XVI Maii meditatione conjectus 'Et mandatum novum »

Dominus Iesus affirmat, qui dat nova praeceptum discipulis, id est, ut diligamus invicem: «Mandatum novum do vobis: ut diligatis invicem» (Io 13).
Et hoc est mandatum in antiqua lege nondum a Domino, qui praecipit: «Diliges proximum tuum sicut te ipsum"? (Lv XIX, XVIII). Quid ergo vult novum dicit enim Dominus, et præceptum quod præceperam videtur esse antiquorum? Quod est mandatum novum, quod exuit veterem hominem ad induendum novi? Certus. Qui facit novum seu illum qui audit, ipse potius obedientes qui ostendit ei. Sed caritas non est qui regenerat hominem datur unum. Et hoc est quod distinguit et ornati sunt Domini verba, "ut et vos diligatis invicem» (Io 19).
Hic est novus amor est nobis, et facti sumus novi homines, nova heredes pactum, et cantores peritissimos novum. Hic amor, fratres carissimi, renovatur de antiquis iustus patriarchas et prophetas, quasi postea renovavit apostolos. Et hoc amoris modo etiam permanens omnia innovat gentes, et totum humanum genus indocile ac dispersum super terram novam populum, corpus novae sponsae nemo vidit umquam unigenitus Filius Dei, de quo loquimur, in canticis canticorum dicitur: Quae est ista quae albedo clara resurget? (Cf Concilium VIII: V). Certe lucet cum albedine, quia inrisio repetebatur. A quo nisi a mandato novo?
Quia membra sumus in hoc observantiam erga alterum; et si unum membrum, compatiuntur omnia membra cum eo: et si is qui congaudent omnia membra cum eo (cf. I Cor XII, 1-12). Et audite, et in opere, quod Dominus docet: «Mandatum novum do vobis: ut diligatis invicem» (Io 25), sed non quomodo illi ipsi qui seducunt vos diligunt, quam amas, nec viri est solus quod homines sunt. Sed quomodo dii amant filios altissimi et fratres eius unigeniti. Amandi amore quo cum se ipse dilexit hominum fratribus suis, qui illos qua posset votum saturabitur bonis (Ps CII: V).
De desiderio plene satisfecit et, cum Deus sit omnia in omnibus (cf. I Cor 1).
Hic est amor suadetur ut qui dat nobis: «Sicut dilexi vos, ut et vos diligatis invicem» (Io 13). Ad hoc ergo et nos invicem diligamus nos. Ideoque et nos teneri vellet mutuus ut nos corpus tam dulci vinculo contracta membra principalis.