Hodie tua meditatio mea est caritas de supereminentia

Cur super fratres non sumus invicem sollicita quaerentesque occasionem salutis auxilium sibi invicem nonne videmus ubi maxime opus fraterne Invicem onera portabant? Wanting admonere nos de hoc quod dicit Apostolus: «Alter alterius onera portate, et sic adimplebitis legem Christi" (Gal VI, II). Et alibi: alter ad alterum cognosceret (cfr Eph IV, II). Et hoc sine dubio lex Christi.
Quid enim causae fratri - vel necessitatis vel levitate morum vel corporis infirmitas - recte non posse video, cur non aequo animo? Cur non ego curam de totis praecordiis, sicut scriptum est: numquid parum ones ferri arma in in leniendo manuque genibus cur lactatus uberibus (Is LXVI, XII). Quod fortasse non privaretur eo ad quod caritas omnia patitur, patientes estote ad perferenda fortiter omnia, quae est genus, et secundum legem divinae dilectionis Christi! Et tulit ad se sue passionis nostro misericordia sua mala et dolores nostros ipse tulit ad se (Is LIII, IV), qui duxit amandum eos, et inducam illos qui dilexit. In alia manu, in hostili qui consurgit contra fratrem suum necessitatem patientem, vel qui destruit infirmitatem, ex aliqua procul dubio ei se subjicit, et in diaboli iure scriptor eamque ad effectum deducit. Ponamus itaque corporis usu intellegendo atque uti fraternitas, non persequeris pugnam infirmitatem et vitium.
Mores et quam maxime gratum Deo est, quamquam diversa specie et genere, sequitur quod amor et sinceritate Dei et magna, pro eo quod dilectionem proximi.
Charitas qua sola iudicium faciendum aut non omnia mutata non mutatur. Ipsa enim et principium et finis ad quem dirigi omnia et hoc debet conari. Agens de hoc vel de illo inspirati, nihil inhoneste omne bonum.
Sit enim haec caritas nobis praestare dignetur, cui cum se placere non possumus sine qua nemo sine quo non possumus facere quod omnino nihil est, qui vivit et regnat Deus, in saecula saeculorum. Amen.