Kroun vun de fënnef Psalmen
Den Hengscht vun der Tréischterin vum Pompeji setzt d'Intent, an der Iwwerreechung vun dëser Kroun, d'Glasfemie an d'Beleidegungen ze reparéieren, déi all Dag vu ville Feinde vun der Kierch gemaach ginn an och vu ville falschen Chrëschten géint Éier vun der SS. Virgin, an de Kult ze verteidegen an ze erhéijen géint den hellege Imagine of the Virgin of Pompeii.
An trotzdem fänkt u d'Maria ze begréissen, andeems hatt hatt mat alle Verhënnerung a mat ganzem Häerzen verbonnen huet: Kinnigin a Mamm vu Barmhäerzegkeet, a seet: Hallo Kinnigin ...
Deign, datt ech dech luewen, ganz helleg Virgin; gëff mir Kraaft géint Är Feinde. Gleeft Gott a senge Hellegen. Et sief et.
PSALM ech.
M Magnificat zur Muttergottes vu Pompeii. Mediatrix vu Barmhäerzegkeet.
ANTIPHON. D'Maria ass den Numm deen d'Herrlechkeet an d'Freedheet vun der ganzer Kierch formt, triumphant, militant a schmerzhaf: Deen deen ass gewalteg an deem säin Numm helleg ass huet hir grouss Saache gemaach. Ave Maria…
Fantastesch, meng Séil, déi erhale Virgin Queen of Victories.
Well hie erkläert d'Pavillone vu senger Herrlechkeet am Dall vun der Ermuerdung, an do huet hien eng nei Quell vun ongehéierter Barmhäerzegkeet erausbruecht;
Si, déi d'Dame vun der Welt ass, d'Kinnigin vum Himmel, d'Meeschtesch vun den Engelen, d'Mamm vun Ärem Gott.
Grouss an Herrlechkeet huet Hien, dee mächteg ass, an deem säin Numm helleg a schrecklech ass.
Hien ass mat engem Wonner vu senger Allmuecht ukomm, a mat senger Gnod huet hien hatt allmuecht, zesumme mam Jong zur Rettung vun der Welt gemaach.
Hien huet hire Mediateur mat eisem Mediateur gegrënnt, Flüchtling a Mëttel géint all eis Krankheeten.
Si huet d'Barmhäerzegkeet gebuer, a Gott huet hatt de Büro vum Affekot fir Sënner.
An hir Barmhäerzegkeet geet vu Generatioun zu Generatioun weider, iwwer déi, déi hir Éieren.
Hien huet all eis Kanner an enger Mammestëmm geruff fir en Troun z'erreechen, an hien huet d'ganz Äerd mat der Herrlechkeet vu senge Wonner bedeckt.
Vun deem Troun huet hie säi Bléck op eis Baseness gedréckt; an kuck, vu dësem Zäitpunkt wäert geseent eis all Generatiounen un.
Mat der Kraaft vu sengem Aarm huet hien eis Feinden ausgeliwwert; an déi ugeklotert an vernüüftegt erhéicht.
Hien huet de verstuerwene Mann mat der Hand geholl an hie vun de Bulli gehuewen; huet hie sech ënner de Prënze vu sengem Palais gesat.
Hien huet den Aarmen a Läffel mat senge Kaddoen gefëllt; an déi, déi ënner de Schnéire vu Schold gekrasch hunn, sinn op d'Héicht vu Kanner vu Gott opgewuess.
Mat déif Léift ëmginn mir Är Féiss, O Queen, datt Dir Hoffnung hutt, Liewen, eis Mediatrix. Wéi schéin et ass an Ärem Haus ze bleiwen, o Dame vu Pompeji!
D'Strahlen vun Ärem Barmhäerzegkeet vun Ärem Troun ginn op d'Enn vun der Äerd.
Éier dem Papp an dem Jong an dem Hellege Geescht; wéi et am Ufank war, an elo an ëmmer, an ëmmer an ëmmer. Et sief et.
ANTIPHON. D'Maria ass den Numm deen d'Herrlechkeet an d'Freed vun der ganzer Kierch formt, triumphant, militant a schmerzhaf: Dee deen Houscht huet, an deem säin Numm helleg ass, huet hir super Saache gemaach.
PSALM II.
Eng Adorable.
