Superna pietate mortis extrema
26. In extrema hora mortis. — Misericordia Dei multoties in ultima hora attingit peccatorem singulari et arcano modo. Extus videtur quod nunc omnia pereant, quod non est. Anima, ultimae gratiae potentis radio illustrata, in ultimo momento tanta vi amoris potest ad Deum converti, ut in instanti veniam peccatorum recipiat et remissionem dolorum. Externe autem nullum signum poenitentiae vel contritionis videmus, quia moriens amplius visibiliter reagit. Quam inscrutabilis est Dei misericordia! Sed proh dolor! Sunt etiam animae quae libenter et scienter etiam summam gratiam cum contemptu repudiant!
Dicatur ergo quod misericordia divina etiam in plena agonia hoc momentum claritatis ponit in profundo animae, per quod anima, si vult, possibilitatem invenit ad se reverti. Contingit tamen tales esse animas tam interioris aerumnarum, ut infernum scienter eligant, non solum orationes pro eis ad Deum levatas, sed etiam ipsas Dei conatus frustrantes.
27. Aeternitas non sufficit tibi gratias. - Deus immensae misericordiae, qui nobis Unigenitum tuum inexsuperabile misericordiae tuae documentum mittere dignatus est, thesauros tuos peccatoribus aperi, ut non solum indulgentiam tuam, sed etiam sancti- tatem tuam ex tua misericordia hauriant. possunt. Pater immensae bonitatis, toto corde cupimus ad tuam misericordiam cum fiducia converti. Si non esset, nemo ante te ignosci posset. Cum hoc mysterium nobis revelas, aeternitas non satis erit tibi gratias agere.
28. Fiduciam meam. - Cum humana natura metu comprehenditur, fiducia infinitae misericordiae me statim excitat. ante eam omnia cedunt, sicut umbra noctis dat solis radiis apparentibus. Certitudo bonitatis tuae, Iesu, mihi persuadet fortiter in oculis videre mortem. Nihil mihi futurum esse scio, sine divina misericordia praesente. in curriculo vitae et tempore mortis, in resurrectione mea et in aeternum celebrabo. Jesu, quotidie anima mea in tuae misericordiae radios immergit: momentum nescio quo in me non agit. Misericordia tua est commune filum vitae meae. Superabundat anima mea, Domine, in bonitate tua.
29. Flos animae. — Misericordia est maxima perfectionum divinarum: omnia circa me praedicant. Misericordia vita est animarum, inexhausta est Dei dignatio erga eos. O immensus Deus, quam magna est misericordia tua! Angeli et homines ex utero prodierunt, et omnem intellectum eorum superat. Deus caritas est, et misericordia actio eius est. Misericordia est flos amoris. Quocunque oculos flecto, omnia mihi de misericordia loquuntur, etiam justitia, quia et justitia ex amore procedit.
30. Quanta laetitia urit in corde meo! — Omnis anima confidit in misericordia Domini : * non negat ulli. Caelum et terra ruere possunt antequam misericordia Dei absumitur. Quanta beatitudo ardet in corde meo in cogitatione immensae bonitatis tuae, o mi Jesu! Opto ad te omnes perducere, qui in peccatum lapsi sunt, ut misericordiae tuae occurrant et te in aeternum exaltent.