Diripio Fidei Ianuarii VII "Quod populus qui in tenebris vidit lucem magnam habitantibus in lucem"

Carissime noli docuit divinam gratiam per haec mysteria celebramus diem vocationis nostrae initium et principium populi tuis spirituálium grátiam gaudiórum. Nos gratias agimus Deo misericordi, secundum illud Apostoli: «gaudium et gratiarum Patri, qui idoneos nos fecit participare de fata sanctorum in lumine. Immo non est qui liberavit nos de potestate tenebrarum, et transtulit in regnum Filii dilectionis suae »(Col 1,12-13). Iam invocavit itaque Esaias propheta: "Populus, qui ambulabat in tenebris vidit lucem magnam; qui habitabant in illa terra est in tenebris lumen refulsit »(Is 9,1) ....

Hodie vidisset fruebatur; Cumque intellexisset filiorum suorum fidem benedicentur in semine, quod est Christus, et videns quia fidem esset pater omnium populorum 'dans gloriam Deo: scientes quia quæcumque promisit, quod etiam valet efficere usque ad contemplandam speciem »(Io 8,56; Gal 3,16; Rom IV, 4,18-21). Que cantu psalmorum David usque ad diem hanc, dicens: "omnes gentes venient, et adorabunt coram te, et creavit te, Domine, et nomini tuo da gloriam Ipsius" (Psalm LXXXVI: IX); et iterum: "Dominus manifestaverit salutis suae, in oculis gentium revelavit justitiam suam» (Ps 86,9).

Nunc scimus quod factum est, quia magi stella ducti sunt, quique per longinquas regiones eorum propellentibus scire Regi caeli et adorant et terram. Nos certe huic proprie ministerio sidus adorat commodare sollicitantur ut omnes invitat nos Christo gratia obtemperet. Quis in ecclesia quæ habitat tecum misericordiam, et castitatem; quis non sapiunt terrena et caelesti (cfr Col 3,2), tamquam caelesti lumine est, et dum cohibet candore sanctae vita, quasi stella, quam multis ostendit in via quae ducit ad Domine. Carissimi, oportet te dare totum se ... mutua auxilium, et ut luceant ut filii lucis, in regnum Dei (cf. Mt 13,13; Eph 5,8).