Oratio ad S. Augustinus in gratiam quaerere

Acerrime pro consolatione tui magnificus sancti Augustini ad sanctam
Monica mater tua et in tota Ecclesia, a animatum, cum exempli gratia
Victorini Romani et nunc palam loqueris privati ​​Episcopi magnae
Mediolani Sant'Ambrogio et San Simpliciano, et Alipio, tandem certus ut convertam te,
Nos omnes adepto ad gratiam et consilium exempla jugiter adfligere contribules
honestum afferre in coelo gaudium nostrum valet futura
luctus vitae praeteritae fecimus defectus multis
Gloria

Qui fugiens secutus Augustinum sequi debeat poenitens. Deh! quod
nos petere exemplum veniae praecidere causam omnium affectionum
titulum nostra calamitas habitura.
Gloria

Augustinus d'Ippona (Italian translationem Latinam Aurelius Augustinus Hipponensis) de Berber ethnicity, sed prorsus hellenistica-Romana cultus, natus est in oppido Tagaste conscripsit (currently Souk, Ahras in Algeria, sita est circa C km occidentem hibernum Augustinus), die 100 November CCCLIV a genere medio domus et parvi possessoribus. Patrizio paganus esset pater, dum et mater ejus Monica (cfr XXVII Septembris) ex quo Augustinus fuit primogenitus eius pro Christiana; Qui dedit ei non erat Institutionem religiosam baptizantes sed sine eo quod est usus et volens exspecto ad perfectam aetatem.

Ipsum quoque Augustini verba pueritia, sed ipsa peccata postea coepit. Post eius primum in oppido Tagaste conscripsit et in studiis prope perbibetur solitus, quod in CCCLXXI profectus Carthaginem, ope alicujus opulenti viri loci nomine Romaniano. XVI erat et habitabat in adolescentia ejus, et valde via ad perfectionem, dum in schola rhetoris, qui stabant in ministerio, ille qui origine Poenus coepit vivere puella, et dedit illi qui in CCCLXXII, filium, Adeodato. Est autem in his annis, qui impetrata prius vocari, ut philosophum, gratias lectionem liber by Cicero 'Ortensio ", quam quae praecipue percussit eum, quia Latina auctor dictum, quo modo philosophiae auxilio autem moveri a ac mali ad exercitium virtutis.
Infeliciter, et in Scripturarum lectione animum opinionibus rationalismi suo hoc ipsum non indicavit matri suae religionis speciem professi sint et ipsi videbantur, "inepta superstitio est ', ergo quaerebant eum in veritate in Manichæórum hæresi. (Manichaeorum errorem erat orientalis religionem fundaverunt in tertio saeculo a Manichaeo, quem merged elementa christiana religio Zoroastris comprehenditur, suum fundamentum esse dualitatem, hoc est, in continua contra duorum aeque divina principiis, unus bonus et alter malus, quia anima hominis et mundi dominantur).
Studiis peractis reversus est in Tagastensem CCCLXXIV ubi ope benefactorem Romaniano aperuit schola grammatica et rhetorica. Et populus in domum suam et omnis domus matre Monica religionis exsortem optio Augustinus discedere maluisse; nisi postea fecit illum in domum suam, rursus admittat sibi: habebat autem somnium, suspicari de reditu eius ad fidei Christianae.
Post biennium CCCLXXVI voluit relinquere oppidum Tagastensem revertens Carthagine semper auxilio amici Romaniano qui se converti manicheismus ille aperitur schola, ubi docuit annis dolor constringendam traderet, cum male praedicent.
Sed Augustinus nunquam respondent quidam volunt isti et veritatem congressum Episcopo Fausto quae facta Poeni CCCLXXXII quis dubitet depulisse exivit ergo accepit armaverat recedere a Manichaeis. Licentiam de novitatibus fatigari avidus Poeni discipulis Augustini renitentem precibus dilectae matris retinere cupientibus Africam placuit ire Romam caput rerum in omni domo patris sui.
In CCCLXXXIV gessit ut, cum auxilio urbi Romae, Quinto Aurelio Simmaco, et vacans cathedra disciplinae rhetoricae Mediolani quo movetur, subito pervenit in CCCLXXXV per matrem Monica, qui conscius sibi interiorem laboris sui filium , orationis, et esset juxta eum tamen sine lacrimis aliquid in se, sed sicut angelum patronum.

Ad initium Quadragesimae CCCLXXXVII cum Alipio Adeodate et tulit inter "Competentes" Ambrosius Paschalis baptizari. Augustinus in autumnum usque Mediolani continuato opere "De immortalitate animae et de musica". Igitur, dum fuit ad partes apud Ostia Tiberina Monica reddidit ei anima mea ad Deum. Augustinus ergo, superesse multos menses Romae maxime circa aliarum inferius factarum solutionum Manichaeis sibi asciverat, et ut magis magisque suis scientiam ad notitiam superiorum et ecclesiasticas.

