Quam cum corde orare? Et respondendum est a Patre Slavko Barbaric

Scit hoc quoque maria, ut aliquid sit oportet nos cognoscere et adiuvare velit nos facere. Haec duo sunt, quae nobis a domino facere Mary - ut locus est orationis, et orationis personalis - per condiciones orationis est cordis. Nullus potest ex corde orate pro orationis si non placuit: et tunc non tantum orationis cordis vere primo.

Quam multi temporibus in Medjugorje nos audivimus interrogavit illum quid est et quomodo cum hoc oro ut cor meum? Quam precor ut unum sit cum animo vere orationis est?

Incipiam orare possumus omnes statim cum animo, quia orationem significat orantes in corde per amorem. Sed caritas non sit scientia orationem et orationem memoriter teneant bene et maxime autem ad orationes. Instead, id est nobis, Maria quaerit Cum orare incipimus viam, et non egerunt ex origine visioni eius apte respondisse.

Ergo, si aliquis dicit, "Nescio quomodo orare: sed si feceris quod me rogas, quod incipiam facere nesciunt", deinde in ipso momento, cum in orationis pectore coepit. Quod si in alia manu, ut cum cogitatur de re sciat quam solus orare incipiens orare cum corde meo, et non possumus orare.

Et lingua orationis est cogitare de illis quae ventura essent si statuissemus loqui sermone tantum cum ea didici bene. Et hoc modo: nos non posse loqui linguis maxime qui, cum alicuius incipit loqui et dicere purissimis in linguam alienam animi a rebus practicing repetita, et facit tempora multa errata esse et in fine discendi linguam realiter . Audax incipit esse debemus et possumus facere quod modo et cum cotidiana orationis, tum quoque disce orare in corde.

Ceteras res est, quam cetera maria in verbo loquitur. Maria dixit ...

Tantum in hoc modo non intellegis quae sine inanis orationis est vita tua

Saepe autem cum nos in nostris cordibus vestris non animadverto hoc vanitas et respice ad replete quae nostra inanis. Et hinc est quod frequenter in itinere populi Dei incipit. Dum animus vacuus Multi uti malum. Est anima quae ducit nos in ventre pharmaca aut alcohol. Quod inane animae generantis violentiam negativa mores animosque. Quod si in alia manu, in aliud conversionem cordis accipit testimonium, et ille novit quod esset vanitas est anima quae impulit eum ad peccatum. Hinc est quod in oratione refert decernere vitae plenitudinem reperiamus nos viribus carere plenam peccati initium vitam et mores pertinent. Deinde ostendit maria ...

Et ex significatione invenire, cum vita orationis in te inventa

Deus enim est fons vitae: amor, gaudium et pax. Deus lux est, ita et nos. Si in Deo anima nostra habebit intentio et quantumcumque sentimus statim sive sanum sive infirmum, pecuniosus an tenuis, quia ad vitae usque remaneat dominetur omnibus rerum perspiciatis vitae. Scilicet, hoc modo potest ad hanc rem in Deum, et gratias agere quod non omnia in Deo acquiret valorem. Aut inveniant quamvis non sit peccatum mortale licet gratia magna. Si vos movere a Deo, tamen non vivunt, in tenebris est, et in tenebris color perdidit omnia, quae est sicut alterum; avertit, quae fit quod nullo modo cognoscatur et inventus est. Et hoc est, quod omnino necesse est ut Deo, sto juxta. Deinde in fine: a nobis precatur dicens Mary ...

Ideo filioli, aperi cor tuum ad ostium et orationis intelligere, quod non est gaudium de quo non potes vivere

Nos sponte quaestionem nobis proponamus: quid possumus aperire cor nostrum Deo et claudere illud quod facit nobis. Non intellegitis quia omne quod est bonum, quod fit in nobis, ut bonus malus, possit claudere uel aperire Deum nostrum. Ubi bene res cedit, non vere ire in discrimen a Deo et ab aliis, hoc est, clauserit viscera Deum, et aliis.

