Quod ad promissum de S. Geltrude Iesus ad eos qui cultum

Nemini idcirco licet mihi quod meum est; quod si quis devote recitat orationem et gratiae ut melius et efficacia verborum continere se attrahat sibi accepit in suam gloriam divinam similitudinem, qui versus solem laminam de auro purissimo, in ea videt, qui reflectunt radios lucis. "

Hanc vim Geltrude statim convincitur quod consummata oratione vidit lumen divinum animum sensit obsideretur, non ante cognitionem Dei suavitatem.

(Santa Iesus in Gertrude)

S. cum subito raptus in ecstasi est cor eius in dulce, et cum gratia inundata violentiam dixit orationis inspiravit in sequentibus:

Domine animam meam vitae meae, ut sunt affectiones cordis intenta ab igne amoris tui me intime coniungi cum te! Sit cor meum remanere informis, si aliquid sine te amari? Nonne qui pulchritudinem florum iucundo sapore, odore unguenti harmonia sonorum et amoenitate amantissime suavitatis

Etiam inveniuntur jucundissima frui tea, multas tibi erumpunt vitae trahit augurium intolerabilis erga te affectus animae sanctorum perfundimur vos quoniam estis abyssus infinita divinitatis

O Rex regum maxime dignum vel supremum, Prince gloriae dulcissime magister, protectoris nostri omnipotens, qui es, det vitam consentaneam humanae dignitati et margarita, creator miracula narrabant, Consiliarius, infinitae sapientiae et liberalis auxilium, amico maxime fidelium.

Qui tecum castissima gustus deliciarum Vobis tenerrimo suscipit blanditiis qui suavissima amicis dulcissima cordium, amantissime coniugum castissimis amantum!

Et vere flores non ridere, si sunt, comparari tibi lucida flore splendor Dei. Amantissime frater, aut Young vir plenus gratia et viribus, nec infinite mi Comes ille benigne hospitio benigne hotelier quis militat amicos tamquam multi erant reges, ut renuntiare possint eligere omni creaturae solus es?

Quia omnis delectatio reppulisti repellam te, quia tibi superare contra omnes, et post factum habens omnia tibi, quia non volunt ab quis vestrum valde gratum sit, sed modo a te?

Non agnoscis cum corde et ore, ut qui omnium auctor et Conservator omnium bonum. Purring mei pauperis cor meum in ignis urit tui divini cordis sui, ut iungere est affectus et devotio, ut inexsuperabilis vis tuae orationes, sic ut hac tota et divina unio non possunt duci ad summi loci fastigia summa perfectum postquam autem extinguetur exasperantem me omnes motus naturalis.

Utrumque horum aspirationibus Geltrude vidit auro monile margaritis fulsit.

Et sequenti die, ante Communionis sufficit, nequeunt ministri Missam, et recitavi superius orationis est valde, et vidit Jesum, ut sensit ingenti gaudio. Et dixit illi: "Domine Iesu, quia hoc deprecatus est, ut tibi gratam: et ut annuntietur volo tot poterit offer illud in aureum est monile de modo."

Dominus respondit: «Nemini idcirco licet mihi quod meum est; quod si quis devote recitat orationem et gratiae ut melius et efficacia verborum continere se attrahat sibi accepit in suam gloriam divinam similitudinem, qui versus solem laminam de auro purissimo, in ea videt, qui reflectunt radios lucis. "

Hanc vim Geltrude statim convincitur quod consummata oratione vidit lumen divinum animum sensit obsideretur, non ante cognitionem Dei suavitatem.