De conditionibus suscipiendam sanctum licentiosa veniarum predicatio, remissionem peccatorum

Sanctus indulgentiarum communicatione consistere etĉ Ecclesiae. Hic est Jesus Christus ad NS, ita et formatae per mérita Sanctórum númerum rétulit. Ad hanc participationem boni, non satiat I ° poenas debitas cum divina iustitia; II ° offerre possumus eadem satisfactio ad Dominum pro animabus in purgatorio sicut minui dolorem inferens.
Et magna nobis praebet Ecclesia innititur indulgentiarum divitiis; sed ea quae sunt in conditionibus emere?

Ad indulgentiarum merito opus acquirunt:

1. Ut sit baptizatus, non excommunicatus, in statu et in illa subjecta eorum, qui det gratiam.

a) applicationem virtutis indulgentiarum sunt de thesauris domus Domini et Ecclesiae; ergo et modo potest applicari possunt esse membra Ecclesiae: ut socius, ut participate in corpore vitale, quod est conjugium foret cum illo. Et infidelibus Iudaeis, et ab Ecclesia conectuntur catechumeni nondum membra; excommunicatis non sit; ideo ambos Indulgentiae excluduntur. Debent primum facti sana membra autem corporis mystici Iesu Christi corporis, quod est Ecclesia.

b) De illis qui Subdivisio indulgentias elargiri. Etenim actus iurisdictionis clementia importat absolutionem. Ergo:
indulgentias concessas a Papa, quia fidelis es ex toto orbe terrarum; quia omnis fidelis subiectus fuit iurisdictioni papae sunt. indulgentur, sua sint pro rite sibi ab episcopo dioecesanos. Quoniam lex indulgentiam gratiae dono atque ideo absque restrictione in concedimus veniam datam possideri ab Episcopo dioecesano proselytorum fieri; per dioecesanos autem etiam extra territorium dioecesis, qui aliquamdiu. Quod autem concessum est civitas beatitudine certe et secure, Socii tabellario dare solum potest ex eo probi ex illis.

c) id est, status gratiae. Necesse est quod quicumque acquirat indulgentiarum merito: quando quidem non pie ultimum opus non invenit, ipse in ejus conscientia; et forsitan, cum gravis culpae animo si ab aliqua affectio est peccatum, aliud indulgentia ingeniis clausum est. Et quare? Poena potest remitti quam culpa dimittitur. Immo est ipsum bonum est, quod est cum quaestione qua placandae Domino omnibus operibus quae fit per gratiam Dei. Placare potest, quomodo cum illis qui peccatis suis Deum movetur cum indignatione?

In ipsa vero pars aliqua remissionis et participationis verbis 'corde contrito' sunt plerumque insertos surculos. Id est in gratia Non debet quis talem actum contritionis. Item, cum dicitur, 'in specie Ecclesia solitum' significat quod indulgentia conceditur contrites cordis, hoc est, cum illis qui iam remissione poenas.

Non applicari possint quo ad animam. Sed quadam quaestione theologos Est etiam necessarium ad statum gratia indulgentias assequuntur ex mortuis? Hoc dubium est, quis ergo est lucri faciendi secundum quas fideles, qui vult bene facturus est ponere in gratia Dei.

2. quod intentio eorum sit emere, c. Sufficit intentio communis. Nam dato beneficio vis accipere scientibus. Communis omnium credentium voluntate, quae religiosis actibus qui vult omnes indulgentias consequi adhaerentes tametsi nesciat quid sit.
Satis est quod intentio quae est virtualis, id est, et qui erat intentio ad emere eorum semel in vita, quin retro in post. Contra, voluntas interpretativa non sufficit; Cum hoc quidem numquam occurrit. Indulgentiam plenariam in articulo mortis, id est prope mortem morientis prodest, quibus potest se habere intentionem assumenda.

Sed obsecra ut S. Alfonsus S. Mauritium Portuensis da mane vel interdum ut animum comparent omnibus indulgentiis ditari non erit votis opus est.

Si autem materia est indulgentiam plenariam assequendam necessarium esse etiam cordis et in elongato ab affectu peccati venialis, quia affectio est quamdiu manet, quia poena debetur peccato, quod non recuperet. Notandum vero quod in huiusmodi adiuncta indulgentia plenaria, quae non acquiritur aliqua affectio enim est quod peccatum veniale non saltem potest adquiri.