ANTIPHON. Ären Numm ass adorabel, oder Victoire Kinnigin vum Pompeji Tal: vum Oste bis Westen kléngt de Lof vun Ärer Dugend, an d'Vëlker de Wonneren vun Ärer Kraaft of. Ave Maria…
Zu der Muttergottes, un der Dame vu Pompeii, freet sech an d'Erzéiung: huelt eng spilleresch Psalterie op deem groussen Dag vun hirem Triumph.
Sidd him en neit Lidd: proklaméiert hir Herrlechkeet tëscht den Natiounen. Ech hunn eng schéin Fra gesinn déi laanscht d'Banke vun de Waasser geklommen ass; et verbreet sech mat onwierklechem Geroch:
Si huet rose Blummen a Lilies vun de Kiermelen, sou wéi op de Fréijoersdeeg. Hien huet sech gesat, d'Kinnigin geklot an Herrlechkeet am Dall vun der Wüstung: si hat an all Frise op hir vergëllten a räich. Rubien a wäertvollt Edelsteen hunn op sengem Stiermer wéi Stäre geschéngt; Glidder vu senger Kraaft, sëlleche Glanz vu senger Frëndlechkeet, eloquent Stëmmen vu senge Wonner.
Aus deem déi Krank krank hat fir hatt; a wien um Rand vum Graf war, huet erëm lieweg gemaach an de Wope vu senge Léifsten.
An d'Fraen aus dësem Joerhonnert hunn hir Bijouen ewechgeholl; an gewidmet a kompakt hunn se se um Fouss vun hirer Benefactress gesat.
An op de Felder, mat fruchtlos Äschen gesprëtzt a mat Steen Lavas, Gold a Pärelen bedeckt, hunn si en Troun opgehuewen.
Haut setzt d'Kinnigin vun de Victoiren triumphant op dat trauregt Land; a verbreet vu Pompeii op d'Welt d'Portente vu senge Barmhäerzegkeeten.
Kommt bei hir, O Vëlker an Natiounen vun der Äerd; opruffen, seegen, ophiewen et fir ëmmer.
Geseent Sidd Iech, Herrlech Virgin vum Pompeji; den Universum ass voll mat de Räichtum vun Ärer Magnitude. Herrlechkeet fir de Papp ...
ANTIPHON. Ären Numm ass adorabel, oder Victoire Kinnigin vum Dall vun de Pompeji: aus dem Osten an de Weste kléngt de Lof vun Ärer Dugend, an d'Vëlker de Wonneren vun Ärer Kraaft of.
PSALM III.
R Rosario Flüchtling am Doud.
ANTIPHON. Flüchtlingen am Liewen an Flucht am Doud wäert Äre Rosary fir mech sinn, O Mary; Däin Erscheinung a mengem leschte Kampf ass de Signal vu menger Victoire: Ech waarden op dech, Mamm. Ave Maria…
Loosst Är Herrlechkeet fir all Sprooch blénken, O Lady; a Vespers ginn eis den Zentrum vun eise Segen.
All Natiounen nennen Iech geseent; an Dir geseent widderhuelen all d'Ufer vun der Äerd an d'Flichten vun den Himmel.
Dräi Mol geseent ruffen ech Iech mat den Engelen, mat den Äerzengelen, mat de Fürstentitéiten; dräimol geseent mat den Engelesche Powers, mat de Virdeeler vun den Himmel, mat de supernalen Dominatiounen. Beatissima Ech wäert mat den Dronen, mam Cherubim a mat de Seraphim priedegen.
O souveränne mäi Retter, loosst är barmhäerzeg Aen net iwwer dës Famill, dës Natioun, d'ganz Kierch béien.
Virun allem verleegnen mech net déi gréissten Gnoden: dat heescht datt meng Zerbriechlechkeet vun Iech ni mech ofhällt.
An deem Glawen an an dëser Léift, aus där meng Séil an dësem Moment verbrennt, oh! loosst mech weiderhalen bis déi lescht Atem.
A wéi vill mir derzou bäidroe fir de Bau vun Ärem Schräin zu Pompeii, loosst eis all an der Zuel vun den Wahlen sinn.
O Rosary of my Mother's Rosary, ech halen dech a meng Këscht a kussen dech mat Veréierung. (Hei kusss de däi Corona).
Dir sidd de Wee fir all Dugend z'erreechen; de Schatz vu Meriten fir de Paradise; De Versprieche vu menger Virbestëmmung; déi staark Kette déi de Feind forcéiert; Friddensquell fir déi, déi Iech am Liewen éieren; wënschen Victoire fir déi, déi Iech am Doud këssen.
