Et in arduis orationis horas, qui adjuvat nuptias

In horas difficile ad nuptias

Domine pater, et Deus meus, difficile est una vivere sine certamine annos fit.

Da mi cor tuum magnum est ad ignoscendum, quam nescit quomodo obliviscamur, et suscepit cognoscere sua peccata propria uoluntate.

Infunde in robore tuo amore in me, et non diligis me primo (nomen maritus / sponsa)

et cum amore permanere et non dilexit oppugnandum sine ulla possibilitate, in spe reconciliationis.

Amen.

Domine, nos loqui minus et minus est in genere. Interdum, nos loqui nimis, ita tamen parum quid de magna.

Sit scriptor participes, et Disputatio pro debere nos tacere quod melius esse ut super id quod tacet.

Hac nocte, Domine, nos nostri similis incidentes oblivionem cadere cœperat auxilium tuum.

Fortasse dicat se daret ut gratias venia nos amisisse; verbum nostrum natus est in corde meo, ut supra in limine et non labia nostra.

Velimus, ut huius verbi dico vobis: in qua cum orationis et confessiónibus benedicébant Intertwine dimittetur illi.

Domine, adiuva nos vincere haec difficilis moments amore et concordia inter nos et restituet.