Idem evenire nobis passibilis et tunc reprehendo coniventibus vel alias passiones vel alii ferocius utrum odio dolor vel tristitia. Nos currere faciam omnia haec fieri sed vitam in discrimen inferunt haud significatione dux, cum bene res cedit, ut facile obliviscatur cum Deo et non errabis satus vultus pro eo iterum.

Quam multi modo coepit orare cum dolore Pulsante in ostium cordis sui? Et si quaeritur quid est cur nos ipsi expectabo conteram dolorem cordis nostri ostium aperire, est decernere in Deum? Hoc ipso tempore et nos vicissim credere omnia postremo bona. Et ideo non oportet quod voluntas Dei esse dolemus. Quia si nos inde ut alii dicunt, quod non est cogitare de deo nostro? Quid imago Dei vult facere, quae cogitat et vult ex se nisi causa laboremus?

Cum pati Cum rerum errabis ergo, ut oportet, non quod ita sit per voluntatem Dei, sed quod voluntatem Dei sumus, per dolores nostros ipse possit crescere in caritate, in pace et in fide. Ut autem melius intelligere, et cogitare de nobis, et qui a puero qui patitur narrat amicis et parentibus ipsius vis doloris.

Quod in illis parentibus, amicis putes? Utique bonum. Et factum est igitur bonis, ut quoque in silentio de nostris cordibus vestris, cogitant retro in nobis morum vultus pro quid clausis januis de nostris cordibus vestris Deo, aut quid pro Hucusque auxiliatus est nobis aperire eorum gaudium de quibus MARIA loquitur evangelicum gaudium, gaudium in quo etiam apud Evangelistas, Jesus.

Gaudium hoc non impedit dolor quaestiones difficiles persecutiones quia transcendit omnia gaudium vitam cum Deo revelante ducit amor et aeterna perfrui laetitia. Quidam ait: «Precatio non est mutare mundi, sed mutat personam, et tunc rursus mutat mundi". Carissimi nunc voco nomine Maria Fafá hic, rem vota ad Deum appropinquandi rem pertinet quaerere vitae ipsum. Et mutare foederis nostri cum Deo vita nostra, et nos poterit ad paulatim amplio nostra necessitudine domus in Ecclesia, et in omni terra. In hac oratione et invitare vos ad orationem ...

Filioli mei, et invitare vos omnes hodie orationis. Vos scitis filii carissimi, quod Dominus dederit peculiari gratia: orationi instantes: quaeritis et orate ut non ego te noverim. Et invitare vos, cari liberi, qui orationis in corde; tu scis quod sine consiliis per se orationis non potest intelligere omnia quae Deus vestrum: ergo ora. Volo autem per se unum consilium Dei studueris implere, complebitur, ut omne, quod dedit Dominus vobis cor crescere potest. (Nuntius Aprilis XXV, MCMLXXXVII)

Deo, Patri nostro, gratias ago tibi, quia non enim pater noster: et ut nobis in hoc quod appetierit divinam vocant nobiscum. Nos gratias ago tibi, quia orationis est vos, nos videre possimus. A cunctis nos reddat et nostro desiderio cordis nostri, quod strangulat inclusus ut maneat vobiscum. Nos nimium superba de uanitas et excitare desiderium occurrit. Et dimitte nobis debita Si autem aversione aversi fueritis vos et saepe reprehendo pro vobis, et dolores nostros ipse solus. Nos gratias ago tibi, quia non volunt orare, ut in nomine tuo, familias nostras in, pro Ecclesia et pro totius mundi. Oramus te, da nobis petentibus aperire ipsi Invitationem ad orationis. Orare ut benedicat, qui, ut videre possimus, per te, et inveniam vos in orationis vita est in proposito. Etiam sit oratio totius orantibus gaudio. Et ora pro nobis qui ad te corda eorum, et clausit, abscondens faciem meam a vobis, quia qui nunc quoque, sed etiam pro eis oremus clausis qui corda eorum sint vobis quia per passionem consummare. Aperi cor nostrum caritate tua, quia tam in hoc mundo, per Jesum Christum Filium tuum, ut possunt esse testes amoris tui. Amen.

P. Slavko Barbaric