CCCLXXXVIII rediit in oppido Tagaste conscripsit qui, quo vendidit bona sua pauci, pauperes et dividebant illa omnibus prout paululum uisu et cum quibusdam amicis discipulis suis transiit inde parvum condita est civitas, in qua res bona sunt participatur. Sed dum post aestum frequentia sua de civibus constant, ut consilium et auxilium petere, ob memoriam in perturbato; necesse erat ut et alio loco, quia vidi iuxta Augustini Hipponensis Ecclesiae pertinebat. Qui locus inventus se forte in basilicam, ubi et episcopi proposuisset Valerio fidelis esset sacerdos qui offert, impleat manum sibi auxilio esset, praesertim in praedicatione; Sentiens coram fidelibus exclamaverunt 'Augustinus sacerdos ". Multa dedit populo voluntate secundum voluntatem Dei et expugnabam negare tamen quia non Voluit Augustinus compulsus. Urbs Hipponensis meruit multus valde opus crescere Ille primus ab episcopo Hipponensi ad Romanos reuocabant, cum monasterii, ut pergere arbitrium suum vivere, quod postea factus est fons Africae seminarii ordinatione presbyteri et episcopi.

Augustinus marte ipso fundata est, irae in consuetudines in clericos. Dominare etiam scripsit, quae postea a S. Community sive regularium canonicorum in saeculum XNUMX saeculum.
Valerio episcopus veritus Augustinus moveretur ad locum populo persuaderi primate Numidiae Megalio di Calamensi episcopo coadiutor hipponensis consecrare. In CCCXCVII, Valerio mortuus est, et regnavit pro eo quod dominus. Relicto monasterio esset pastor cœpto intensus animos protulit bene illuminati adeo existimationis diffusae Africanarum Ecclesiarum episcopi.

Simul et scripsit opera ejus: S. Augustini unus erat ex una maxime humani generis ingenia, quae semper nota. Qui non est mirandum non est numerus ejus opera, quae includit commendata etsi philosophicae doctrinae, apologetica, theologiae dogmaticae, contentiosae: moralis, studios exegetico scripta, congregata ex illis epistolas, conciones ac opera sunt in poetica (in non-Classical metrics sed rigidius defigantur, quia facilius ab imperitis hominibus memoriam) sed in omni varietate rerum humanarum disciplinarum tegunt. Plurimum tamen propositum operis forma qua attractio plurimum lectorem.
Et clarissimi De civitate Dei opus est. Numerosae formae religiosam vitam ad eum, cuius ordo inter S. Augustini (OSA), et vocatur S. Augustini: propagationem toto orbe terrarum: una cum pedibus S. Augustini (Pfo) et Augustinus Recollecti dicantur (REMUS), aeternae in catholica ecclesia spiritualis hereditatis pelagus sanctus Augustinus, in regula, quarum altera vita tot coetus sunt, inspirati, in praeter regularis canonicis sancti Augustini.
Quod "O confessioni De civitate Dei" (de CD) est fabulam de corde suo. Core Augustinianae in cogitatione praesens, "X Confessionum" mendacium in conceptu hominum est, quae non ad regendum se ipsum, solum de lumine Dei, in quibus parere necesse est ad semper, quis poterit invenire propensionis in iunctionibus animam suam. Verbum "confessiones" intelligitur in sensu biblico (confiteri), non ut confitendo seu culpae seu in fabulam, et in dei actio orandi de anima quae fortuna sit intus in suo. De S. omnis opera est, non est in universali lege et admirari. Nullum enim simile litterarum toto complexu perscrutatione maxime animae impressionem in affectu communicativum aut philosophorum placita profundum.

In gravem morbum incidit CDXXIX cum tribus mensibus obsessum Hipponem Vandali Genserico duce († CDLXXVII) isset post mortem attulit; erant monasteria sacrarum virginum huiusmodi impressionem in proxima ad finem mundi; et mortuus est in August XXVIII: ad LXXVI annorum CDXXX. In igne rapta corpori Vandalorum excidio Hipponensi di Fulgentius Ruspensis episcopus fuit deportatum Caralitanus circiter 429-477 ee alii episcopi cum reliquiis.
Rursus circa Ticinum DCCXXV corpore in ecclesia beati Petri d'Oro Ciel haud procul loca conversione Liutprando rege pio Lombardus († DCCXLIV) qui redemisti a Saracenis Sardiniam sortiti sunt.