Ibi enim ostensum, historia, hodie XX Ianuarii Padre Pio orátio:

Et in cogitationem ex Padre Pio XIX, XX et XXI Ianuarii

19 Laudem dicite Deo non solum ad homines, per gloriam est Creator nec creatura.
Per esses status, ut sciam sustentare amaritudinem participare passiones Christi.

20 quando et quomodo tantum generali nescit uti miles. Sistite; et veniunt rursus vester erit.

21. Entry de hoc mundo. Audite me pelago Drowns uni unum speculum Drowns aquae. Quid putas inter hos duos; Non aeque mortuis

Padre Pio dilexit hanc orandi

Memini, carissime Virgo Maria, non esse auditum a saeculo, quemquam esse potest in mundo, dum ad tua currentem praesidia, tua petitio principii, et petendo auxilium tuum praesidium confugimus, relicta iam. Tali animatus confidentia, ad te venio, Virgo Virginum Mater, ad te veniet et lacrimis oculos meos in inferos semitæ ipsius mille peccatorum, et adorent ante pedes tuos ueniam fidemque eius petentes. Noli, domine, Mater Verbi, verba mea voces et benigne audire me, et audi me. - Ita sit

Et ex Padre Pio scriptor fabula die

Cupressi in horto conventus erant, ligna pomifera sed agrestia et in solitudine uspiam abiete. Subter eas aestate Padre Pio vespere horis paucis familiarium sagittis maneret in aliquantula requies. Olim cum Patre et cum hominibus conversatus est enim coetus, multis avibus, quæ stetit in summa arborum rami, subito coepit stridentia edere peeps, torquetur et, cum sibili, & liores. Arma ambulabis, passeres, lignumque avium cardueles et aliae cantatrices, et erexit symphonia. Canticum tamen angebatur cum Padre Pio et elevátis óculis in cælum os suum indicem dabat silentium obstinate "Sufficit!" Aves, statim cicadae, cicadis in silentio transmittebant. Stupebant autem omnes qui aderant vehementer. Padre Pio, ut S. Francisci, quae est in avibus.