Eis Dame vu Medjugorje an de visionäre Jacov: Ech huelen Iech an den Himmel ze gesinn

"Ech huelen dech an den Himmel ze gesinn ..."

JAKOV: Hien huet eis an der Hand geholl ... et huet wierklech gedauert ...

FATHER LIVIO: Lauschtert de Jakov; Ech hätt gär eng Erklärung. Huet hien Iech mat der rietser Hand oder der lénker Hand geholl?

JAKOV: Ech erënnere mech net.

FATHER LIVIO: Wësst Dir firwat ech Iech froen? D'Vicka seet ëmmer datt d'Madonna hatt mat der rietser Hand geholl huet.

JAKOV: An dunn huet hien mech mat der lénker Hand geholl.

FATHER LIVIO: An dann, wat ass geschitt?

JAKOV: Et huet wierklech net laang gedauert ... Mir hunn de Himmel direkt gesinn ...

FATHER LIVIO: Lauschtert, wéi bass du aus dem Haus eraus?

JAKOV: Eis Dame huet eis matgeholl an alles huet opgaang.

FATHER LIVIO: Huet den Daach opgaang?

JAKOV: Jo, alles. Dunn si mir direkt am Himmel ukomm.

FATHER LIVIO: Op ee Moment?

JAKOV: Op eemol.

FATHER LIVIO: Wéi Dir op an den Himmel erop gaang sidd, hutt Dir gekuckt?

JAKOV: Neen.

FATHER LIVIO: Hues de net drop opgekuckt?

JAKOV: Neen.

FATHER LIVIO: Hues du näischt gesinn beim Klammen?

JAKOV: Nee, nee, nee. Mir ginn an dëse enorme Raum ...

FATHER LIVIO: Ee Moment. Ech hunn héieren datt Dir duerch eng Dier zitt. War do eng Dier oder war et net do?

JAKOV: Jo, do war et. D'Vicka seet datt se och gesinn huet ... wéi se soën ...

VADER LIVIO: San Pietro.

JAKOV: Jo, San Pietro.

FATHER LIVIO: Hues de et gesinn?

JAKOV: Nee, ech hunn net gekuckt. Ech hat deemools sou Angscht datt ech a mengem Kapp net weess wat ...

FATHER LIVIO: Vicka huet amplaz alles gekuckt. An der Wourecht gesäit hatt ëmmer alles, och op dëser Äerd.

JAKOV: Si war méi Courage.

FATHER LIVIO: Si seet, si huet ausgesinn an déi kleng Äerd gesinn, an seet och, datt ier si an den Himmel koum, do eng zougemaach Dier war. Et war zou?

JAKOV: Jo, an et ass no an no opgemaach a mir si bäikomm.

FATHER LIVIO: Awer wien huet et opgemaach?

JAKOV: Ech weess et net. Alleng…

FATHER LIVIO: Huet et vu sech selwer opgemaach?

JAKOV: Jo, jo.

FATHER LIVIO: Ass et oppe virun der Madonna?

JAKOV: Jo, jo, dat ass richteg. Kommt dëse Raum an ...

FATHER LIVIO: Lauschtert, hutt Dir op eppes zolitt gangs?

JAKOV: Wat? Nee, ech hunn näischt gefillt.

FATHER LIVIO: Dir sidd wierklech vun enger grousser Angscht geholl.

JAKOV: Eh, ech hunn meng Féiss oder meng Hänn net wierklech gefillt, an deem Moment näischt.

FATHER LIVIO: Huet eis Fra Iech un der Hand gehalen?

JAKOV: Nee, duerno huet hien d'Hand net méi an mir gehal.

FATHER LIVIO: Si huet Iech virdru gemaach an Dir hutt hatt gefollegt.

JAKOV: Jo.

FATHER LIVIO: Et war offensichtlech datt et hatt war, déi Iech an deem mysteriéise Räich virdru koum.

JAKOV: Loosst eis an dëse Raum erakommen ...

FATHER LIVIO: Och wann d'Madonna do war, waart Dir nach Angscht?

JAKOV: Oh!

FATHER LIVIO: Onheemlech, Dir hutt Angscht!

JAKOV: Firwat, wéi ech virdru gesot hunn, denkt Dir ...

FATHER LIVIO: Et war eng ganz nei Erfahrung.

JAKOV: Alles nei, well ech hunn et ni geduecht ... Ech wousst et, well se eis vun der Kandheet geléiert hunn, datt et Himmel ass, an och Häll. Awer Dir wësst, wann se iwwer dës Saachen mat engem Kand schwätzen, huet hien eng enorm Angscht.

FATHER LIVIO: Mir däerfen net vergiessen datt d'Vicka siechzéng war an de Jakov nëmmen eelef. Eng wichteg Altersdiversitéit.

