae animae, dicit quod sic. Bernardus moments ut adprehenderit verenda maxime idoneam sibi suadeant non est pura voluptas et si cucurrerit cum Deo.

Si ergo bonum Angelus videt nos in {XXV [CXI]} somewhere congregentur, simul cum cara magister orationis facit ipsum est nobis, dicens quod, dixit ad Nathan prophetam ecce Daniel, nunc egressus sum ut docerem te, et tu intellegis quae Deus quod loquitur ad mentem superna lumina et vivus, et usque ad cor loquitur tenera cum calore affectu tenebroso. Quod si nos Angelos, inquit Augustini, ibi custodes illum diuina temerantem semper, et in circuitu orationis beati sunt atque ludibundos. Immo docet s. Gio. Vert. Angelos nos cantare nec exultant vocum concordia non respondeo tibi mente fecimus ut affectus saepius. Ideo mandatum est Episcopo s. Audivi quod Sabino dicam chorum ad officium Angeli. In S. Antonio audito respondit audivi ab angelis eos morabantur. Spiritus sanctus est veritas in scriptura sacra contente sunt doceri, ut producat noster nobis Custos orationes ad Dominum super thronum ejus, sicut Tobiæ iam obtulerunt {XXVI [CXII]} ego obtuli orationem tuam Domino (Luc. XII, XII).

O mi magister, tu praesens, qui in omni orationis sunt mihi: de me, ut somnus iners, lux est, consolamini in corde meo, fac hoc, et in manus stituentes illam, magnum exprimit valorem de manu Angeli.

EXERCITATIO
Consueuerint ad Deum tuum et orationes in manus sui. Angelo: hoc enim maius offer acquirunt valorem et valorem. In missa s. Per manus Angeli fundit sacrificium oblata per manus Angelorum ergo, cum audis s. Missam, praesentem sanctum calicem cum exercitum in manu tua est divina maiestas Angelus. Hodie et impetro excitatur circa peculiári cultu propósita est in ministerio S. Missa praeordinatur.

PRAEIUDICATUM
In confirmatio veritatis qualem diximus, quod legitur {luminosum XXVII [CXIII]} sacris in historia, in libro de Tobia. Venerandi hujus praesulis destructo regnum Israel erat duxit in captivi in ​​Nineve, ubi communi abusu ejus, populus semper manebat fidelis autem Deus. Qui eduxit de pura ac libera animam conciperent, dabat operam ut consolandos afflictos, providere ut exhiberet convivium respectus morti eorum, et maxime ad sepeliendos eos. Et in omnibus his pie et diversa officia praedicatis non cessabant qui inmiserant offerre Deo enixis precibus a Domino quam per penates angelus Dei conficere haud spernendam summam solio. Obtuli orationem tuam Domino. Hi similes orationes Deo obtulerunt coepit rogare Angelus Tobiae in via multisque vulneribus caesus. Et liberationem, nempe adeptus filia invasit a diaboli, qui, cum eius filio liberari a multis periculis in itinere; et praemiis ditatus conservatoris pluribus substantiis. Acquiritur sibi divinitus praemonstratum Tobia facie ejus. XXVIII talia venditare {[CXIV]} pluet super nos, si non sumus fideli nostro, tutelam Angelis, et per illorum nos prosternimus preces Deo.