Reflectunt, superbia tua hodie: quam operor vos iudicent?

Duo homines ascenderunt in templum ut orarent: unus pharisæus et alter publicanus. Pharisaeus stans haec apud se orabat profert vocem, 'O Deus, gratias ago tibi quia non sum sicut ceteri hominum - avarus, iniusti, adulteri, - aut etiam sicut hic publicanus:' ". XVIII Evangelium secundum Lucam 18-10

Satis enim iustitia malum, et superbia. Hic ponit contra Evangelio et Pharisaeus cum humilitate et sui habeatis et publicanus. Pharisaeus spectat ius et de foris est etiam cor bonum est in conspectu Altissimi deprecabitur quam satis est loqui de Deo gratus non est, ubi dicit, quod non est simile reliquis agnoscunt. Quod Pharisaeus pauper. Si vero nesciat caeca est.

Et publicanus a vero, is vere humilis ac sincerus. Et exclamavit, "O Deus, miserere mei peccator est". Iesus autem manifeste dicit quia publicani et humilem orationis hanc, quae rediit iustificatus in domum suam, et non est ille Pharisaeus.

Et cum humilitate ac sinceritate videmus alterius, tangit eam nobis. Hoc est spectaculum viderem. Difficile est longum arguam quemquam cuius est signum quaerit et peccatum eorum venia distinctus est. Potest etiam huiusmodi humilitate vincat in cordibus durissimis subjiciendis.

Et tu? Dicis hanc parabolam locutus est tibi? Onus ferant tibi iustitiae Et quidem nos omnes quantum ad aliqua. Difficile est vere adepto ad humilitatem gradu est quod hic publicanus. Et ita facile cadere in peccatum nostrum justificantis captionem et, ob id facti sui, positis munitionibus insuper et hausit. Sed omne superbum. Duo cum faciunt superbia est evacuabitur quod omnia bene.

Primum autem oportet intelligere Dei misericordiae. Intellectus misericordiae Dei liberat a respice nos ipsi justitia, et castitate, et repone in justificationem. Liberat nos a defensus esse videatur quod ipsi in nobis concedit verum lumen. Quod? Cum agnoscis quia Deus est id quod est misericordiae, et quoque animadverto ut etiam nos a peccatis nostris non impedire Dei. Re vera peccator maior, eo magis digna est, qui Dei misericordiae peccator! Igitur Deum intelligendo in actu, miserere nobis concedit nobis peccatum agnoscis.

Et ut cognovit quod peccatum nostrum secundum esse momenti gradum accipere debemus, si volumus nos sumus raptaque superbia. Nos postulo scio quod fateri nos OK ad peccatum. Nulla, non habent in via sta et dices ad omnes anguli ad singula nostrae peccatum. Sed sciendum est quod ipsi in Deo, potissimum in confessionali sede. Et ad tempora, erit necessarium confitemur peccata nostra ut possimus aliis suis petere veniam et misericordiam. Hoc profundum humilitatis venusta facile aliorum animos conciliat. Eam uero inspirat et pax, et gaudium in cordibus fruges producat bonum.

Nolite ergo timere sequi publicani hoc exemplum est. Try accipiens, iterum et iterum repetere hodie et orationis. HOC EST vestri videbunt et vos orationis bonum fruges hanc orationis vitam tuam!

O Deus, propitius esto mihi peccatori. O Deus, propitius esto mihi peccatori. O Deus, propitius esto mihi peccatori. Iesus ego in vobis.