September XII Evangelium MMXVIII

Ecclesiasten 1,2-11.
Vanitas vanitatum, dixit Qoèlet, vanitas vanitatum, omnia vanitas.
Quid prodest homini quod laborat sub sole?
Generatio, generatio advenit sed terra semper eadem manet.
Oritur sol et occidit, et ad locum unde oritur festinat.
Spirat in meridie, et flectitur ad aquilonem. gyrat et gyrat, supraque se flectit uentus.
Omnia flumina ad mare tendunt, nunquam tamen plenum est mare: cum metam attingunt, flumina repetunt iter.
Omnia sunt in labore neque quisquam unde. Non saturatur oculus visu, nec auris auditu satiatur.
quod factum est et quod factum est iterum fiet; Nihil sub sole novum.
Estne fortasse aliquid de quo dicere possumus: "Ecce hoc novum est"? Hoc iam accidit in praecedentibus saeculis.
Non est iam antiquorum memoria, sed nec eorum qui postea futuri sunt recordabitur.

Salmi 90(89),3-4.5-6.12-13.14.17.
Tu conversus homo ad pulverem
et tu dicis: Revertere, filii hominis.
In oculis tuis mille annos
Ego quasi hesternus dies qui praeteriit;
quasi custodia in nocte.

Exstinguunt eos, somno mergunt;
Factus sum sicut fœnum matutino quod germinabit ;
mane floret, pullulat;
ad vesperum dejectus est, et arescet.

Doce nos dinumerare dies nostros
et veniamus ad cordis sapientiam.
Convertere, Domine; donec?
Miserere famulis tuis.

Imple nos mane gratia tua;
exsultemus et laetemur omnibus diebus nostris.
Sit benignitas Domini Dei nostri super nos;
opus manuum nostrarum confirma pro nobis.

Ab Jesu Christo Evangelium secundum Lucam 9,7-9.
In illo tempore: Audivit Herodes tetrarcha de omnibus, quae fiebant, et nesciebat quid sentiret, quoniam quidam dicebant: « Ioannes resurrexit a mortuis »;
alii: « Apparuit Helias », alii: « Prophetarum unus de antiquis surrexit ».
At Herodes ait: « Ioannem ego decollavi; quis est ergo, de quo ego talia audio?». Et temptabat videre eum.