Hodie Evangelium MMXX XX Aprilis cum comment

Ex Evangelio Iesu Christi secundum Johannem 9,1-41.
Tum praeteriens vidit hominem caecum a nativitate
et interrogaverunt eum discipuli dicentes: "Rabbi, quis peccavit, hic aut parentes eius, quoniam caecus natus est?"
Iesus respondit: «Et qui peccavit, neque parentes ejus: sed ut manifestentur opera Dei sunt haec ostendi.
Me oportet operari opera eius qui misit me donec dies est; Tunc venit nox quando nemo potest operari amplius.
Quamdiu sum in mundo, lux sum mundi ».
Haec cum dixisset expuit in terram et fecit lutum ex sputo lutum super oculos caeci illita
et dixit ei: "Ite te lava in natatoria Siloe (quod interpretatur Missus)." Abiit ergo et lavit et venit ad nos.
Itaque vicini et qui videbant eum prius quia mendicus erat, dicebant: "Nonne hic est qui sedebat et '
Quidam dixerunt: "Non est"; alii dixit: "Nequaquam, sed similis est ei." Et ille ait: "Non est mecum"
Dicebant ergo ei: "Quomodo igitur aperti sunt oculi tibi?"
Qui responderunt: «ille homo qui dicitur Iesus lutum fecit et linivit oculos meos, et dixit mihi: Vade ad Siloam et lava! Et abiit cum lotus visum feci ».
Et dixerunt ei: "Ubi est ille homo?" Qui respondit: "Nescio".
Adducunt eum ad pharisæos, qui cæcus fuerat inter ea:
Erat enim Sabbati die lutum fecit Iesus et aperuit oculos eius.
Iterum ergo interrogabant eum Pharisaei quomodo vidisset ille visus acquiritur. Et dixit eis: "Lutum posuit mihi super oculos et lavi et video. '
Et quidam ex pharisæis quidam: "Non est hic homo a Deo quia sabbatum non custodit et facit." Alii dixerunt, "quomodo potest homo peccator haec signa facit? ' Et fuit lis inter eos.
Et iterum dixit ad eos caeci 'quid dicis de eo qui aperuit oculos tuos? " Qui responderunt: "Propheta est!"
Iudaei credere noluerunt acquisivit caecus fuisset et vidisset donec vocaverunt parentes eius qui ante convaluisset.
Et interrogavit eos: «Numquid hic est filius vester quem vos dicitis quia cæcus natus est? Quid ergo nobis venit tu vides? ».
A parentibus respondit: «Scimus quia hic est filius noster, et quia cæcus natus est:
viderit quomodo ergo nescimus aut quis eius aperuit oculos nos nescimus; petere eum qui natus est, ipse de se loqui tibi ».
Quid haec dixerunt parentes eius quia timebant Iudaeos; iam vero Iudaei ut si quis eum cognoverat Christum, extra synagogam fieret arceretur.
Hoc est, quod parentes eius dixerunt: "Qui natus est, ipsum interrogate!"
Tunc vocavit eos ad se, et ait rursus hominem qui fuerat cæcus, "Da gloriam Deo! Nos scimus quia hic homo peccator est ».
Qui respondit: "Ego sum: Si peccator est, nescio; unum scio, quia caecus cum essem modo video ante vos ».
Et illi dixerunt ei iterum: "quid enim feci tibi?" Quomodo aperuit tibi oculos? »
Qui ait eis: dixi vobis iam, et non audistis me; quid vultis audire illud? Tu forsitan vultis discipuli eius fieri? ».
Tunc autem maledixerunt ei et dixerunt ei: "Tu discipulus illius sis: nos autem Moysi discipuli sumus!"
Nos scimus quia Moysi locutus est Deus; sed non scis unde sit ".
Et ille respondit illis, 'hoc prorsus est alienæ, quæ non est de hoc scimus unde sit et aperuit meos oculos.
Nunc scimus quia peccatores Deus non audit: sed si quis Dei cultor est, et voluntatem ejus facit, hunc exaudit.
Saeculo non est auditum quia aperuit quis oculos caeci nati.
Si a Deo, non poterat facere quidquam ".
Et responderunt, "Vos Omnes in peccatis nati sumus, et doceat nos volo?" Ipsi autem calce ex eo.
Sciens Iesus quia eiecerunt eum foras et cum eo occurrens dixit ei: "Tu credis in Filium hominis?"
Qui responderunt: "Quis est, Domine, ut quid me credere in eum?"
Dixit ei Iesus: "Et vidisti eum, et qui loquitur tecum ipse est realiter".
Et ait: "Credo, Domine!" Et adoravit eum.
Tunc Jesus dixit, "Ego veni ut iudicem hunc mundum, ut qui non vident videant et qui vident caeci fiant".
Dicebant ergo ex Pharisaeis qui cum ipso erant, et dixerunt ei auditis his verbis: «et nos cæci sumus?"
Iesus ait illis: «Si caeci essetis, non haberetis peccatum; sed ut vos dicitis: Quia videmus: peccatum vestrum manet. '

Sanctus Gregorius de Narek (c CMXLIV CA-MX)
Et poetae Armeniana monachus

In libro orationis, n XL; S. LXXVIII, CCXXXVII
"Qui lavit, et venit ad nos"
Omnipotens Deus: Benefactor, Creatore universi,
gemitu meo periculo sint audire.
Meque timoris angustia
liberate me de tua vi forti, tu qui omnia potes facere. (...)

Christo Domino: conteram enim net ut ad me cum gladio vicit crucis tuae, in arma vitae.
Rete circumdatum undique mihi vinctum faciat deficient et ne vestigia mea cor pravum, et bysso.
Sana vias meas super cor tuum febrem.

Ergo ego locutus sum ad vos auferat a me tumultum compressurum, fructus diabolicum vobis datam,
et tenebrae meae animam gementem, evanescet. (...)

Lux mea imaginem renovet nomini tuo magno et valido.
Fac gratia tua crescere super pulchritudinem lux vultus mei
et simulacrum de Spiritu meo super oculos meos, quia ego ipse de Rapha fuerat in terra (Gen. II: VII).

Corrigere mihi restituere propositum fidelius servandum et imaginem imaginis esse rerum est mensura tuarum (Gn 1,26).
In fulgidissimo sacris meum tenebrae evanescet, cuius non sum peccator.
Invadendi anima tua divina, vivendo, aeterna caelestis lux;
ita quod illa similitudo Trinitatis apud Deum crescunt, ut in me.

Te solam, o Christi, beati sint cum Patre
ad laudem tuam Spiritus Sancti
aeternus et umquam. Amen.