Evangelium S. diei: XX Decembris MMXIX

Prophetia Malachiae 3,1-4.23-24.
haec dicit Dominus Deus
« Ecce ego mitto angelum meum ad parandum viam ante me, et statim Dominus, quem quaeris, intrabit templum eius; ecce angelus testamenti, quem desideratis, ecce venit, dicit Dominus exercituum.
Quis sustinebit diem adventus eius? Vultu eius quis resistet? Ille sicut ignis conflatoris, et sicut lixiva labra.
Sedebit ut tabescet et mundabit; filios Levi purgabit eos, quasi aurum et argentum conflabit, ut offerre possint Domino secundum iustitiam.
Tunc placebit Domino sacrificium Iudae et Ierusalem sicut in diebus antiquis, sicut in annis longinquis.
Ecce ego mittam prophetam Eliam ante diem magnum et terribile Domini;
ut convertat corda patrum ad filios et corda filiorum ad patres; ut, cum venero, non percutiam patriam exterminatione.

Salmi 25(24),4bc-5ab.8-9.10.14.
Domine, notum facite studia vestra;
quoniam misericordia tua ante.
Dirige me in veritatem tuam et doce me:
quia tu es Deus salutis meae.

Bonus et rectus Dominus;
Ad rectam autem ostendit peccatorum;
guide et humilem secundum justitiam:
pauperes ejus docet vias.

Universae viae Domini veritas gratiam
qui custodiunt pactum eius et praecepta.
Sivit Dominus timentibus eum
etiam est testamentum.

Ab Jesu Christo Evangelium secundum Lucam 1,57-66.
Elisabeth tempus erat pariendi et filium peperit.
Et audierunt vicini et cognati eius quia exaltavit Dominus misericordiam suam in illa, et congratulabantur ei.
In octava autem die venerunt circumcidere puerum, et voluerunt vocare eum nomine patris sui Zachariam.
Sed mater eius intervenit: "Minime, Iohannes erit nomen eius".
Dicunt ei : Non est nomen cognationis tuæ.
Tum patrem requirere annuit quid sibi vellet esse nomen.
Et postulans pugillarem scripsit: « Ioannes est nomen eius ». Stupebant omnes.
Apertum est autem in ipso momento os eius et lingua eius, et loquebatur benedicens Deum.
Omnes vicini ejus admirati sunt, et hæc omnia divulgabantur in monte Judææ.
Et custodiebant eos, qui audiebant, in corde suo dicentes: “ Quis putas puer iste erit? dixerunt ad inuicem. manus vero Domini erat cum illo.

December XII

SANCTUS SERVOLO PARALYTICUS

Romae, † 23 decembris 590

Servolo in pauperrima familia natus, et paralisi parvulo percussus, eleemosynam in foribus ecclesiae S. Clementis Romae petiit; et tanta humilitate et gratia petebat ut omnes eum diligerent et donarent. Cum autem infirmaretur, confluebant omnes ad visitandum eum, et tales erant voces et sententiae, quae de labio suo prolatae erant, ut omnes consolati reliquerunt. Cum esset in agonia, subito se concussit et exclamavit: “Audi! o quanta concordia! hi chori angelici sunt! ah! Angelos video! exspiravit. Is annus erat DXC.

PRECATIO

Ad illam eximiam patientiam, quam semper et in paupertate et in angore et in infirmitate servasti, deprecare nos, beate Servolo, virtutem renuntiationis divine voluntatis, ut nunquam de omnibus que nobis contingere possunt sinistre conqueramur. .