JAKOV: Ah, jo.

FATHER LIVIO: Natierlech ass et perfekt verständlech.

JAKOV: A wann Dir zu engem Kand seet: "Elo huelen ech Iech déi Saachen do ze gesinn", ech mengen, et mécht Iech Angscht.

FATHER LIVIO: (adresséiert un déi präsent): "Gëtt hei en zéng Joer ale Jong? Do ass en. Kuckt wéi kleng et ass. Huelt hien an d'Nieweliewen a kuckt ob hien net Angscht huet. "

JAKOV: (zum Jong): Ech wënschen Iech dat net.

FATHER LIVIO: Hutt Dir also eng grouss Emotioun erlieft?

JAKOV: Sëcher.

D'Freed vum Himmel

FATHER LIVIO: Wat hues de am Himmel gesinn?

JAKOV: Mir ginn an dësen enorme Raum.

FATHER LIVIO: En immense Raum?

JAKOV: Jo, e schéint Liicht an deem Dir dobannen gesitt ... Leit, vill Leit.

FATHER LIVIO: Ass d'Paradäis iwwergaang?

JAKOV: Jo, et si vill Leit.

FATHER LIVIO: Glécklecherweis jo.

JAKOV: Leit, déi a laange Kleeder gekleet waren.

FATHER LIVIO: Kleed, am Sënn vu laange Tuniken?

JAKOV: Jo, d'Leit sangen.

FATHER LIVIO: Wat huet hie gesongen?

JAKOV: Hien huet Lidder gesonge, awer mir hunn net verstanen wat.

FATHER LIVIO: Ech mengen, si hunn gutt gesonge.

JAKOV: Jo, jo. D'Stëmmen waren schéin.

FATHER LIVIO: Schéin Stëmmen?

JAKOV: Jo, schéin Stëmmen. Awer déi Saach déi mech am meeschte getraff huet war just dës Freed déi Dir am Gesiicht vun dëse Leit gesinn hutt.

FATHER LIVIO: War d'Freed op Gesiichter vun de Leit gesinn?

JAKOV: Jo, op de Gesiichter vun de Leit. An et ass dës Freed, déi Dir dobannen fillt, well bis elo hu mir iwwer Angscht geschwat, awer wéi mir an den Himmel erakommen, an deem Moment hu mir nëmmen d'Freed an de Fridde gefillt, déi am Paradis gefillt kënne ginn.

FATHER LIVIO: Hat Dir et och an Ärem Häerz gefillt?

JAKOV: Ech och a mengem Häerz.

FATHER LIVIO: An dofir hutt Dir an engem gewësse Sënn e bësse vu Paradise geschmaacht.

JAKOV: Ech hunn dës Freed a Fridden geschmaacht, déi am Himmel gefillt ginn. Aus dësem Grond, all Kéier wann se mech froen wéi den Himmel ass, spillen ech wierklech net gär.

FATHER LIVIO: Et ass net ausdrécklech.

JAKOV: Well ech gleewen datt d'Paradis net ass wat mir wierklech mat eisen Ae gesinn.

FATHER LIVIO: Interessant wat Dir seet ...

JAKOV: Den Himmel ass wat mir an eisen Häerzer gesinn an héieren.

FATHER LIVIO: Dëst Zeegnes schéngt mir aussergewéinlech a ganz déif. Tatsächlech muss Gott sech un d'Schwäche vun eise fleeschleche Aen upassen, wärend et am Häerz ass, datt hien eis déi meeschte sublim Realitéite vun der iwwernatierlecher Welt kommunizéiere kann.

JAKOV: Dat ass dat wat eis am Wichtegste fillt. Aus dësem Grond, och wann ech wollt beschreiwen, wat ech am Himmel gefillt hunn, konnt ech ni, well dat wat mäi Häerz gefillt huet, net ausdrécke kann.

FATHER LIVIO: Den Himmel war also net sou vill wat Dir gesi hutt wéi Dir gnädeg dobannen gefillt hutt.

JAKOV: Wat ech héieren hunn, sécher.

FATHER LIVIO: A wat hutt Dir héieren?

JAKOV: Eng immens Freed, e Fridden, e Wonsch ze bleiwen, fir ëmmer do ze sinn. Et ass e Staat wou Dir net un eppes oder engem aneren denkt. Dir fillt Iech op all Weeër entspaant, eng onheemlech Erfahrung.

FATHER LIVIO: Du waars awer ee Kand.

JAKOV: Ech war e Kand, jo.

FATHER LIVIO: Hutt Dir Iech alles gefillt?

JAKOV: Jo, jo.

FATHER LIVIO: A wat sot eis Fra?

