Hodie scriptor comment in Evangelio II Aprilis MMXX

EVANGELIUM
Passio Domini.
+ Passio Domini nostri Jesu Christi secundum Matthaeum 26,14-27,66 .
In illo tempore, unus de Duodecim, nomine Iudas Iscariotes, accessit ad summos sacerdotes et dixit: "Quantum vis mihi dare, ut tibi tradam?". At illi constituerunt ei triginta argenteos. Et exinde quaerebat opportunitatem ut traderet illum in ius. Prima die Azymorum accesserunt discipuli ad Iesum et dixerunt ei: « Ubi vis paremus tibi, ut manduces Pascha?». At ille respondit: “Ite in civitatem ad hominem et dicite ei: “Magister dicit: Tempus meum prope est; vobiscum faciam Pascha cum discipulis meis » ». Discipuli fecerunt sicut praecepit illis et paraverunt pascha. Vespere autem facto, discumbebat cum Duodecim. Cœnantibus autem illis, dixit : Amen, amen dico vobis, quia unus ex vobis tradet me. Et contristati singuli interrogabant eum: "Numquid ego, Domine?". Et ait: Qui misit mecum manum in catino, ille est qui me tradet. Filius hominis abit, sicut scriptum est de eo; Væ autem homini illi, per quem Filius hominis tradetur. Melius illi erat si natus non fuisset!». Iudas dixit: "Rabbi, non est me?" Qui dixit : Sic dixisti. cenantibus autem eis accepit Iesus panem et benedixit ac fregit deditque discipulis suis dixit accipite et comedite hoc est corpus meum Et accepto calice gratias egit et dedit eis dicens: "Abite ex eo omnes; hic est enim sanguis meus testamenti, qui pro multis effundetur in remissionem peccatorum. Amen, amen dico vobis: Non bibam amodo de hoc genimine vitis usque in diem illum, cum illud bibam vobiscum novum in regno Patris mei ». Et hymno dicto exierunt in montem Oliveti. Tunc ait illis Iesus: « Hac nocte scandali omnibus vobis ero. Scriptum est enim: Percutiam pastorem, et dispergentur oves gregis. Cum autem resurrexero, praecedam vos in Galilaeam ». Ait ei Petrus: "Si a te quisque scandalizatur, ego numquam scandalizabor". Ait illi Jesus : Amen, amen dico tibi, priusquam gallus cantet, ter me negabis. Respondit Petrus: Etiamsi mortuus fuero tecum, non te negabo. Similiter et omnes discipuli dixerunt. Tunc abiit Iesus cum illis in villam, cui nomen Gethsemani, et dixit discipulis suis: Sede hic, dum ego vadam illuc orare. Et assumpto Petro et duobus filiis Zebedaei, coepit contristari et contristari. Et ait illis: « Tristis est anima mea usque ad mortem; sustinete hic et vigilate mecum ». Et progressus pusillum, procidit in faciem suam orans et dicens: « Pater mi, si possibile est, transgredere a me calicem istum! Sed non sicut ego volo, sed sicut tu!». Tunc venit ad discipulos suos et invenit eos dormientes. Et ait Petro: « Sic non potuistis una hora vigilare mecum? Vigilate et orate, ut non intretis in tentationem. Spiritus promptus est, caro vero infirma ». Abiit secundo et oravit dicens: "Pater mi, si non potest hic calix transire sine meo potu, fiat voluntas tua." Et venit iterum, et invenit eos dormientes : erant enim oculi eorum gravati. Et relictis illis, iterum abiit, et oravit tertio, eumdem sermonem dicens. Tunc accessit ad discipulos suos et dixit eis: « Potes dormire et requiescere! Ecce appropinquat hora, et Filius hominis peccatoribus traditur. Surgite, eamus! Ecce, prope est qui me tradet ». Adhuc eo loquente, venit Judas unus de Duodecim, et cum eo turba multa cum gladiis et fustibus, missi a principibus sacerdotum, et senioribus populi. Proditor signum dedit, dicens: “Istum osculabor, ipsum; tenete eum!». Et confestim accedens ad Iesum dixit: “Salve, rabbi!”