Colloquium "Etiam capillus vester dominus est computandus est '

(Littera parva Deum loquitur. MAGNA EPISTOLA loquitur)

ego sum Deus tuus, video te de me dubitare. Quare?
Scis Deum meum, puto te non curo. Eo per malus OECONOMICUS TEMPUS et non facias ME
Quomodo ego nihil facio pro te? Pater tuus sum, ego te curabo et tibi semperque prospicio tibi ac familiae tuae. Non provideo ut vis, sed semper bonum tuum expecto et nihil tibi deesse facio.
ETIAM, DEUS meus, VERA EST SED Iob cupio, quid agam ubi panem me ac familiam mereri possum. Sed nunc GO PRO PARENTIBUS ET HOC NON OK PRO ME
Si precariam oeconomicam permitto, etiam causa est ut ad me venias. Cum laborasbas tu et familia tua multam pecuniam in delectationibus tuis afflixisti, sed nunc ut in indigentia vivas non solum ius valorem pecuniae das sed tunc prope me vivis et oras ad me. Hoc non solum facit meum puerum ventus, sed tunc facit ut in vita crescat.
MIHI DEUS MULTUM PECUNIAM VOLUIT IN Voluptatibus meis. SED NUNC NON POSSUM. DIES TANTUM VIVO ET QUOD ME DESPERATUR.
Hoc te perditum reddit, quod voluptates tuas non potes explere. Nunc autem intelligis quid sit vivere in me, vivere in hac vita essentialia rerum quaerere, non solum vivere voluptatibus tuis. Cum istam vitam dolebam. Misi nuntios meos ante te, sed surdus es ad vocationem meam. Nunc te prope sentio, meus es filius dilectus et toto corde mihi oras. Sed non potesne videre te aliquid non deesset? Voluptates tantum desideras, sed ad perdendum vitam inanem ducunt.
MIHI DEUS SED timeo futurum. QUID ME ET FAMILIAE MEAE ERIT? Nunc ibi sunt parentes mei, quid tunc fiet?
Ne timeas animam tuam in manibus meis. " Etiam capilli capitis vestri omnes numerati sunt." Non patiar te sterilem vivere vitam, sed tempore opportuno validam manum extendam et omnia tibi faciam. Nunc solum me specta et cum intelligis quod sum verus sensus vitae, mirabilia pro te facio. Iam tibi officium paravi, tibi iam providi, sed sequere consilia mea debes mecum coniungi et sic vita tua mirabilis erit.
GRATIAS TIBI DEI MEI, QUOD PRO ME PROVIDERIT. LAETIFICUS SCIO MEAM RESUMERE MEAM VITAM, SED QUOD OMNES EJUS FUTURUM EST?
Omnia fiant, cum scias te vivere posse. Scire oportet te sensisse verum sensum vitae, quod non consistit in explendis voluptatibus, sed serviendi Deo tuo atque in hoc mundo sobrietatis, non quaerendo superflua. Hoc non prius intellexisti, sed nunc te mutatum vidi. Hoc est, quod in vita tua hoc permisi. Salvum te esse volo ideoque interdum etiam dolore utor, pono hominem ut filium mereatur.
DEUS MIHI VOLO VIVERE SEMPER TE. Nolo amplius abs te discedere. Intellego nunc sine te non vivere sed solum me beatum facere potes, solum sensum vitae meae concretum das. GRATIAS PRO QUO ME VIVERE, HAC VITAE SITU GRATIAS AGO VERE VIVERE, QUID SIT VITA REI.
Noli timere, ego sum Deus tuus, ego sum pater tuus. Nolo malum cuiusquam, sed sicut dixi tibi, si aliquando admitto dolorem in vita hominis et ut veniat ad me, ut mereatur filium meum. Novi omnes cogitationes tuas, actus tuos, novi omnia circa te, in utero te texui, omnesque capilli capitis tui numerati sunt. Numquam timeas omne bonum tibi. Interdum usus rerum adiunctis non intellegis ex tempore, sed tunc temporis intelleges etiam dolorem necessarium esse ad mutationem tuam, ad conversionem tuam.

INCURSUS
Si experiris difficultatem oeconomicam, difficilem condicionem doloris, ne timeas Deum tecum semperque praebet. Si interdum difficilia eveniunt condiciones, consilium Dei nescimus sed post omnem condicionem Deus est qui operatur. ut in hoc Dialogo. Homo suis voluptatibus tantum vixit, sed Deus eum in re oeconomica posuit et nunc convertitur, Deum diligit et verum vitae sensum intellexit.