An där extremer Stonn waarden ech op dech, Mamm.
Äert Erscheinung wäert Zeechen vun menger Rettung sinn; är Rosary mécht d'Dieren vum Himmel op fir mech. Herrlechkeet fir de Papp ...
ANTIPHON. Flüchtlingen am Liewen an Flucht am Doud wäert Äre Rosary fir mech sinn, O Mary; Däin Erscheinung a mengem leschte Kampf ass de Signal vu menger Victoire: Ech waarden op dech, Mamm.
PSALM IV
Ech Keeserin vum Fridden.
ANTIPHON. Ären Numm, O Holy Lady vu Pompeji, ass e Schatz vu Fridden fir déi, déi hien am Liewen opruffen, e Versprieche vun enger Victoire am extremen Schrëtt: Loosst et indelibel a mengem Häerz gravéiert ginn, a meng Lippe verloosse ni sou e séissen a gesonden Numm An. Ave Maria…
An Dir, O Lady vum Pompeii, hunn ech all meng Hoffnungen gesat, an ech wäert net fir ëmmer verwirrt ginn.
Meng Aen a mäin Häerz goufe kontinuéierlech op dech geriicht, a fir den Äifer vu menge Wënsch hunn ech gesot: Wéini wäert et sinn datt Dir mech Trouscht?
An hien ass komm a koum als Pilger dee säi Wee verluer hat; als Schwëster op der Sich no Waasser.
Meng Séil huet sech zum Wonsch fir Gesondheet verléiert, déi vun Iech kënnt, an der Batterkeet gewaart fir den Dag vun der Barmhäerzegkeet; an meng Aen zou mat Erschöpfung.
Hien huet ongedëlleg gewaart op dat Wuert vum Fridden, dat aus dem Valley vun der Läschung géif kommen, aus dem Haus vun der Muttergottes.
Du hues endlech geseent, o mäi Gott, d'Land vum Fluch: Äert Laachen huet déi immaculéiert Rose vum Himmel germinéiert.
Dir leet d'Barmhäerzegkeet vun de Joerhonnerte an d'Muecht vum Segen Virgin vun Nazareth: a si wäert Fridde schwätzen iwwer all Vëlker aus dem Land vun de Ruinen. Fridde, Fridden, säin Akzenter wäert resonéieren; Fridden, Fridden, déi éiweg Hiwwele wäerten widderhuelen.
Fridden op der Äerd fir Männer vu gudde Wëllen: an Herrlechkeet am Himmel dem Gott vu Barmhäerzegkeet.
Maacht Iech selwer op, O Paarte vum Himmel, fir d'Wuert vu Verzeiung a Fridden ze kréien: dat Wuert dat d'Kinnigin vu Pompeji aus hirem Troun stellt.
Wien ass dës Queen? et ass hatt, déi op de Ruine vun der verstuerwener Stad als de Moienstär erschénge sinn, d'Nunciatur vum Fridden zu de Generatioune vun der Äerd.
Et ass d'Rose vu Paradis, déi de Mercy op d'Äerd transplantéiert huet, gestiermt vun engem Reen vu gléienden Äschen.
Öffnert Iech selwer, O Paarte vum Himmel, fir dat gutt profitéiert Wuert ze kréien: d'Wuert vun der Kinnigin vun de Victoire.
Wien ass dës Queen vun Victoire? Et ass d'Muttergottes Mamm vu Gott, aus Mamm vu Sënner gemaach, deen den Dall vun der Ermuerdung als hir Heem gewielt huet, Fir déi ze beliichten, déi an der Däischtert an am Schied vum Doud verfollegen: eis Schrëtt op de Wee vum Fridden ze lenken. Herrlechkeet fir de Papp ...
ANTIPHON. Ären Numm, oh Helleg Fra vu Pompeji, ass e Schatz vu Fridden fir déi, déi hien am Liewen opruffen, e Versprieche vun enger Victoire am extremen Schrëtt: Loosst et onendbar a mengem Häerz geschnidden ginn, a meng Lippen ni loosse se sou séiss a gesond Numm soen An.
PSALM V.
En Affekot vu Sinners.
