Nolite obdurare corda vestra et audite vocem meam
Tuus ego sum Deus patris tui, et infinitum amorem. Nolite audire verba mea? Tu scis te amo ego volo iuvo vos semper. Et surdus es ad me attinet, non me ire. Vos volo ut solve problems tua, quae facis te ipsum et vestri et desperatis impetro illud non poteris sustinere, et in morem parturientium contremescant. Ego auxiliatus sum tibi, sed pater tuus et ego nolo, non obdurabis cor tuum, duce me.
Quod non accidit legi ut colloquium hoc modo. Et factum est, ut scire vos cupio tibi omnia solve problems. Non credis esse? Non puto me non tam bonum intersit, quid tibi desit? Sciebant enim tunc amor sentire ego si potui intelligere, quia non omnia vultis ut solve problems, sed habere durum cor.
Nolite obdurare corda vestra, et audite vocem meam, mecum communicatis "semper" et non erit pax, serenitatem et confido in vobis. Ita, confido. At tu mihi crede?
Aut vos sentio timor tantum progressus haesit et nescit quid faciat? Nunc satis est, quia nolebat ut sic vivant. Vita est inventa quam admirabile est vivere in timore plenus: et non praevalebunt quia tecum in loco, et nolite facere quidquam.
Nolite obdurare corda vestra. Mihi crede. Ut timeant te Vos scitis quod in tantum timor excitat in te, et tu non solum non vivere sed tibi plene ad partum obstructionum intimae cum mihi quoque. Ego sum in amore et timor et amor. Duo sunt omnino diversa. Si ergo audieritis vocem meam et nolite obdurare corda vestra ruent metum prodigia fieri videbis intus vitae.
Putas non faciebant? Quam multi temporibus auxiliatus sum tibi, et tu non animadvertit? Fugit autem sum multa pericula, et numquam defectus de se, sed de me: et vos igitur credimus, quae non a casu, sed non ita est. Me iuxta te et dabo tibi vires, animos, dilectione, patientia, fidelitas, sed tu non vides cor tuum nimis dura.
Tende mihi. Audi platea vocem. Tace, in silentio loquor et vos quae monere facere.
Habito in loco maxime secretum est cor tuum, et omne bonum quod ego loquor ad te, et commendo. PALMARIUS meus es tu, ego non auxilium cogitare de te, et in his quae ego creo quia estis ut puerorum tantum faciam tibi. Sed hoc non audieritis me, non cogitant de me et te occupatus omnibus problems cum vestris et ab universis quod vis ut faciam tibi.
Cum autem in arto sitos adflictus cogitationes convertam te, et dicant: "Pater mi Deus, cogitabo". Et cogitabo in plena ego audire ad vocationem vestram et ego auxiliatus sum tibi, ut inde postero ad vos in omni situ. Cur de vita tua excludere? Non sum liber est qui dedit tibi animam? Separatione dividet me et faciam tibi sola rati. Et ego sum apud te, proxima ad te, paratum tibi auctore voluerunt, in omnibus rebus.
Semper me, et nolite obdurare corda vestra. Ego sum tuus pater tuus, tu et filius meus mortuus est pro vobis acquisivit. Tantum est ut faciam intellegis caritatem habeo ad te. Uos amor immensus simpliciter sed excludere vos non intelligunt tantum de omni opere tuo. Sed me semper me, ego volo esse tecum. Nolite obdurare corda vestra. Audi vocem meam. Et posuit me pater tuus primus ego sum si tunc videbis quod in vita mea, gratia, et pax, et uberes urbes esses status. Quod si vos non obdurabis cor tuum, et audire ad me diligis, ut insanus haec faciam tibi. Pulcherrima es de me aliquid factum.
Nolite obdurare corda vestra, amica mea creatura, quae in quo mihi complacui mihi.