ਪਦ੍ਰੇ ਪਾਇਓ ਦੀ ਚਿੱਠੀ ਗਰਬੰਦਲ ਦੇ ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ

3 ਮਾਰਚ, 1962 ਨੂੰ ਚਾਰ ਨੌਜਵਾਨ ਦਰਸ਼ਕਾਂ, ਕੋਨਚਿਤਾ, ਮਾਰੀ ਲੋਲੀ, ਜੈਕਿੰਟਾ ਅਤੇ ਮਾਰੀ ਕਰੂਜ਼ ਨੂੰ ਸੈਨ ਸੇਬੇਸਟੀਅਨ ਡੀ ਗਾਰਬੰਦ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗੁਮਨਾਮ ਪੱਤਰ ਮਿਲਿਆ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇੱਕ ਭਰੋਸੇਯੋਗ ਗਵਾਹ ਡਾ ਸੇਲੇਸਟੀਨੋ ਓਰਟਿਜ ਦੁਆਰਾ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਪਿਤਾ ਫਾਜ਼ ਯੂਸੀਬੀਓ ਗਾਰਸੀਆ ਡੀ ਪੇਸਕੇਰਾ ਨੇ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ. ਉਸ ਦੀ ਕਿਤਾਬ “ਉਹ ਪਹਾੜਾਂ ਵਿੱਚ ਬੁੱਝੀ ਸੀ”: “ਫਾਲਿਕਸ ਲੋਪੇਜ਼, ਸੁਪਰੀਅਰ ਸੈਮੀਨਰੀ ਡੇਰੀਓ (ਬਿਲਬਾਓ) ਦਾ ਪੁਰਾਣਾ ਵਿਦਿਆਰਥੀ, ਜੋ ਇਸ ਸਮੇਂ ਗਰਬੰਦਾਲ ਸਕੂਲ ਵਿਚ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਹੈ, ਕੁਝ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਕੋਨਚੀਟਾ ਦੀ ਰਸੋਈ ਵਿਚ ਸੀ। ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਇਕ ਪੱਤਰ ਮਿਲਿਆ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਹ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਸਕਿਆ ਅਤੇ ਫੇਲਿਕਸ ਨੂੰ ਇਸਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਹਾ. ਇਹ ਇਤਾਲਵੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਫਲੇਕਸ ਨੇ ਕਿਹਾ: "ਇਹ ਪੈਡਰ ਪਾਇਓ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਜਾਪਦਾ ਹੈ". ਕੋਨਚਿਤਾ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਕੀ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦਾ ਪਤਾ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਉਸਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰਨ ਲਈ ਜਵਾਬ ਦੇਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ.
ਇਸ ਨੂੰ ਲਿਖਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਰਸੋਈ ਦੀ ਮੇਜ਼ ਤੇ ਰੱਖੇ, ਬਿਨਾਂ ਇਸ ਨੂੰ ਫੋਲਡ ਕੀਤੇ. ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਕੰਚੀਤਾ ਖੁਸ਼ੀ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ ਅਤੇ ਮਾਲਾ ਦੀ ਅਰਦਾਸ ਕੀਤੀ. ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਹੋਸ਼ ਆਇਆ, ਫੇਲਿਕਸ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ: “ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਸਾਡੀ yਰਤ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਕੀ ਇਹ ਪੱਤਰ ਪਦ੍ਰੇ ਪਾਇਓ ਦਾ ਹੈ?”। "ਹਾਂ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਸਿਰਫ ਉਸ ਨੂੰ ਕਹਿਣਾ ਹੈ." ਛੋਟੀ ਲੜਕੀ ਆਪਣੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਗਈ ਅਤੇ ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਕਾਗਜ਼ ਦੀ ਹੱਥੀ ਲਿਖਤ ਸ਼ੀਟ ਲੈ ਕੇ ਵਾਪਸ ਪਰਤੀ. ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਉਸਨੇ ਚਿੱਠੀ ਨੂੰ ਲਿਫਾਫੇ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਜਿਥੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਪਤਾ ਲਿਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਕੋਨਚਿਤਾ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਦਸਤਖਤ ਜਾਂ ਭੇਜਣ ਵਾਲੇ ਦੇ ਪੱਤਰ ਮਿਲਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਇਤਾਲਵੀ ਡਾਕ ਟਿਕਟ ਦੇ ਨਾਲ, ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੜ੍ਹੋ:

ਮੇਰੀਆਂ ਪਿਆਰੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ:
ਸਵੇਰੇ ਨੌਂ ਵਜੇ, ਮੁਬਾਰਕ ਕੁਆਰੀ ਕੁੜੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਕਹਿਣ ਦੀ ਸਿਫਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ: “ਓ, ਗਰਾਂਬਦਲ ਦੇ ਸੈਨ ਸੇਬੇਸਟੀਅਨ ਦੇ ਮੁਬਾਰਕ ਬੱਚੇ! ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵਾਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਮੈਂ ਯੁਗਾਂ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਰਹਾਂਗਾ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੋਵੋਗੇ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸਵਰਗ ਦੀ ਮਹਿਮਾ ਵਿੱਚ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੋਵੋਗੇ. ” ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਫਾਤਿਮਾ ਦੀ ਪਵਿੱਤਰ ਰੋਸਰੀ ਦੀ ਇਕ ਕਾਪੀ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਜੋੜ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਜੋ ਸਾਡੀ Ourਰਤ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਤੁਹਾਨੂੰ ਭੇਜਣ ਲਈ ਕਿਹਾ. ਰੋਜਰੀ ਵਰਜਿਨ ਦੁਆਰਾ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਪਾਪੀਆਂ ਦੀ ਮੁਕਤੀ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੀ ਭਿਆਨਕ ਸਜ਼ਾਵਾਂ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਚੰਗਾ ਪ੍ਰਭੂ ਉਸ ਨੂੰ ਧਮਕੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ. ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੱਕ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ: ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰੋ ਅਤੇ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਰੋ ਕਿਉਂਕਿ ਦੁਸ਼ਟਤਾ ਖਤਮ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ. ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ 'ਤੇ ਜਾਂ ਲੇਡੀ Whiteਫ ਵ੍ਹਾਈਟ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਗੱਲਬਾਤ ਵਿਚ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ; ਉਹ ਇਸ ਨੂੰ ਕਰਨਗੇ ਜਦੋਂ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ.

9 ਫਰਵਰੀ, 1975 ਨੂੰ, ਨੀਡਲਜ਼ ਮੈਗਜ਼ੀਨ (ਹੁਣ ਗਰਬੰਡਲ) ਨੇ ਕੋਨਚੀਤਾ ਨਾਲ ਇੱਕ ਇੰਟਰਵਿ interview ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਦੌਰਾਨ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਦ੍ਰੇ ਪਾਇਓ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖੇ ਇਸ ਕਥਿਤ ਪੱਤਰ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਿਆ:
ਪੀ: ਕੰਚੀਤਾ, ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸ ਪੱਤਰ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਯਾਦ ਹੈ?
ਕੋਨਚਿਤਾ: ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਅਤੇ ਦੋ ਹੋਰ ਲੜਕੀਆਂ, ਜੈਕਿੰਟਾ, ਲੋਲੀ ਅਤੇ ਮਾਰੀ ਕਰੂਜ਼ ਨੂੰ ਸੰਬੋਧਿਤ ਇਕ ਪੱਤਰ ਮਿਲਿਆ. ਇਹ ਦਸਤਖਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਜੇਬ ਵਿਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਜਦ ਤਕ ਮੈਂ ਉਸ ਦਿਨ ਮੈਡੋਨਾ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਵੇਖਦਾ. ਜਦੋਂ ਇਹ ਪ੍ਰਗਟ ਹੋਇਆ, ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਚਿੱਠੀ ਵਿਖਾਈ ਅਤੇ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਇਹ ਕਿਸਨੇ ਸਾਨੂੰ ਭੇਜਿਆ ਹੈ. ਵਰਜਿਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਹ ਪੈਡਰ ਪਾਇਓ ਸੀ. ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕੌਣ ਸੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਮੈਂ ਹੋਰ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਮੰਗਿਆ. ਪ੍ਰਸਤੁਤੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਪੱਤਰ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ; ਇੱਕ ਸੈਮੀਨਾਰ ਜੋ ਮੌਜੂਦ ਸੀ ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਪਦ੍ਰੇ ਪਾਇਓ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਕਿੱਥੇ ਸੀ. ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਪੱਤਰ ਲਿਖਿਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਮੈਂ ਮੇਰੇ ਦੇਸ਼ ਦਾ ਦੌਰਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹਾਂ। ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਛੋਟਾ ਪੱਤਰ ਭੇਜਿਆ: "ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਚਿਮਨੀ ਦੁਆਰਾ ਬਾਹਰ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹਾਂ?" ਮੈਂ ਸਿਰਫ 12 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਮੈਨੂੰ ਸੰਮੇਲਨਾਂ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ.

