Чудата и чудата на Санта Росалија, заштитникот на Палермо
Санта Розалија таа е една од најомилените и најпочитуваните личности од жителите на Палермо и со љубов наречена Сантуца. Посветеноста кон Санта Росалија има антички корени, кои датираат од XNUMX век. Имаше многу чудесни чуда во историјата што се случија со негово посредување.
Откривањето на остатоците од Санта Розалија
Розалија живееше како пустиник за многу долг период во пештера на Монте Пелегрино. Живеел од молитва, осаменост и смрт до својата смрт смрт, што се случи на 4 септември 1960. За неа се кажуваат многу чуда и настапи, вклучувајќи го и оној на Џиролама Гато, која на крајот од животот видела девојка облечена во бело која и ветила исцелување во замена за заветот да се искачи на Монте Пелегрино за да и се заблагодари.
Жената го стори тоа. И покрај тоа треска од 40 до планината го придружувале 2 негови другари, таму испил неколку капки вода од пештерата и повторно се појавила девојката која му покажала каде се неговите останки се погребани. Веднаш потоа заспала и оздравена се разбудила. Гиролама посочи каде се посмртните останки како што вети и тие беа пронајдени вградени во некои карпи, а потоа прегледани.
Чума
Друга епизода во врска со неговото посредување се случи кога Палермо беше погоден од а чума која уби илјадници луѓе. Кардиналот тогаш реши да ги собере сите циеса и да се заколне дека ќе ја брани привилегијата на Ибезгрешно зачнување на Марија, и да се прогласи Санта Розалија заштитник на Палермо, почитувајќи ги неговите мошти, по препознавањето.
L '11 февруари 1625 година коските беа признати и било констатирано дека черепот е на жена. Единствената личност која некогаш се искачила и живеела на таа планина била Санта Росалија. Во овој момент се случи чудо. Човек по име Винченцо Бонели, по смртта на сопругата поради непријавена чума, отишол да се засолни на планината Пелегрино, каде што му се јавил Сантуца и му ветил дека ќе му ја заштити душата доколку му каже на кардиналот повеќе да не се сомнева во автентичноста на моштите и дека само носејќи ги во процесија за градот чумата ќе исчезнела.
Токму тоа се случи. L'урна со посмртните останки се носеше во процесија низ улиците на градот и на чумата почна да се повлекува, до денот на годишнината од смртта на Санта Розалија, исчезна воопшто.