. Et osculatus est eum. Et ait illi Iesus: "Amice, ideo hic ades!" Tunc accesserunt, et manus injecerunt in Jesum, et tenuerunt eum. Et ecce unus ex his, qui erant cum Iesu, arripiens gladium, eduxit eum et percussit pontificis servum, et abscidit eius auriculam. Tunc ait illi Iesus: Converte gladium tuum in locum suum: omnes enim, qui acceperint gladium, gladio morientur. An putas me non posse orare ad Patrem meum, qui continuo plus quam duodecim legiones angelorum mihi in promptu poneret? Sed quomodo complebuntur Scripturae, secundum quod fieri oportet?». In illo tempore: Dixit Iesus ad turbas: « Quasi fur essem, venistis ad me cum gladiis et fustibus comprehendere. Cotidie sedebam in templo docens, et non me tenuistis. Hoc autem totum factum est, ut adimplerentur Scripturse prophetarum ». Tunc discipuli omnes, relicto eo, fugerunt. Qui tenuerunt eum, comprehenderunt eum ad Caipham pontificem, cum quo scribæ et seniores convenerant. Petrus autem sequebatur eum a longe usque ad palatium pontificis; intravit et sedit inter servos, ut videret quomodo fieret. Principes sacerdotum et omne concilium quærebant adversus Jesum falsum testimonium, ut eum morti traderent; sed non invenerunt, quamvis multi falsi testes se obtulissent. Novissime autem duo ex illis manifestaverunt dicentes: "Hic dixit: "Non possum destruere templum Dei et in tribus diebus reædificare". Et surgens princeps sacerdotum ait illi: « Non respondes quidquam? quid dicunt contra te?». Jesus autem tacebat. Et princeps sacerdotum ait illi: Obsecro te per Deum vivum, ut dicas nobis si tu es Christus Filius Dei. « Sic dixisti — Respondit ei Iesus —; magis dico vobis: amodo videbitis Filium hominis sedentem a dextris virtutis et venientem in nubibus caeli ». Tunc princeps sacerdotum scidit vestimenta sua et ait: « Blasphemavit! Quid adhuc opus est testibus? Ecce nunc audistis blasphemiam: quid tibi videtur?». Qui responderunt: Reus est mortis. Tunc exspuerunt in faciem ejus, et colaphis eum ceciderunt; alii autem plaudebant eum dicentes: « Propheta est pro nobis, Christe! quis est qui te percussit?». Petrus autem sedebat foris in atrio. Et accessit ad eum puella et ait: "Et tu cum Iesu Galilaeo eras!" At ille negavit coram omnibus, dicens : Non intelligo. Exeunte autem illo tempore, alius servus vidit eum et astantibus dixit: “ Hic erat cum Iesu Nazareno. At ille iterum negavit jurans: "Nescio hominem!" Postmodum, qui praesentes accedunt, dixerunt Petro: "Verum est, et tu ex illis es; etenim loquela tua te manifestat!" Tunc coepit detestari et iurare: “Nescio hominem”. Et continuo gallus cantavit. Et recordatus est Petrus verbi Iesu, qui dixerat: «Priusquam gallus cantet, ter me negabis». Qui egressus foras flevit amare. Mane autem facto, omnes principes sacerdotum et seniores populi fiebant contra Iesum ut eum morti traderent. Tunc vinctum eum adduxerunt, et tradiderunt Pilato praesidi. Videns autem Iudas, qui tradidit eum, quod damnatus esset Iesus, compuncti, reddidit triginta denarios principibus sacerdotum et senioribus dicens: “ Peccavi, quia tradidi sanguinem innocuum ”. At illi dixerunt: Quid ad nos? Cogitare de illo!". Deinde nummos argenteos in templum projecit, et abiens se laqueo suspendit. Principes autem sacerdotum collegerunt nummos, et dixerunt: Non licet eos mittere in gazophylacium, quia pretium sanguinis sunt. His consulti agrum emerunt cum illis ad sepulturam peregrinorum. Propterea vocatus est ille ager ille ager Sanguinis usque in hodiernum diem. Tunc adimpletum est quod dictum est per Ieremiam prophetam: Tuleruntque triginta argenteos, qui