3. Oportet facere statutis operibus subinde quodammodo plena et certa ratione.
a) In statutis temporibus. Quod tempus utile, ad aliquam ecclesiam per recitationem orationis ad mentem eiusdem Summi Pontificis, a meridie in regionesve delata est prior hodie nocte et die in sequentibus. Rursus, alia vota piorum (ut Catechismi piam lectionem, meditationem) ire dies a media nocte ad mediam noctem. Sin otium publicum indulgentia ditati pia opera fiat oratio iam a primis vesperis (circiter meridiem) diei praecedentis usque ad vesperam diei sequentis. Visitationes ad ecclesiam vero non semper incipit a meridie prídie hujus diéi.
Confessionem vel ad communionem accedere possunt solet novella præsumi.

b) secundum statutas rationes. Si oratio facienda gremio unum hoc notandum.
Oportet quod actus ponitur conscio; ne forte per errorem per vim, etc.

Quod opera sint propria; quae non possunt fieri ab alio, etiamsi pretium velit. Quam opus manente personarum possit per alios puta si aliquis princeps militiae et eleemosynas.

c) de integro. Idque ferme omnia. Qui in recitatione Rosarii, vel omittit Pater noster Ave, usque veniam acquirant. Qui omittit Pater noster et Ave quinque, cum praescribuntur, iam magna ex parte et secundum quid potest, non omittit verba proxima prodest.
Indicitur ieiunium in operibus indulgentiae acquiri qui praeterire non licet ignoranter vel (ut esset senectute) legitimate hoc postea requiratur mutandi.

d) enim in causa propria Indulgentiarum. Commune autem praeceptum hoc, ut in eo, non poterit una monetæ et redde creditori duo: unum quod per correspondentes monetæ. Idque si duae obligationes unius non placebit puta ieiunium in vigilia festi Missa non servit ad implendum praeceptum Jubilaei talibus piis operibus praecepit tibi . Poenitentiae sacramentum Attamen ex sacramento tenetur servire praestaret avaritiam et luxuriam. In eodem opere, cui indulgentiis ditari christifidelium in vario respectu, non magis acquiri potest indulgentia, sed una tantum; non est enim vir in qua recitantur oratio concessionis a sanctissimo Rosario nuncupatur, in qua P Crucifers indulgentiarum praedicatores et eos ab P coniungi possunt.

4. Quod Opera, quae vulgo quod lege praeceptum est: confessione, communione, visit ad ecclesiam, preci vocalis. Saepe alia incerta tamen, Haec praecipue fit quando opus est iubilare.

a) De confessione quaedam sunt monita: quae ad fidelium confitentium et communicando saltem bis in mense quinque temporibus a septimana, possunt omnes indulgentias consequi, quae non eget confessionis et communionis propria locupletandam (nisi tantum occasione data Iubilaei). Sed sufficit confessio fit in superiori hebdomade octava die secundum indulgentiam constitutum. Confessio: quia etsi non requiratur aliqua indulgentia, in praxi tamen necesse est; cum clausula "contrites confitetur» vel «sub condicionibus" ponitur. Sed his qui communicant confitebantur ut supra potest indulgentias.

b) De malo. Hoc parte est optimum; et sic accidit ut ea quae in corde sanctum ut venias effundere. Ad communionem propter viaticum ut serves veniarum largitatem et emptio ad jubilæum, pretium: sed spiritaliter communicare non sufficit. Aut recipi potest indulgentia certis die et in nocte et octo diebus.

Igitur communio est particulatim: Communio sufficit unum fieri potest adipisci omnes indulgentias plenarias in die illa. Etenim non solum opus ad iterari indulgentias etsi singulis distincta sit communicatio; sed necesse est repetere indulgentias aliis quoties fieri.

5. Usus sive Mortuus est autem duo specialis condiciones serventur ea adhibere pro venias effundere. Hoc est quod datum est pro defunctis applicentur, quod papa potest fieri; secundario autem est, quod qui bene emit sibi proponit, ut ea re adhibere; vel temporis, vel intentio habitualis.

6. Praeterea, vocalis oratio saepe scriptum est, et opus est facere illa ex ore, cum sit satis esse probatam orationem mentalem. Quod si fiat in Ecclesia necessaria condicio emptionis; iam obligare non potest alias orationes, puta penitentia sacramentali ministrari. Non potest esse in lingua recitavi in ​​vicem apud socios; et surdus, et mutos torquet homines ad infirmum switching. Plerumque, quando non amplius praescripta sunt orationes prsecise determinare, pater quinque, quinque, quinque, Ave et Gloria opus sunt satis. In aliquam confraternitatem fidelis potest indulgentias si illi statutis operibus serventur statuta Confraternitatum etiamsi non sunt.