Oratio ad S. Augustini rogare ut recitavi hodie pro gratia

O magnum Augustini, nostre patrem et doctorem, cupidum luminosi vias Domini etiam concipiamus tortuosam vias hominum miramur magna et divina gratia hæc operatus est in te, faciens tibi in flagranti testis veritatis et boni, in servitium fratrum.

In initium novum ingreditur millennium gerens veteris vestigia crucis Christi, docebit nos historia legitur in lumine divina reguntur providentia, quae certe ducibus ad supremam Patri cum Bono Nuntio coniunctione. Nos ad orientem urbis Destinations pacis nutriens in corde tuo aedificare animos omnium ad bona ea, qua fieri potest, cum vires et est a Deo, per "urbem" in scale hominum.

Quod videtur doctrinam, quae ad amandum patientes estote et vos, et studio e fontibus semper vivax sive quod scriptum est: Illuminare his, qui in alienandis mirages tempted hodie. Ut eorum animos ad id suscipiendum est quod ad iter «interiorem hominem" in quam qui solus dare potest inquietum est cor nostrum exspectat pax.

Multos coetaneos perdidi spem veneram posse videtur inter multos diversa repetens ad veritatem quam tamen retinet intimo desiderio anxius. Numquam deficere in doceat augue scientes tandem, operae pretium erit aditum Plenitudo omnium summa veritas est veritas creata.

Denique S. Augustini Domine, mitte nos in scintillam quoque illius ardens amore Ecclesia catholica mater sanctorum, qui erant artissime nisibus diu ministerium tuum. Præsta iunctim ambulantibus legitimis Pastoribus duce nos ad gloriam caelestem patriam, ubi beati omnes nos possitis aeternum alleluia Canticum novum nosmet coniungere. Amen.

Ioannes Paulus II Dei

Orationis scripsit Sant'Agostino
Magnus es, domine, et bene laude dignum, magna virtus tua, et sapientiae tuae non numerabilis. Et laudare te vult homo, sit portio creaturae tuae, quis circumferens mortalitatem suam portat, portat, qui circa eum sunt documenta illius peccati sui et testimonium quia superbis resistis. Sed viro, sicut uxor adjunctum creaturae tuae, ut laudare te vult. Non enim vos estis qui stimulate ut laudare Te delectet, quia fecisti nos ad te et inquietum est cor nostrum, donec requiescat in te ultra. Da mihi, domine, scire et intellegere, vel si una prima pars laudare te norunt prius aut arcessere. Sed quomodo posset aliquis qui nescio tu invocas? Quia ignorantia potuit invocet. Ergo si magis valet scire? Quomodo autem invocabunt, in quem non crediderunt? Et quaerere nuntio nemo dat primum Quaerite Dominum laudamus, qui non sibi, quia quaerimus per se ipsum invenies eum et invenientes laudabunt eum. Utinam me quaerere te, domine, invocans te, et invocare te credens in te: quia tui denuntiatio venit ad nos. Domine mi tu fidem invocat, quam dedi tibi, et factus est in corde meo filio tuo propter hominem in opere tuae dispositionis annuntiator est.