pretia eius aestimaverunt a filiis Israel, et dederunt eos in agrum figuli, sicut praeceperat mihi. Eccli. Jesus autem apparuit ante præsidem, et interrogavit eum præses, dicens : Tu es rex Judæorum ? Respondit ei Iesus: Tu dicis. Et cum accusarent eum summi sacerdotes et seniores, nihil respondit. Tunc dicit illi Pilatus: Non audis quanta adversum te dicant testimonia? At ille ne verbo quidem respondit, adeo ut vehementer admiraretur. In singulis partibus praeses unum vinctum suae turbae dimittere solebat. Habebant autem tunc vinctum nobilem, nomine Barabbam. Dicit ergo Pilatus ad turbas : Quem vultis dimittam vobis : Barabbam, an Jesum, qui dicitur Christus ? Nam bene sciebat quod per invidiam ei dedissent. Sedente in curia, misit ad eum uxor eius dicens: "Iustum illum nolo agere, quia hodie in somnis valde conturbatus sum propter eum". Principes autem sacerdotum et seniores persuaserunt populis ut peterent Barabbam, Jesum vero perderent. Tunc præses interrogavit eos: De duobus his, quem vultis vobis solvere? Responderunt: Barabbam. Pilatus autem interrogavit eos: "Quid ergo faciam de Iesu, qui dicitur Christus?". Responderunt omnes: Crucifigatur. At ille : Quid enim mali fecit ? Tunc magis clamaverunt: Crucifigatur. Videns autem Pilatus quod nihil proficisset, tulit aquam et lavit manus ante turbam dicens: « Non sum huic sanguini. Cogitare de illo! ". Et respondit omnis populus: Sanguis ejus super nos, et super filios nostros. Tunc dimisit pro eis Barabbam et Iesum flagellatum tradidit ut crucifigeretur. Tunc milites præsidis tenuerunt Jesum ad prætorium, et congregaverunt omnem exercitum ad eum. Et imposuerunt ei tunicam coccineam; texentes autem coronam de spinis, imposuerunt super caput eius, et arundinem in dextera eius. Et genu flexo ante eum, illudebant ei: “ Ave, rex Iudaeorum! Et exspuentes in eum, acceperunt ferulam de manu eius, et percutiebant caput eius. Et postquam illuserunt ei, exuerunt eum chlamyde et induerunt eum vestimentis eius et duxerunt eum ut crucifigerent. Illi autem abeuntes, invenerunt hominem Cyrenæum, nomine Simonem: et angariaverunt ut tolleret crucem ejus. Et cum venissent in locum qui dicitur Golgotha, quod est locus Calvariae, dederunt ei vinum bibere cum felle mistum. Aliquam dictum faucibus erat, sed bibendum enim egestas non. Postquam crucifixerunt eum, diviserunt vestimenta eius, mittentes sortem eis. Tunc sedentes servabant eum. Supra caput eius causam damnationis scriptam posuerunt: Hic est Iesus rex Iudaeorum. Cum eo crucifiguntur duo latrones: unus a dextris, et unus a sinistris. Prætereuntes autem blasphemabant eum moventes capita sua et dicentes: “ Tu, qui destruis templum et in triduo reaedificas, salvum te fac, si Filius Dei es, et descende de cruce! Sic et summi sacerdotes cum scribis et senioribus deridebant eum dicentes: « Alios salvos fecit, et seipsum non potest salvum facere. Ipse est rex Israel; descende nunc de cruce et credemus in eum. In Deo speravit; nunc libera eum, si diligat illum. Nam ipse dixit: « Filius Dei sum »!». Et latrones cum eo crucifixi similiter blasphemaverunt eum A meridie tenebrae factae sunt in universa terra usque in horam nonam. Circa horam nonam, Iesus magna voce clamavit: "Eli, Eli, lemà sabactàni?", id est: "Deus meus, Deus meus, ut quid me dereliquisti?". Hoc audito, quidam de circumstantibus dixerunt: " Eliam vocat iste ". Et statim unus ex illis accurrens acciperet spongiam in aceto maceratam, et infixit arundineam ei, et dabat ei bibere. Alii dicebant: “ Dimitte! Videamus si Elias venerit ad