Lucia soror géniti infántes, tandem misericordiae signa

Soror Lucia de Fatima: ultima signa misericordiae
Litterae a Sorore Lucia ad Patrem Agostino Fuentes datas die 22 maii 1958

« Pater, Domina nostra valde displicet quod eius nuntius anni 1917 non animadvertit, nec boni nec mali eam animadverterunt. Boni sine sollicitudine vadunt, nec coelestes normas sequuntur: mali, in via perditionis lata, poenas comminatorias non considerant. Crede, Pater, Dominum Deum propediem mundum castigaturum. Poena materialis erit, et finge, Pater, quot animae cadant in infernum, si non oremus et egerimus poenitentiam. Haec est causa tristitiae beatae Mariae.

Pater, dic omnibus: « Domina nostra multoties mihi dixit: « Multae gentes a facie terrae peribunt. Nationes sine Deo flagellum erunt a Deo electae ad humanitatem puniendam, si nos, oratione et sacramentis, gratiam conversionis non obtinemus ». Quod affligit Immaculatum Mariae et Iesu Cor, animarum religiosarum et sacerdotalium lapsus est. Scit diabolus quod religiosi et sacerdotes, alta vocatione neglecta, multas animas ad infernum trahunt. Iusti sumus in tempore vindictam tenere coeli. Duo instrumenta nobis promptissima habemus: orationem et sacrificium. Diabolus omnia facit ad nos distrahit et orationis delectationem aufert. Si salvi erimus, aut damnabimini. Attamen, Pater, dicendum est hominibus non standum esse et sperare vocationem ad orationem et poenitentiam neque a Summo Pontifice, neque ab Episcopis, neque a Parochiis, neque a Superioribus. Hora est iam unicuique, sponte sua, sancta opera perficere et vitam suam reformare secundum vocationum Dominae Nostrae. Diabolus enim animas consecratas possidere vult, eas corrumpere, alios ad finalem impoenitentiam inducere; omnibus praestigiis utere, etiam suggerentes ad vitam religiosam renovandam! Hinc sterilitas interioris vitae et frigoris in saecularibus de abdicatione voluptatum et totali immolatione ad Deum, memento, Pater, duas res convenisse ad sanctificandam Iacintam et Franciscum: afflictionem Madonnae et visionem inferni. Madonna quasi inter duos gladios invenitur; ex altera parte videt humanitatem obstinatam et contemnentem ad poenas minas; ex altera videt nos proculcare SS. Sacramentorum poenam contemnimus quae nos appropinquat, incredulos, sensuales et materiales manentes.

Domina nostra expresse dixit: "Adpropinquamus novissimi dies", quod mihi ter iteravit. Primo dixit, quod diabolus in ultimo pugna pugnavit, unde alter ex duobus victor evadet vel victus. Aut cum Deo sumus, aut cum diabolo sumus. Iterum mihi iteravit ultima remedia mundo data esse: Sancta Rosarium ac devotio ad Cor Mariae. Tertius mihi narravit, « alia media ab hominibus despectis exhausta, ultimam salutis anchoram cum tremore nos offerre: SS. Ipsa Virgo, plurimae eius apparitiones, lacrimae eius, nuntii visionariorum per orbem dispersi »; et etiam domina nostra dixit, quod si non audierimus et continue delictum, non dimittetur amplius.

Instat, Pater, ut rem horrendam cognoscamus. Animas timore replere nolumus, sed urgente tantum commemoratione est, quia cum Beata Virgine SS. Magnam vim tribuit Sancto Rosario, nulla quaestio est sive materialis sive spiritualis, sive nationalis, sive internationalis, quae cum Sancto Rosario ac sacrificiis nostris absolvi non potest. Cum amore et devotione recitata, Mariam consolabitur, tot ab Immaculato Corde eius lacrimas detergendo.