Devotion to the Miraculous Medal: E Plädoyer ze soen an all dréngend Bedierfnes

Den Uersprong vun der Miraculous Medaille huet de 27. November 1830 zu Paräis an der Rue du Bac stattfonnt. D'Muttergottes SS. si koum zu der Schwëster Caterina Labouré vun den Duechtere vun der Charity vum hellege Vincent de Paul, si stung, gekleet an enger aurora-wäisser Faarf, mat hire Féiss op engem klenge Globus, mat ausgestrecktem Hänn, deenen hir Fangeren d'Sonnestrahlen ausgedréckt hunn.

D'Sister Catherine selwer erzielt eis iwwer d'Erscheinung Episod:
Wärend ech wëlles hat hir ze kontempléieren, huet déi geseent Meedchen hir Aen op mech gerullt, an eng Stëmm gouf héieren, déi zu mir gesot huet: "Dëse Globus stellt déi ganz Welt duer, besonnesch Frankräich an all eenzel Persoun ...". Hei kann ech net soen wat ech gefillt hunn a wat ech gesinn hunn, d'Schéinheet an de Glanz vun de Strahlen sou hell! ... an de Virgin huet bäigefüügt: "D'Strahlen sinn d'Symbol vun de Gnoden, déi ech op d'Leit verbreet hunn déi mech froen", sou verstoen wéi léif et ass dem Blesséierten Virgin ze bidden a wéi generéis si mat de Leit ass déi zu hatt bieden; a wéivill Gnoden si d'Bierger zouginn, déi se sichen a wéi eng Freed se probéiert hinnen ze ginn.

LËSCHT DE MADONNA VUN DER Wonnerbar Medaille

Opgeholl ze ginn um 17 de 27. November, d'Fest vun der Miraculous Medaille, op all 27 vum Mount an all dréngend Bedierfnes.

O Immaculate Virgin, mir wëssen dat ëmmer a wou Dir och wëllt d'Bieder vun Äre Kanner an dësem Dall vun Tréinen exiléieren ze beäntweren, awer mir wëssen och datt et Deeg a Stonnen sinn, an där Dir Loscht hutt d'Schätz vun Äre Gnoden méi räich ze verdeelen. Ma, oh Maria, hei si mir virun Iech prostrat, just op deem selwechten Dag an elo geseent, gewielt vun Iech fir d'Manifestatioun vun Ärer Medaille.
Mir kommen zu Iech, gefëllt mat immenser Dankbarkeet an onlimitéierter Vertrauen, an dëser Stonn sou léif fir Iech, fir Iech merci fir de grousse Kaddo deen Dir eis hutt, andeems Dir eis Ärt Bild gitt, fir datt et e Beweis vun Häerzen verbonnen an e Schutzpflicht fir eis ass. Mir verspriechen Iech dofir, datt, no Ärem Wonsch, déi helleg Medaille d'Zeeche vun Ärer Präsenz mat eis wäert sinn, et wäert e Buch sinn op deem mir léiere wësse, no Ärem Berodung, wéi vill Dir eis gär hutt a wat mir musse maachen, sou datt vill Opfer vun Iech an Ärem gëttleche Jong net nëtzlos sinn. Jo, Äert Piercéiert Häerz, representéiert op der Medaille, wäert ëmmer op äert raschten a maacht et palpitéiert mat Iech zesummen. Hien wäert hien mat Léift fir de Jesus beliicht an hien befestegt all Dag säi Kräiz hannert sech ze droen. Dëst ass Är Stonn, O Maria, d'Stonn vun Ärer onendlecher Gutt, vun Ärer triumphanter Barmhäerzegkeet, der Stonn, déi Dir gemaach hutt gush duerch Är Medaille, dat Stroum vu Gnoden a Wonner déi d'Äerd iwwerschwemmt hunn. Maacht, Mamm, datt dës Stonn, déi Iech un déi séiss Emotioun vun Ärem Häerz erënnert, wat Iech derzou bruecht huet eis ze besichen an eis d'Remedizéierung fir vill Evil ze bréngen, maacht dës Stonn och eis Stonn: d ' Stonn vun eiser oprechter Konversioun, a Stonn vun der voller Erfëllung vun eise Gelübd.
Dir, déi versprach hutt, just an dëser glécklecher Stonn, datt d'Gnod wier super gewiescht fir déi, déi se mat Vertrauen gefrot hunn: dréit Äre Bléck gutt op eis Bäitrëtter. Mir ginn zou datt mir Är Gnod net verdéngen, awer wiem wëlle mir wenden, O Maria, wann net zu Iech, wien eis Mutter ass, an deenen hir Hänn all seng Gnoden gesat hunn? Also hutt Barmhäerzegkeet op eis.
Mir froen Iech fir Är Immaculate Conception an fir d'Léift déi Iech gefouert huet eis Är wäertvoll Medaille ze ginn. O Tréischter vun den Affer, déi schonn eis un eis Misär beréiert hunn, kuckt op déi Béis, aus deenen mir verdréckt sinn. Loosst Är Medaille Är wënschenswäert Strahlen op eis an all eis Liebhaber ausbreeden: eis krank heelen, fridd eis Familljen, vermeiden eis vu kengem Gefor. Bréngt Äre Medaille Komfort fir déi, déi leiden, Trouscht zu deenen, déi kräischen, Liicht a Kraaft fir all.
Awer besonnesch erlaabt, Maria, datt mir an dëser feierlecher Stonn Iech fir d'Konversioun vu Sënner froen, besonnesch déi déi eis am léifsten sinn. Denkt drun datt si och Är Kanner sinn, datt Dir gelidden, gebiet a fir hie gekrasch hutt. Spuert se, o Flüchtling vun de Sënner, sou datt nodeems mir Iech all gär hunn, Iech op der Äerd opgeruff hunn an Iech zerwéiert hunn, mir kéim kommen an Iech am Himmel ze lofen. Et sief et. Salut Regina