salvandum eum! Jesus autem iterum clamans voce magna, emisit spiritum. Et ecce velum templi scissum est a summo usque deorsum, terra mota est, petrae scissae sunt, monumenta aperta sunt, et multa corpora sanctorum, qui decesserant, resuscitati sunt. Et exeuntes de monumentis post resurrectionem eius, intraverunt sanctam civitatem, et apparuerunt multis. Centurio, et qui cum eo custodiebant Jesum, viso terraemotu et his quae fiebant, timore magno correpti sunt et dicebant: " Vere Filius Dei erat iste ". Erant autem ibi mulieres multae de longe aspicientes; secuti sunt Iesum a Galilaea ministrantes ei. In his erant Maria Magdalene, Maria Iacobi et Ioseph mater et filiorum Zebedaei. Cum sero autem factum esset, venit homo dives ab Arimathaea, quae vocatur Ioseph; et hic discipulus factus est Iesu. Hic accessit ad Pilatum et petiit corpus Iesu. Tunc Pilatus jussit reddi. Corpus Ioseph sumpsit et involvit illud in linteolo mundo et posuit illud in sepulcro suo novo, quod exciderat de petra; saxum magnum revolvit ad ostium monumenti, discessit. Ibi ante sepulcrum sedentes erant Maria Magdalene et altera Maria. Sequenti autem die advenerunt qui erant post parascevam et principes sacerdotum et pharisaei cum Pilato dicentes: “ Domine, recordati sumus quia ille seductor, cum viveret, dixit: “ Post tres dies resurgam ”. Et ideo iubet sepulchrum custodiri usque in diem tertium, ne discipuli eius furentur, et tunc dicant plebi: Surrexit a mortuis. Et erit haec impostura postrema pejora prioribus!». Dicit eis Pilatus: Habetis custodiam, ite, custodite sicut scitis.
Verbum Domini.

TRACTATUS
Hora est simul et hora tenebrarum. Hora lucis, quia institutum est sacramentum Corporis et Sanguinis, et dictum est: "Ego sum panis vitae... Omne quod dat mihi Pater ad me veniet; haec est autem voluntas Patris mei qui misit me ut non perdam ex eo quod dedit mihi sed resuscitabo eum in novissimo die Sicut per hominem mors, sic et resurrectio ab homine, et mundus per ipsum salvatus est. Haec est lux Cenae. Sed contra est quod tenebrae de Iuda. Nemo in suum secretum penetravit. Vidimus in eo mercatorem viciniam, qui parvam tabernam habebat, et vocationis suae pondus ferre non poterat. drama parvitatis humanae involvat. Vel etiam frigidum et sagacem histrionis magna studia. Lanza del Vasto fecit eum diabolicam et humanam incarnationem mali. Sed nullae istae figurae conveniunt cum Iuda Evangelii. Vir bonus erat, ut multi alii. Post alios nominatus est. quid fiebat, non intelligebat, sed alii intelligebant? Annuntiatum est a prophetis et quid factum est. venturum erat Iudas, quia alioquin quomodo implerentur Scripturae? Sed forsitan mater eum aluit ut de ipso diceret: 'Melius erat illi homini, si natus non fuisset!'? Petrus ter negavit, et Iudas nummos argenteos suos projecit, conscientiam suam clamans ad justum perfidiam. Cur desperavit poenitentiam superat? Iudas prodidit, Petrus autem, qui Christum negavit, lapis Ecclesiae factus est firmamentum. Solus restis restis restis ut se suspendat. Cur nemo paenitentem Iudae quaerit? Iesus eum « amicum » vocavit. Itane consentaneum est existimare tristem styli ictum fuisse, ita ut in obscuro loco, atrum etiam magis nigrum, ac foediissima proditio appareret? Si vero haec hypothesis sacrilegii confinia, quid tum amicum dicit? Amaritudo proditi? Sed si debebat ibi Iudas ut Scriptura impleretur, quid peccavit damnatus filius perditionis? Numquam mysterium Iudae declarabimus, nec compunctionem, quae sola nihil potest immutare. Iudas Iscariot iam non erit alicuius "conscius".