Medjugorje A Russian scientificus in eius historia narrat: hic patet solutio ad problems

Da Paulus Tescione - August VIII, MMXVI

Sergej Grib, vir pulcher mediae aetatis, cum duobus liberis matrimonio coniuncti, in Leningrad habitat, ubi physicas praesertim in studio phaenomenorum atmosphaerici et terrae magnetici agri studuit. Annos, postquam mysticam illam extraordinariam experientiam ad fidem perduxit, religiosarum quaestionum studiosi fuit ac consociationis quae circa scientias et fidei quaestiones tractat. Die 25 mensis Iunii interrogatus est ab editore Sveta Bastina.

Ab atheo collegio ad somnium iconis et occursus cum stropha qui lucem et gaudium emanat

D. Christianus Orthodoxus es et discipulus. Scholas frequentasti, ubi omnia contra Deum loquuntur: quomodo tuam fidem eiusque incrementum explicas?

A. - Pro me hoc miraculum est. Pater professor est, numquam oravit coram me. contra fidem, numquam contra ecclesiam locutus est, numquam illudit, sed ne laudavit quidem.
Cum tredecim pater meus me ad scholam misit solum iis qui ad superiores ordines pertinebant et in qua spes erat ut novam societatem gesturi essent, qui natus est ex revolutione anni MDCCCCXVIII. Mihi hoc tempore vitae tristique erat. Non potui convenire. Juvenes una mecum fuerunt, superiores mei fuerunt, sed impossibilis mihi; Nullus honos alicui, nullus amor; rixae tantum inveni, tristis eram.
Quadam igitur nocte somnium oblatum est, quod non solum me adiuvit ut fidelis maneret, sed ut mihi videtur, ad gaudium occursus cum Deo perducerem, qui me praesente in mundo profunde vivere facit.

D. Potesne nobis de hoc somnio aliquid indicare?

P. Certus. In somnio vidi iconem divinam. Vivebatne an monstraret, prorsus dicere non possum. Tunc lux dimissa est, quae penitus in animam penetrabat. Illico sensi cum icone iuncta cum Maria. plene gavisus sum et in alta pace. Nescio quam diu hoc somnium perstiterit, sed res illius somnii adhuc manet. Ego sum ex quo aliquis factus sum.
Mea mora in schola conscensis etiam mihi facilior fuit. Gaudium sensi, quod nemo intellegere potuit, ne id mihi quidem explicare possem. Ne parentes quidem quidquam intellexerunt. Tantum viderunt in me mutationem magnam.

D. Ecquem invenisti qui de te aliquid invenerit?

A. Immo erat "staret" (spiritualis dominus). Parentes mei parvam possessionem habebant prope coenobium, quod feliciter in illa saevitia contra ecclesiam non clau- sula vel destructa erat. Sensi sicut quod me illuc trahens, et sic intravi ecclesiam; Parentes mei hoc noluerunt, sed me non vetuerunt, quod, si gaudium meum intelligere non potuerunt, tamen verissimum esse intellexerunt.
Et in illa ecclesia obviavi. Ne verbum quidem cum eo mutasse videor, sed intellexi quod me intelligeret, nec de mea experientia nec de gaudio cum eo loqui necesse fuit. Mihi satis erat proximum sibi consedere, ac felix meditari illius somnii experientiam.
Ex hoc religioso emanavit aliquid ineffabile, quod concinebat gaudio meo et felix fui. Videor me intelligere, quod toties ei loquutus sum, et quod omnia eodem amore audiverit.

Scientia adiuvat me credere. Sine Deo non est vita

Q. Quid de fide tua postea factum est? Nonne studia tua postea fidem intellexisti?

A. - Fateor equidem scientiam me adiuvat ad credendum, nec umquam me interrogasti fidem. Semper miratus sum quod professores dicerent Deum non esse, nunquam tamen aliquem damnavi, quia secretum somnii mei portavi in corde meo et quid sibi vellet scirem. Mihi semper persuasum est scientiam sine fide prorsus inutilem esse, at cum homo credit sibi plurimum prodesse.

D. Loquens de Deo quid nos potes dicere?

A. Prius experientiam meam commemoravi cum illa staret. Vultus ejus inspiciens sensi sicut facies ejus centrum solis, e quo radii me exhalabant et feriebant. Tunc mihi certificatur quod fides Christiana est vera fides. Deus noster verus est Deus, et princeps mundi Deus est sine Deo nihil est Non possum cogitare me sine Deo existere, cogitare, operari: Sine Deo nulla vita, nihil est. Atque hoc etiam atque etiam repeto. Deus est lex prima, materia prima omnis cognitionis.

Quomodo veni ad Medjugorje

Tres annos circiter Medjugorje primum audivi in domo amici professoris biologiae et geneticae artis speciales. Una cinematographica Gallice de Medjugorje vidimus. Longa inter nos dissensio est. Amicus tunc theologiae studebat; post graduatio, statum ecclesiasticum amplector "ut homines ad Deum propius accedant". Nunc sit amet felis est.
Nuper, in Viennam iter faciens, chartam convenire volui. Franciscus Koenig, Primas Austriae. Et Cardinalis erat qui me persuasit ut Medjugoriam venirem "Sed Christianus orthodoxus sum" obieci. Et ille: “Quaeso, i ad Mediugoriam! Singularem occasionem videndi et experiendi facta valde interesting invenies". Et hic sum.

D. Hodie est dies 8 anniversarius. Quae est impressio tua?

R. Superb! Sed de hoc adhuc multum cogitandum est. Sed nunc possum dicere: Mihi videtur hic jacere responsio et solutio omnium quaestionum mundi et populi. Paulum solum sentio, quia ego probabiliter hodie solus Russian hic. Sed quamprimum rediero, cum multis amicis meis loquar. Alexii I, Patriarchae Moscoviae. De hoc phaenomeno scribere conabor. Cum Russis de pace loqui facile puto. Nostri homines pacem cupiunt, nostra anima desiderat rem divinam et scit eam cognoscere. Haec eventa magno auxilio sunt omnibus Deum quaerentibus.

D. Visne aliquid amplius dicere?

R. Ut vir et physicus loquor. Prima veritas meae vitae est quod Deus est verius quam aliquid aliud in mundo. Ipse fons est omnium rerum et omnium. Persuasum habeo neminem sine eo posse vivere, nemo. Hacc athei non sunt. Tantum nobis dat Deus gaudium ut nulla res in mundo comparari possit.
Hac de causa, omnes lectores libet invitare: noli vosmetipsos ligari ab aliquo in mundo, et a Deo numquam seiicere! Nec te tentationi alcoholis, medicinae, sexui, materialismi. His tentationibus resistite. commodum est. Suadeo omnes ut simul operentur et pacem orent.

Source: Echo Medjugorje nr 67 - Translated by Sr. Margherita Makarovi, ex Sveta Batina Sept.