Hodie Evangelium Februarii XXIX MMXX, cum comment

Ab Jesu Christo Evangelium secundum Lucam 5,27-32.
In illo tempore: Vidit Jesus publicanum nomine Levi, sedentem ad telonium, et ait: "sequere me!"
Et relictis omnibus surgens secutus est eum.
Et fecit ei convivium magnum Levi in ​​domo sua paravit. Ibi erat turba multa publicanorum et aliorum qui cum illis sedens ad mensam.
Et exierunt Pharisaei et Scribae eórum, et dixit ei discipuli eius: "Quare cum publicanis et peccatoribus enim propter cibum quoque, et potum?"
Iesus respondit: «Non egent qui sani sunt medico sed qui male habent;
Non enim veni vocare iustos sed peccatores convertendas ".

Giuliana Norwyci (1342-1430 inter AD)
anglicus residem

Apocalypsis beati Joannis Apostoli ex divina caritate, c. 51-52
"Ego veni vocare peccatores ad te converteris ..."
Deus ostendit mihi vir sedens sub attestatione jurisjurandi, et reliquis in pace; leniter misit servum suum facere testamentum. Et servus currere festinat ex amore; Sed hic incidit graviter petrae. (...) In ostendit mihi Deus servo malo et caecitatis afferimus fecit per lapsum Adami; e nello stesso servo la sapienza e la bontà del Figlio di Dio. Nel signore, Dio mi ha mostrato la sua compassione e la sua pietà per la sventura di Adamo, e nello stesso signore l'altissima nobiltà e gloria infinita alla quale l'umanità è elevata dalla Passione e morte del Figlio di Dio. Ecco perché nostro Signore è molto contento della sua stessa caduta [in questo mondo nella sua Passione], a causa dell'esaltazione e della pienezza di felicità a cui giunge il genere umano, che supera certe, si non cecidisset Adam voluimus. (...)

Ob hanc causam non affligeremur quia passionem Christi facit peccatum et causa laeti cum summa caritate patiatur. (...) Si ceciderit e nobis accidit, quod sit caecitas aut pedis debilitas lets 'adepto sursum statim, cum gratia suavis tactu. Ne nos ipsi corrigi nolumus, nostra cum omnibus bonae voluntatis ut ambuletis in lege ecclesia sanctorum secundum gravitas peccati. Eamus in amore in Deum; nunquam desperandum videamur sed temerarii sumus nimis ut hoc non cadere. Agnoscis nostram infirmitatem ingenue nos suscepistis, cognoscentes, nos tenere non poterit, si ne momento nos non habere gratiam Dei. (...)

Hoc est quod Dominus velit ut accusatis noster confitemur nos ruinam et uera proferre et in omni malo quod sequitur: sciens quoniam non potest reficere. In eodem tempore ipse vult a nobis recognosci et misericordiam et veritatem aeternam habeat, et caritas ejus in nobis: et abundantia misericordiae. Cum cognoscat, et simul cum gratia, haec est quae humilem confessionem Domini nostri manet in nobis de nobis, et quod est opus ejus meam.