Medjugorje et visionarias Ivanka nobis narrat de Vivaldi et cum admiratione nimia perturbati

Testimonium Ivanka de 2013

Pater, Ave, Gloria.

Regina pacis, ora pro nobis.

In principio huius conventus volui vos salutationem pulcherrimam salutare: « Laus sit Iesus Christus ».

Semper laudandus est!

Cur ego sum coram te nunc? Quis sum? Quid dicam tibi?
Homo sum mortalis, sicut ullus ex vobis.

In omnibus his annis me semper interrogo: “Domine, quare me elegisti? Cur mihi hoc magnum, magnum donum, sed simul magnum munus dedisti? Hic in terra, sed etiam una die cum veniam coram Ipso, haec omnia accepi. Magnum hoc donum et magnum munus. Tantum Deum oro ut det mihi vim perendi in via, quam a me vult.

Hic tantum possum testari Deum vivere; quod apud nos est; qui non recessit a nobis. Nos ab eo recessimus.
Domina nostra Mater est quae nos amat. Solos nos relinquere non vult. Ostendit nobis viam quae nos ducit ad Filium suum. Haec una vera est via in hac terra.
Dico etiam tibi orationem meam similem esse orationi tuae. Eadem est proximitas mea ad Deum, quam tu illi habes.
Refert ad te et ad me: quantum in te confidimus et quantum possumus epistulas tuas accipere.
Videns dominam nostram oculis tuis pulchrum est. Sed vide oculis tuis, et non habentem in corde tuo quidquam horum arbitror. Quisque nostrum id in corde suo sentire potest, si cor aperire vult ac potest.

Anno 1981 puella 15 annorum eram. Etiamsi ex christiana familia venero, ubi semper ad id tempus precatus sum, nesciebam dominam nostram apparere posse et alicubi apparuisse. Multo minus ego me aliquando viderem.
Anno 1981 familia mea in Mostar et Mirjana in Sarajevo habitabat.
Post scholam diebus festis huc veniebamus.
Apud nos habitus est diebus dominicis et festis non laborandi et si ad Missam ire potes.
Illo die 24 iunii S. Ioannis Baptistae, post Missam, convenit puellis deambulanti pomeridianum convenire. Post meridiem id Mirjana et primum conveni. Alias ​​puellas exspectantes ut advenire fuimus sicut puellae tempore 15 fabulantes. Eos exspectantes defessi sumus et ad domos ambulavimus.

Etiam hodie nescio cur in dialogo versus collem me verterim nescio quid me attraxit. Cum conversus vidi Matrem Dei, nec scio unde illa verba proveniant cum Mirjana dixi: "Ecce domina nostra illic est!" sine inspectione dixit ad me : Quid ais ? Quid tibi accidit?' Tacui et ambulabamus. Ad primam domum pervenimus ubi Milka, soror Marija, quae oves reduceturus erat, conveniremus. Nescio quid vidit in facie mea et quaesivit me: “Ivanka, quid tibi accidit? Te respice infandum ". Rediens dixi ei quod vidi. Et cum venimus ad locum ubi videram, ipsi verterunt capita et viderunt quod videram prius.

Tantum tibi dicere possum omnes affectiones quas intus in me habui perturbatus. Ita erat oratio, carmen, lacrimae.
Interea etiam Vicka venit et vidit cum omnibus nobis aliquid fieri. Diximus ei: Curre, currite, quia hic videmus Dominam nostram. Sed solve calciamentum suum, et cucurrit domum suam. In via occurrit duos pueros nomine Ivan et dixit eis quod vidimus. Reversi sunt ergo ad nos tres ex eis, et ipsi viderunt quod vidimus.

Domina nostra 400 - 600 metrorum fuit a nobis et signo manus suae nos propius accedere indicavit.
Omnes, ut dixi, adfectus intus in me mixtos, sed praevaluit timor. Etsi belle homunculus eramus, versus eam ire non ausi sumus.
Nunc nescio quam diu ibi mansimus.

Tantum memini quod quidam ex nostris directe domum ierunt, alii vero iverunt ad domum cuiusdam Iohannis, qui nomen diei celebrabat. Lacrymis et timore repleti hanc domum intravimus et dixerunt: « Vidimus Dominam nostram ». Memini in mensa erant poma et ea apud nos iecerunt. Dicunt nobis: "Curre ad domum tuam. Noli haec dicere. Cum his non potes ludere. Ne cui divulgasti quod locutus es nobis ”.

Cum domum venissem narravi aviae meae, fratri et sorori quae videram. Quaecumque dixi, frater et soror riserunt mihi. Avia dixit mihi: “Filia mea, hoc impossibile est. Forsitan aliquem pascentem vidi ovem.

Nulla umquam nox longior in vita mea fuit quam illa. Egomet dixi: "Quid accidit mihi? Vidine vero quod vidi? Ex animo sum. Quid mecum factum est?'
Cuivis adulto narravimus quod videramus, respondisse non posse.
lam vespere et postridie quod videramus percrebruit.
Post meridiem diximus: "Age, eamus ad eundem locum, et videas an iterum videamus quod heri vidimus". Aviae meae teneo manum meam et dixi: “Noli ire. Mane hic mecum!"
Cum ter lucem vidimus, tam celeriter cucurrimus ut nemo ad nos pervenire possit. Cum autem appropinquavimus ei...
Carissimi, nescio quomodo hunc amorem, hanc pulchritudinem, has divinas affectiones, quas vobis percepi, transmittere.
Hoc solum tibi dicere possum quod usque nunc oculi mei nihil pulchrius umquam viderunt. De puella Dei 19 — 21, griseo habitu, velo albo et corona stellarum in capite eius. Oculos caeruleos pulchras et teneras habet. Capillos nigros habet et in nube volat.
Internus ille sensus, illa pulchritudo, illa teneritudo et amor Matris verbis describi non possunt. Experiri habes et vivere. Tunc ego cognovi: “Haec est Mater Dei”.
Duobus mensibus ante hoc eventum mater mea mortua erat. Rogavi: "Madonna mea, ubi est mater mea?" Illa subridens dixit mihi se esse cum ea. Tunc respexit ad unumquemque nostrum sex et dixit nobis: Nolite timere, quia semper nobiscum erit.
Quibus omnibus annis, si nobiscum non fuisset, simplices et homines omnia ferre non possent.

