Hodie meditatio mea est: et si quid dabit homo commutationem pro omnibus se donat nobis ad Dominum?

Linguam quam non dare munera Dei clara reponatur? Effugium quidem numero tanto quis potest esse album. Magnitudo autem tanto est una eorum quae nos agere debemus excitare donator sæculórum.
Est aliquid, etiam si vellemus, possemus nequaquam silentio praeteribo. Imo nec quemquam admittendum instructa sit mens sana reflexione non aliquid etiam infra officii memores sumus divina beneficia clarissimi.
Deus creavit hominem in imaginem et similitudinem nostram. Hoc provisum est ei intelligentia et causa omnium dissimilis animantium super terram. Et dedit illi potestatem stupenda pulchritudinem avidae gavisa est in paradiso terrestri deambulat. Postremo factus est ei quæ in mundo, et imperium omnium. Post serpentis fallaciam lapsu peccati, et per peccatum mors et tribulatio eius sortem non deserit creaturam. Instead, ei qui ex lege est auxilium, quod nos pius tunc prótegat angelis, misit ad prophetas, et ad vitium recta doctrina virtutum est. Cum minis poena coercitum compressa et radicitus amputata esset impetus malum. Et alacriter excitata spe bonorum. Præ saepius ante illum et in ultima fata vitam durius. Quin etiam homo non peccaverit continentes diligenter. Nemo in suam bonitatem non derelinquas nos Dominus et propter Stultitia et Arrogantia a nobis ostensum est contemnere et se obtulerunt honoribus nos in equis, et in dilectione sicut benefactori suo. Immo qui vocavit nos in tergum a morte et rediit novam vitam per Dominum nostrum Jesum Christum.
In isto puncto, et in via per quam beneficium factum est excitat etiam magis suspici debet, "cum de divina natura non considerans suam aequalitatem cum Deo non rectis ergo fortitudo et expoliavit se semetipsum, formam servi accipiens» (Phil II, 2-6). Et dolores nostros ipse tulit et dolores nostros ipse tulit, quod pro sanatis vulneribus percussus (Is LIII 7-53), tamen nos redemit de maledicto factus pro nobis maledictum est gratia (cfr Gal 4), et perrexit in occursum summa et pessima morte ad vitam perducat ad vitam gloriosam.
Ut nos a morte ad vitam revocaret non ipse, sed manet paratos nos participes divinitatis ipsius excellentem gloriam sempiternam hominum magnitudine turpis.
Ita quod pro omnibus possumus facere ad Dominum, et dedit nobis (Ps CXV, XII). Qui bonus est, ut hoc non nullasque moras permittere commutatio, et simus felices in loco hoc reciprocum sunt apud illum amor noster.
Cum cogitant de his omnibus, sicut et ego manere paulisper territi territi metu propter hoc tempore ad curarum levitate animi vel ex nihilo, illud infirmare me amor Dei et facti quidem pudori propter Christum, et in abusióne.