Чимээгүй яаж залбирах вэ, Бурханы шивнээ

Бурхан ч бас чимээгүй байдлыг бий болгосон.

Чимээгүй байдал нь орчлон ертөнцөд "тунгалаг" мэдрэмж төрүүлдэг.

Чимээгүй байх нь залбирлын хамгийн тохиромжтой хэл байж болно гэдэгт цөөн хүн итгэдэг.

Зөвхөн үгээр залбирч сурсан хүмүүс байдаг.

Гэхдээ тэр чимээгүй байж залбирч чадахгүй.

"... Дуугүй байх цаг, ярих цаг ..." (Номлогчийн үгс 3,7).

Гэхдээ хэн нэгэн нь сургалтанд хамрагдахаас гадна залбиралд чимээгүй байх цаг хугацааг төдийгүй залбиралд хамрагдахаас өөр аргагүй байдаг.

Залбирал бидний дотор урвуу пропорциональ байдлаар "ургадаг" эсвэл хэрэв хүсвэл бид залбирал дахь ахиц дэвшил нь нам гүм болох явцтай зэрэгцдэг.

Хоосон лонх руу унасан ус маш их чимээ гаргадаг.

Гэсэн хэдий ч усны түвшин нэмэгдэхэд дуу чимээ улам бүр буурч, ваар дүүрсэн тул бүрэн алга болно.

Олон хүний ​​хувьд залбиралд чимээгүй байх нь ичмээр, бараг л тохиромжгүй байдаг.

Тэд тайван байх нь тухтай биш байна. Тэд бүх зүйлийг үгэнд даатгадаг.

Тэд зөвхөн чимээгүй байдал нь бүх зүйлийг илэрхийлдэг гэдгийг тэд ухаардаггүй.

Чимээгүй байдал бол бүрэн дүүрэн байдал юм.

Залбиралдаа чимээгүй байх нь сонсохтой ижил юм.

Чимээгүй байдал бол нууцлаг хэл юм.

Анир чимээгүйгээр бишрэл байж болохгүй.

Чимээгүй байдал бол илчлэлт юм.

Чимээгүй байдал бол гүний хэл юм.

Чимээгүй байх нь Үгний нөгөө талыг тийм ч их илэрхийлдэггүй, гэхдээ энэ нь Үг өөрөө юм.

Ярьж дууссаны дараа Бурхан дуугүй байгаа бөгөөд харилцаа холбоог дуусгаснаас бус харин чимээгүйгээр илэрхийлж болох бусад итгэл үнэмшлүүдийг хэлдэг тул бид чимээгүй байхыг шаарддаг.

Хамгийн нууц бодит байдал нь дуугүй байх үүрэг хүлээдэг.

Чимээгүй байдал бол хайрын хэл юм.

Энэ бол хаалгыг тогшиход бурхан батлагдсан арга юм.

Энэ нь бас Түүнийг нээх арга зам юм.

Хэрэв Бурханы үгс нам гүм байдалд дэгдэхгүй бол Бурханы үгс ч биш юм.

Бодит байдал дээр Тэр чамаар чимээгүй ярьж, таныг сонсохгүйгээр сонсдог.

Бурханы жинхэнэ эрчүүд ганцаараа, тайван байдаг нь утгагүй юм.

Түүнтэй ойртох хүн заавал шуугиан, чимээ шуугианаас хол байх болно.

Энгийн үгийг олдог хүмүүс энэ үгсийг олж авахаа больсон.

Бурхантай ойр байх нь чимээгүй байдаг.

Гэрэл бол нам гүм байдал юм.

Еврейчүүдийн уламжлал ёсоор Библийн тухай ярихдаа цагаан орон зайн тухай хууль гэж нэрлэдэг алдартай раббины үг байдаг.

Үүний дагуу: "... Бүх зүйл нэг үг болон нөгөө үгний хоорондох хоосон зайд бичигдсэн; өөр юу ч хамаагүй. "

Ариун Номоос гадна ажиглалт нь залбиралд хамаарна.

Хамгийн их, хамгийн сайн нь нэг үгээс нөгөө үетэй завсарлагаанаар хэлдэг.

Хайрын харилцан ярианд үг хэллэгээс илүү гүн гүнзгий, найдвартай харилцаанд хүргэх үг хэллэг байдаггүй.

Тиймээс чимээгүй залбир.

Чимээгүй залбир.

Чимээгүй болоосой гэж залбир.

"... Silentium pulcherrima caerimonia ..." гэж эртний хүмүүс хэлжээ.

Чимээгүй байдал нь хамгийн үзэсгэлэнтэй, хамгийн сүр жавхлантай ёслолыг илэрхийлдэг.

Хэрэв та ярихад үнэхээр туслаж чадахгүй бол таны үгийг Бурханы чимээгүй байдлын гүнд залгисан гэдгийг хүлээн зөвшөөр.

Бурханы шивнээ

Их Эзэн чимээ шуугиантай эсвэл чимээгүй байдлаар ярьдаг уу?

Бид бүгд хариулдаг: чимээгүй.

Яагаад бид заримдаа чимээгүй байдаг вэ?

Бидний дэргэдэх Бурханы дуу хоолойг сонсонгуут ​​яагаад бид сонсохгүй байгаа юм бэ?

Дахин хэлэхэд: Бурхан зовж шаналсан сэтгэлтэй эсвэл нам гүм сэтгэлтэй ярьдаг уу?

Энэ сонсохын тулд бага зэрэг тайван, тайван байх ёстой гэдгийг бид маш сайн мэддэг. ямар нэгэн баяр хөөртэй, өдөөлтөөс өөрийгөө тусгаарлах шаардлагатай байна.

Өөрсдийнхөөрөө байх, ганцаараа байх, дотроо байх.

Энэ бол зайлшгүй чухал элемент юм: бидний дотор.

Тиймээс уулзалтын газар гадаа биш, харин дотроо байдаг.

Иймээс Тэнгэрлэг зочин бидэнтэй уулзах боломжтой байхын тулд хүний ​​сэтгэлд дурсамжийг бий болгох нь зөв санаа юм. (Пап Паул VI-ийн сургаалаас)