Hic se reginam pacis obtulit. Eius primum nuntium fuit: “Pax. Pax. Pax". Pacem attingere possumus solum cum oratione, ieiunio, poenitentia et sanctissima Eucharistia.
A die primo usque hodie hae nuntii maximi momenti sunt in Medjugorje. Qui has nuntios vivunt, quaestiones inveniunt ac etiam responsa.

Ab anno 1981 ad 1985 eam cotidie vidi. Per hos annos mihi dixisti de vita tua, de futuro saeculo, de futuro Ecclesiae. Haec omnia scripsi. Cum dixeris mihi quis hanc cartam tradidisti, ego faciam.
Die 7 mensis Maii anno 1985, ultimam cotidianam apparitionem habui. Domina nostra dixit mihi quod eam cotidie non visurus sum. Ab anno 1985 usque hodie eam semel in anno die 25 mensis Iunii video. In illo cotidiano cotidiano conventu, Deus et Domina nostra maxima et maxima pro me mihi munera dederunt. Magnum mihi donum, sed et toti mundo. Si hic te interroges, si vita est post hanc vitam, hic sum testis coram te. Dico vobis quod hic in terra brevissimam viam facimus ad aeternitatem. In illo conventu vidi matrem meam, sicut te videro nunc unumquemque. Illa me pressit et dixit mihi: "Filia mea, superbus sum de te".
Ecce coelum aperit ac refert: « Dilecti filii, revertimini ad viam pacis, conversionis, ieiunii et poenitentiae ». Viam edocti sumus et liberi sumus eligendi quod volumus.

Quisque ex nobis habet sex visionaries propria missione. Quidam da sacerdotibus, et aliis aegris, alii enim iuvenes, quidam, qui non Rogáte quæ nota est caritas ex Deo est et orate pro missione familias.
Vocat nostre servare sacramentum matrimonii propter cognationem nos sanctificari oportere. Et domus orationis admonet nos renovare, qui ad Missam in die Sancti, ad magna res est, fateor menstruo, et omnium conscius erat Biblia in medio domus Dei nostri.
Ergo, mi amice, si vis mutare vita, primum ad consequi gradus esset pax. Pax cum te. Nequeat reperiri extra sedem confessionalem quod reconcilies. Deinde centro ad Christiana vita, in qua Jesus autem vivit. Vulneribus tuis sanabo cor tuum et omnem difficultatem facilius vitam habetis.
Evigilare faciatis cum domo orationis tuae. Non patitur se accipere id quod est in mundo eam. Quoniam opus est hodie sanctae familiae. Quia malum destruit familiaris disperdam totum mundum. Is est a bonus de familia tam bene, bene civilibus bonis doctoribus sacerdotes bonum.

Non potes dicere quia non est tempus orationis, quia Deus, qui dedit nobis et nos sumus ones consecrem eam ad diversa ferri.
Cum malum, gravi morbo aut aliquid fit, ut omnia relinquere, ut adiuvent quae necessitatem patiuntur. Et fortissimum Deum nostrum domine da nobis in omni morbo medicamenta in hoc mundo. Haec est orationis per Cor.
Iam primum et mansit illic te invitavit nos vero symbolum fidei et orationem VII Pater, Ave, Gloria. Tunc hortatus orate hodie Praed. Tot annos in pane et aqua ieiuno bis in sabbato suadebit sacratissimi rosarii orare quotidie. Domine nostri nuntiatum esse nobis, et orassent cum ieiunationibus possumus et prohibere bella et calamitates. Et invitare die mendacium et ne ad requiem. Cetera vera occurs in S. Missa praeordinatur. Tantum potes habere verum esse reliquum. Quia licet spiritus sanctus sit cordis ad quaestiones difficiles facilius totum habemus nostris.

Et non habent esse in Christianis tantum charta. Non tecta solum Ecclesiis, Ecclesia nos sumus in animam viventem. Non enim differt ab aliis. Nos ipsi pleni estis dilectione frater noster est. Nos beati sunt et signum nostris fratribus et sororibus, quia Jesus velit, nos id nunc autem Apostoli, qui erant in terra. Vult etiam gratias ago tibi, quia non voluerunt audire nuntium ad Madonna. Tibi gratias ago tibi plus etiam, si vis ad hoc deducere in cordibus vestris. Educ illos ad familias vestras, vestro in ecclesiis vestris civitatibus. Non solum cum lingua loquor sed in testimonium inter vitam.
Semel iterumque volo ago tibi quoniam audisti ea quae commendata a prima dies nostri ad nos visionaries domine dixit: "Noli timere a quicquam, quod tibi quotidie vobiscum". Est prorsus idem dicit utriusque.

Cotidie pro omnibus huius mundi familiis oro, sed simul omnes vos rogamus ut pro nostris oremus familias ut una oratione coniungamur.
Nunc orando Deo pro hoc conventu gratias agimus.

Source: Malling indicem Informationum ex Medjugorje