ANTIPHON. Um Fouss vun Ärem Troun nidderléisst sech d'Vëlker, O Queen vun Pompeii, Verfollegung vun de Sënner, a widderhëlt sech Är Wonner, séngt Hymnen vun Herrlechkeet op Ären Numm. Ave Maria…
Ech hunn meng Aen op dech zougewisen, de neie Star vun der Hoffnung, déi eisen Gëtter am Dall vun de Ruinen opgetaucht ass.
Vun der Déift vun der Batterkeet hunn ech meng Stëmmen opgeworf fir Iech, Queen of the Rosary of Pompeii, an ech hunn d'Effizienz vun dësem Titel sou léif fir Iech erlieft.
Hallo, ech wäert ëmmer kräischen, moien, Mamm a Kinnigin vum Rosarie vu Pompeii, en immense Mier vu Gnoden, en Ozean vu Guttheet a Matgefill!
Déi nei Glorieure vun Ärem Rosary, déi frësch Victoiren vun Ärer Kroun, déi séngt mat Dignitéit?
Dir an der Welt, déi sech selwer aus de Wope vum Jesus befreit fir sech selwer dem Satan ze ginn, huet d'Gesondheet an deem Dall geléiert, wou de Satan d'Séele veruerteelt huet.
Dir hutt iwwer d'Ruine vun den heidneschen Tempelen triumphéiert; an op de Ruine vun der Gëtzendéngscht Dir hutt den Hocker vun Ärer Herrschaft gesat.
Dir hutt d'Pescht vum Doud am Dall vum Risorgimento a Liewen geännert; an op d'Land vun Ärem Feind dominéiert hutt Dir d'Zitadell vun der Refuge gepflanzt, wou Dir d'Leit begréissen ze retten.
Kuckt, Är Kanner, déi weltwäit verspreet sinn, hunn en Troun do gesat, als Zeeche vun Ären Déieren, als Trophy vun Ärer Barmhäerzegkeet.
Dir hutt mech och vun dësem Troun geruff ënner de Kanner vun Ärer Preferenze; de Bléck vun dengem Misär huet op mech gesënnt.
Maacht Är Wierker fir ëmmer geseent, O Lady, a geseent sinn d'Wonner, déi all vun Iech gemaach goufen am Dall vun der Desolatioun an der Ermuerdung. Herrlechkeet fir de Papp ...
ANTIPHON. Um Fouss vun Ärem Troun béien d'Vëlker d'Been, O Queen vum Pompeii, Affekot vun de Sënner, a widderhëlt Iech Är Wonner, sangen Hymnen vun der Herrlechkeet op Ären Numm.
SUB TUUM PRAESIDIUM. Ënnert Ärem Patronnage siche mir Fleeg, o helleg Muttergottes; verzei net eis Entreeën an eise Bedierfnesser, mais befreit eis ëmmer vun allen Geforen, O glorräich a geseent Virgin.
Deign, datt ech dech luewen, o helleg Virgin, alles helleg;
Gëff mir Kraaft géint Är Feinden. Gleeft Gott a senge Hellegen. Et sief et.
Biet fir eis, Kinnigin vum Hellege Rousekranz vu Pompeii,
Sou datt mir d'Versprieche vum Jesus Christus wertvoll ginn.
GEBËSCHT. Härgott, datt ënner Wonner vun Ärer Providence, datt Dir Är Bléifste Mamm Maria mat der glorräicher a séisser Titel vun der Kinnigin vum Rosary vu Pompeii opgeruff gouf; gëff eis d'Gnod fir ëmmer an all eise Besoinen, a besonnesch an der Stonn vum Doud, den Effekt vum Patronnage vum Her ze fillen, deem sengem hellege Numm mer op der Äerd erniert. Fir Jesus Christus eisen Här. Et sief et.
Indulgences zouginn fir déi, déi de Salve Regina an de Subtuum praesidium recitéieren
De St. Pius VI, duerch Dekret vum SC Indulg. De 5. Abrëll 1786 un all déi Gleeweger déi de Salve Regina an dem Sub tuum praesidium mat de Verse recitéieren: Dignare me laudare te, etc.; a mat der Absicht iergendwéi déi Beleidegungen ze maachen, déi géint den Éier vun der SS gemaach goufen. Verne an déi Hellegen a géint hir helleg Biller, accordéiert.
Plenum Iwwelzegkeet zweemol am Mount op zwee Sonndegs zu Wëllen, wann zouginn a kommunizéiert si bidden no dem Absicht vum Poopst.
Plenum Iwwelzegkeet an all Fester vun der BV Maria.
Plenum Iwwregens bei Articulo Mortis.