Medjugorje Vicka autem, domine noster promisit nobis relinquit in signum

Janko: Etenim satis est iam nos de occulta nostra domine: ego autem a te Vicka, ut nos ad aliquid de se maxime secretum, id est, de se pollicetur signum.
Vicka: ut, sicut usque ad Sign attinet, ego iam satis est ad vos. Nos paenitet, sed haec quoque got saturi et cum rogationibus tuis. Quod nunquam satis dixi, quia vobiscum eram.
Janko: Tu es dextra, sed quid agam si plures sunt, de commodis et ego sum, et multa scire volunt haec?
Vicka, quod suus 'okay. Interrogabo vos et ego scio quod respondendum.
Janko, aut quod petis non licuit.
Vicka: Haec quoque. Veni est, ut incipiat.
Janko: Bene; Et incipit sic. Nunc illud est manifestum, tum ex editiones uestrae transibunt, et in infulis tantam memoriae, quia molesti estis nostri ab initio domine praesentia eius discedere signum, et in populum, et ego credo te non dubito.
Vicka: quod verum est.
Janko: Vivaldi est?
Vicka: primo, quotiens interrogavimus eius quia hoc signo, statim disparuit, et eam incepit cantare vel orare.
Janko: Est istuc non vis respondere quid possum?
Vicka: Sic quodam modo.
Janko: Quid ergo?
Vicka: Non pugnes contra te perseveraverint. Et mox satis, annuens eius caput, coepit promittere se non relinquere in signum.
Janko: Numquam ex verbis promittere?
Vicka: absit Tantum non statim. Necesse est quod [hoc est, qui erant visionaries intretis in tentationem] et patientia. Et quod cogitant de Vivaldi possumus facere quod volo? _Mnes._ Quam, pater mi ...
Janko in sententiam ferat Quamdiu vere promittere nostrum Jesum relinquere nota?
Vicka: Nescio. Non possum dicere, Scio ego, si nescis.
Janko: sed dure de me?
Vicka: Et circiter mensem. Ignoro; etiam illud potest esse magis.
Janko, est, est; etiam magis. In libello tuo, quod scriptum est Octobris XXVI, in MCMLXXXI Cicero, subridens dixit se stupet fuit, quod non quaesivit eam super signum; at ille dixit qui fecit vobiscum et cum eo adversum vos et derelicti debes timere quod illa suscitabo verbum bonum promissum.
Vicka: bene autem puto non esse primum promisisti reliquerit signum.
Janko: Intelligo. Statim vero quid dicam?
Vicka, nulla, nullum. Maybe etiam ante duos menses abeunt vera nobis.
Janko: numquid loqui simul;
Vicka omnes simul quantum memini.
Janko: Et tu protinus sentiunt splenderent nitores coruscuum?
Vicka: Temptandum cogitare deinde impetum ab omni parte folia, calumnia et ... omnia irritamentis poterat loqui.
Janko: scio; Et hoc memini. Nunc autem dic mihi, quid de hoc Sign.
Vicka, amen dico vobis: non possum, sed iam scis omnia potes scire illud per circuitum. Olim pene fraudatur, sed non passurum Virginis.
Janko: Quomodo fecit mihi avaritiam vobis?
Vicka: Nihil, quiescite. Ire.
Janko: Placere dic aliquid de bonis prognatam esse.
Vicka: Ego iam dixi vobis quia scis omnia scire possis.
Janko: Vicka, video non me pissed off. Ubi hanc Virginis signum
Vicka in Podbrdo in loco primo perturbati.
Janko: ubi autem hoc erit signum? In caelo et in terra?
Vicka: De terra.
Janko: videbitur, si aut tardius subito oriatur?
Vicka omnes repente.
Janko: Si quis non videt?
Vicka: Ita, quis huc veniet.
Janko: Numquid iste est temporalis et signum permanens?
Vicka: Permanens.
Janko: Tu es parum aliquantulus of responsum, etsi ...
Vicka: perge si tamen est aliquid petere.
Janko: Hoc signum perdere poterit quis hic?
Vicka: Nemo tollunt.
Janko: Quid vobis videtur de isto?
Vicka: domine nostrum nuntiaverunt nobis.
Janko: Nosti quid erit signum?
Vicka: Cum textuum servent.
Janko num etiam in nobis manifestaturus Mariae aliis
Vicka, hoc quoque scio.
Janko: omnes aliae visionaries hoc scire?
Vicka: quia non scio, sed tamen non puto nos omnes scire.
Janko: maria dixeratis mihi adhuc illa nesciat.
Vicka: Ecce vidisti?
Janko: Quid paululum de Jakov? Noluit autem quaestionem respondendum est.
Vicka: puto autem quod nescit, sed Im 'non certus.
Janko: tu tamen si hoc non petivit vel non Sign est specialis secretum.
Vicka: Ita, non est specialis secretum. Pars autem decem simul secretis.
Janko: certi?
Vicka: Scilicet Im 'certus!
Janko: Bene. Hinc signo Virginis cur hic
Vicka: ut ostenderet tibi quod sint qui nunc hic apud nos.
Janko: Bene. Indica mihi, si credis: ego autem veni ut hoc signo?
Vicka: Ite praemisit. Semel dixi vobis, olim. Nunc, quod satis est.
Janko: Vicka: Interrogabo vos et ego unum esset similis ad rem: sed et tu lenta nimis concitatis equis invade, et timeo.
Vicka: Si vos es timere, et relinquam illam solam.
Janko: Just hac re ad me
Vicka nescio videtur malum. Interroga.
Janko: Sic ut 'bysso. Quod si putatis fore ostendit mysterium aliquod signum
Vicka nescio cogitare de eo scire potest.
Janko: sed olim sodales Commissio episcopalis petivit te et pressius ad te, et describe in scribo tam Sign, unde erit atque tempus quo futurum est, ut scribere non claudantur, obsignentur in fronte de te, et non custodiri usque ad Sign in quo apparet.
Vicka: Hoc est verum.
Janko: sed vos non accepit. Quod? Vel plane non.
Vicka: ego non possum illum. Pater meus, qui vero non crediderit sine hoc non credunt. deinde. Sed hoc etiam amen dico vobis: Vae illis, qui non expectare ad ad conversus Sign! Te enim mihi videor iterum, quod veniet multis: ut ad Sign arcum, sed in omnibus quae sunt, non creditis. Sis felix, non ut in eos.
Janko: Ego vere gratias a Domino. Est quia omnia potes indicare mihi tam longe?
Vicka: Ita. Quod quia iam satis est.
Janko: Bene. Gratias tibi.