Сан nенаро, 17,18 часот конечно чудото!

Сан nенаро, Неапол, 17,18 часот конечно чудото. Чудото за втечнување на крвта на Сан nенаро во Неапол е обновено. Во 17,18 часот ампулата со крвта на светителот им беше покажана на верните собрани во Катедралата, која се стопи по скоро еден ден од молитва. Всушност, и вчера и денес, крвта остана цврста додека продолжија молитвите и евхаристиските прослави. Постојат три датуми на кои наполитанците се собираат во молитва за да се повикаат на растворање на крвта: 19 септември, празник на патронот, на 16 декември (во спомен на интервенцијата со која чудото што ја блокираше ерупцијата на Везув во XVII век) и првата сабота во мај. Минатиот 16 декември чудото не се повтори.

Неапол, 17,18 часот конечно чудото на Сан nенаро: трите важни датуми

Три пати годишно Сан Genенаро ја обновува врската со Неапол и неговата крв се раствора пред илјадници граѓани и верници. Барем на тоа се надеваат наполитанците. Во саботата пред првата недела во мај, 19 септември и 16 декември, тие се собраа во катедралата за да бидат сведоци на чудото на втечнување.

Атмосферата е густа од очекување, во првиот ред „роднините“ го чекаат моментот кога ќе треба да му пеат песни и повици на светителот, така што крвта ќе се врати во својата природна состојба, чекајќи кардиналот да ги изложи вијалата и асистентот да го тресат марамчето за да го објават чудо

Тоа се постари жени, потомци на Еузебија, медицинската сестра која ја собрала крвта на неаполскиот светец. Тие се роднини, роднини, поврзани со светителот со блискоста на предците, врската со крв, во толку познати изрази што го нарекуваат " Yellowолто лице”Или карајте го кога чудото трае предолго. Тие повторуваат архаични ритуали кои имаат корени од грчкото потекло на Неапол, кога жените жалеле за своите млади мртви, во надеж дека ќе ги воскреснат и ќе го обноват митот за вечното враќање. За нив Сан nенаро е како син.

Прво чудо

првото чудо, Во саботата што претходеше на првата недела во мај, бистата и реликеријата со урната и ампулите, заедно со сребрените бисти на патроните на Неапол, се носат на поворка од Катедралата до Базиликата во Санта Кјара, во спомен на првиот трансфер на моштите на светителот од Позуоли во Неапол. По ритуалните молитви, се случува „првото чудо“ на втечнување на крвта.

Второ чудо

Второто чудо, можеби најпознат, обред на втечнување на крвта, е 19 септември, годишнина од обезглавувањето на младиот епископ во Беневенто. Внатре во Соборниот храм, во присуство на кардиналот, граѓанските власти и собранието, чудото се случува по обредните молитви

Третото чудо

Третото чудо, На 16 декември, денот на прославата на патронатот на Сан nенаро, „чудото“ на втечнување на крвта се повторува во спомен на ерупцијата на Везув во 1631 година, кога крвта се течеше и протокот на магма за чудесно запре не го нападна градот.

Сан nенаро ќе се погрижи за тоа!

Во реалноста, култот кон неаполскиот светец отсекогаш бил популарен, вкоренет во наполитанската култура. Наполитанците имаат еднакви односи со Сан nенаро и тоа го демонстрираат со постојан дијалог и доверливост. Сан nенаро, поправете го тоа! тоа е повик што се повторува пред личните грижи, колективните стравови, природните настани и катастрофи. Сан nенаро, ме познаваш, само кога би можел да ми ја дадеш оваа услуга, вели Масимо Троиси во една од неговите најпознати скици. Нино Манфреди го повикува во „Богатството на неаполскиот светец“ и целиот град го моли, бидејќи во него гледаат брат да се свртиме во случај на потреба.