JAKOV: Eis Dame sot, datt Leit, déi dem Här trei bliwwen hunn, an den Himmel ginn. Dofir, wa mir iwwer den Himmel schwätzen, kënne mir elo dëse Message vun eiser Lady erënneren, déi seet: "Ech sinn heihinner komm fir Iech all ze retten an Iech all ze bréngen een Dag vu mengem Jong. " Op dës Manéier wäerte mir all d'Freed a Fridden kennen, déi dobanne gefillt ginn. Dëse Fridde an alles wat Gott eis kann ginn ass am Paradäis erlieft.

FATHER LIVIO: Lauschtert

JAKOV: Hutt Dir Gott am Paradäis gesinn?

JAKOV: Nee, nee, nee.

FATHER LIVIO: Hutt Dir nëmmen seng Freed a säi Fridde geschmaacht?

JAKOV: Sëcher.

FATHER LIVIO: D'Freed a Fridden, déi Gott am Himmel gëtt?

JAKOV: Sëcher. An no dësem ...

FATHER LIVIO: Waren och Engelen?

JAKOV: Ech hunn se net gesinn.

FATHER LIVIO: Dir hutt se net gesinn, awer d'Vicka seet datt hei uewen wéineg Engele fléien. Absolut richteg Observatioun, well Engele sinn och am Himmel. Ausser datt Dir net zevill an d'Detailer kuckt an ëmmer an d'Haaptelies geet. Dir sidd méi opmierksam op intern Erfarungen wéi op extern Realitéite. Wann Dir d'Madonna beschriwwen hutt, hutt Dir net sou vill op déi extern Funktiounen referéiert, awer Dir hutt direkt hir Mamm hir Haltung gefaangen. Op dee selwechte Wee wéi den Himmel, Äert Zeegnes betrëfft als éischt de grousse Fridde, déi immens Freed an de Wonsch do ze bleiwen wéi Dir fillt.

JAKOV: Sëcher.

FATHER LIVIO: Ma, wat kanns de nach méi iwwer den Himmel soen, Jakov?

JAKOV: Näischt anescht vum Himmel.

FATHER LIVIO: Lauschtert, Jakov; wann Dir d'Madonna gesitt, fillt Dir net schonn e Paradis an Ärem Häerz?

JAKOV: Jo, awer et ass anescht.

FATHER LIVIO: Ah jo? A wat ass Diversitéit?

JAKOV: Wéi mir virdru scho gesot hunn, Eis Fra ass Mamm. Am Paradise fillt Dir net sou eng Freed, awer eng aner.

FATHER LIVIO: Sinn Dir eng aner Freed?

JAKOV: Dir fillt eng aner Freed, anescht wéi Dir fillt wann Dir d'Madonna gesinn.

FATHER LIVIO: Wann Dir d'Madonna gesitt, wéi eng Freed fillt Dir Iech?

JAKOV: Eng Mamm hir Freed.

FATHER LIVIO: Op der anerer Säit, wat ass d'Freed am Himmel: ass et méi grouss, manner oder gläich?

JAKOV: Fir mech ass et eng méi grouss Freed.

FATHER LIVIO: Ass dat vum Himmel méi grouss?

JAKOV: Méi grouss. Well ech mengen den Himmel ass dat Bescht dat Dir kënnt. Awer och Eis Dame léisst Iech vill Freed. Si sinn zwee verschidde Freed.

FATHER LIVIO: Dëst sinn zwee verschidde Freed, awer déi vum Himmel ass wierklech eng helleg Freed, déi aus der Iwwerleeung vu Gott vu Gesiicht zu Gesiicht entsteet. E Viraus gouf Iech kritt, souwäit Dir et ënnerstëtze kënnt. Perséinlech kann ech soen datt ech, an de ville mysteschen Texter, déi ech a mengem Liewen gelies hunn, nach ni héieren hunn, datt d'Paradis an esou sublime a verbonne Begrëffer beschriwwen ass, och wann se op der gréisster Einfachheet baséieren a wierklech verständlech vun all.

FATHER LIVIO: Bravo, Jakov! Loosst eis elo de Feegfeier kucken. Also sidd Dir aus dem Paradis komm ... Wéi ass et geschitt? Huet eis Fra Iech gefouert?

JAKOV: Jo, jo. A mir hunn eis fonnt ...

FATHER LIVIO: Entschëllegt, awer ech hu nach ëmmer eng Fro: Ass den Himmel eng Plaz fir Iech?

JAKOV: Jo, et ass eng Plaz.

FATHER LIVIO: Eng Plaz, awer net sou wéi et op der Äerd sinn.

JAKOV: Nee, nee, eng endlos Plaz, awer et ass net wéi eis Plaz hei. Et ass eng aner Saach. Eng ganz aner Saach.