"Medjugorje salvus Beatae Mariae Virginis de me?"

Mirum autem conclamatur inde in Sardiniam traicere. A diu sanitatem orationis quam pugnatum paucis horis in fronte ad Mariae speciem, cum quibusdam lapidibus de monte De Apparitionibus stantem super pedes et presbyteri curati non dubitant dicere verum miraculum, cum Antonius Piras, et XXXII anno natus ex-electrica fectum ex Arzana ( Nuoro) narrat sanare vellem: "ego erat in capite tumor est, glioma, doctores designandum, et usque ad vesperum dominicae est redactum ut olus. Hospitium hospitium usque quattuor annis de wheelchair ad me: omnia adiumenta et medicamenta tormenta non adiuvisti. Ego enim aliquot menses se non potuerant loqui.
Post calorem intensum presbyteri precibus dabat Sensi ego motum brachia mea recipere. Dimissus e wheelchair, post tot annos ad mensam comedit non est accipiendum repetita. Medici, incredibilem mirantur, convaluisset. Ipse At. Antioco Piseddu gratias agens Domino quoniam in defensionem evangelii, sed praemonet nos esse expectandum diutius, ut dum parat familia omnes Medjugorje pacem agere cum regina.

De curationum considerandum est de figure ad pastorem, Vincenzo Pirarba, illud sacerdotalium virtutum exemplar Arzana, vir in forties, modo rursus ab Medjugorje, ubi videlicet spectaras, vehementius electrocution gratia, quem et transferenda ad sanitatem orationis, quae est omnino praerogativa omnis sacerdos, secundum iudicis mandatum Iesu: "... orare eum, postquam indicavit inter unxerunt eum, et oleum orationis ... et fiunt fidei salvabit infirmum, et alleviabit eum Dominus ...» (Iac 5,14).

De civitate enim Ogliastra est etiam nota criminis et adsignatae etiam domibus inimicitiae, quattuor pastores occisus est in recens menses ecclesia vacua, nunc autem plenum in signum ledo populus.
Pervenit per phone, d. Vincentius A. Bonifacio ad singula haec: "Quando ingressus sum ad domum Piras die Saturni vespera et coepi orare coram imagine est Madonna. Sicut locutus est scriptor orationis P. Tardiff ad sanitatem, ne quid Antonius sensi in me ad certum locum ut curari nequeas.
Vidi in oratione tali re non secuta Antonio sed absens fixum imago secundum excessum et loquebatur Madonna intellexi. «Nunc tibi dicere" Dixi. «Tu debet loqui, oportet dicere, domine noster '?" Et quod tandem curo ut dicam.
"Nunc autem ut grabattum tuum et ambula" "At hoc, quod dicit Evangelium?" "Scilicet" Primum sensit Antonius vivat manibus et pedibus et egressus fuerat relegatus wheelchair annos ibi.
"Quod autem vobis dico nostra domine?" Et interrogavit eum. “Mi ha detto di andare qui (e segnava la chiesa che era sulla immagine),poi che bisogna pregare molto e che mi avrebbe guarito piano piano. In facto, surrexit eodem vespere, abiit, - quod mirabile est quia non est movere V annis, comedi nocte solus Intelligo autem 'lente' quod sentio quotidie magis ac magis securam - ".