ਕੋਨਚਿਤਾ ਦਾ ਪਿਤਾ ਪਾਓ ਨੂੰ ਮਿਲਣ

ਫਰਵਰੀ 1967 ਵਿਚ, ਕੋਨਚੀਤਾ ਆਪਣੀ ਮਾਂ, ਇਕ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਜਾਜਕ, ਫਾਦਰ ਲੁਈਸ ਲੂਨਾ, ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਐਨਰੀਕੋ ਮੇਡੀ ਅਤੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਸਸੀਲੀਆ ਡਾਇ ਬੋਰਬੋਨ-ਪਰਮਾ ਨਾਲ ਰੋਮ ਪਹੁੰਚੀ. ਉਸ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਦਫ਼ਤਰ ਦੀ ਪ੍ਰੀਤਲ, ਕਾਰਡੀਨਲ ਓਟਾਵੀਆਨੀ ਨੇ ਬੁਲਾਇਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਹੁਣ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤ ਲਈ ਪਵਿੱਤਰ ਕਲੀਸਿਯਾ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਇਸ ਮੁਲਾਕਾਤ ਦੌਰਾਨ ਕੋਨਚੀਤਾ ਦਾ ਪੋਪ ਪਾਲ VI ਨਾਲ ਇੱਕ ਨਿੱਜੀ ਹਾਜ਼ਰੀਨ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੌਰਾਨ ਪੋਪ ਦੇ ਨਾਲ ਸਿਰਫ ਪੰਜ ਲੋਕ ਮੌਜੂਦ ਸਨ. ਅਸੀਂ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਮੇਡੀ ਦੀ ਯੋਗ ਗਵਾਹੀ 'ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ, ਜੋ ਉਸ ਸਮੇਂ ਯੂਰਪੀਅਨ ਪਰਮਾਣੂ Energyਰਜਾ ਐਸੋਸੀਏਸ਼ਨ ਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨ ਸੀ ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਪੋਪ ਦਾ ਦੋਸਤ ਸੀ ਅਤੇ ਮੌਜੂਦ ਪੰਜਾਂ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਸੀ. ਇਸ ਤੱਥ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਉਠਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਕੌਨਚਿਤਾ ਨੂੰ ਕਾਰਡਿਨਲ ਓਟਾਵੀਆਨੀ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਣ ਤੋਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨਾ ਪਿਆ, ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਮੇਡੀ ਨੇ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਪੈਡਰੇ ਪਿਓ ਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਸਾਨ ਜਿਓਵਨੀ ਰੋਟੋਂਡੋ ਜਾਵੇ.

ਇਹ ਉਹ ਹੈ ਜੋ ਕਨਚਿਤਾ ਨੇ ਖੁਦ 1975 ਵਿੱਚ ਨੀਡਲਜ਼ ਰਸਾਲੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ:

“ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਸਹਿਮਤ ਹੋਏ ਇਸ ਲਈ ਅਸੀਂ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਮੇਡੀ ਦੀ ਕਿਰਾਏ ਦੀ ਕਾਰ ਵਿੱਚ ਰਵਾਨਾ ਹੋ ਗਏ। ਅਸੀਂ ਸ਼ਾਮ ਨੌਂ ਵਜੇ ਦੇ ਕਰੀਬ ਪਹੁੰਚੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਅਸੀਂ ਅਗਲੀ ਸਵੇਰ, ਸਵੇਰੇ 5:00 ਵਜੇ ਤੱਕ ਪੈਦਰੇ ਪਿਓ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਵੇਖ ਸਕਦੇ.

ਮਾਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ, ਫਾਦਰ ਲੂਨਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਸੈਕ੍ਰੀਟੀ ਵਿਚ ਗਏ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਫਾਦਰ ਲੂਨਾ ਨੇ ਪੈਡਰ ਪਾਇਓ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਸੀ ਕਿ ਸਪੇਨ ਦੀ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਉਸ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਗਈ ਸੀ. ਪੈਡਰੇ ਪਿਓ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਸੀ: "ਮੈਨੂੰ ਚੰਗਾ ਨਹੀਂ ਲਗਦਾ ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਵੇਖ ਸਕਾਂਗਾ". ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਮੇਡੀ ਨੇ ਫਿਰ ਕਿਹਾ: “ਇਕ ਹੋਰ ਵਿਅਕਤੀ ਵੀ ਹੈ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਿਲਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਕੋਨਚੀਤਾ ਉਸ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ। ” “ਕੰਚਿਤਾ ਦੀ ਗਰਬੰਦ? ਸਵੇਰੇ 8 ਵਜੇ ਆਓ ”.

ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਇਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਕਮਰੇ, ਇਕ ਸੈੱਲ, ਇਕ ਕੁਰਸੀ ਅਤੇ ਇਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਪਲੱਸਣ ਵਾਲੇ ਮੇਜ਼ ਤੇ ਲੈ ਗਏ. ਮੈਂ ਪੈਡਰ ਪਾਇਓ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਕੀ ਇਹ ਉਸ ਦਾ ਕਮਰਾ ਸੀ, ਜੇ ਇਹ ਉਹ ਜਗ੍ਹਾ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਸੁੱਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ: "ਓਹ, ਨਹੀਂ. ਤੁਸੀਂ ਮੇਰਾ ਕਮਰਾ ਨਹੀਂ ਵੇਖ ਸਕਦੇ ਇਹ ਇਕ ਅਮੀਰ ਕਮਰਾ ਹੈ। ” ਉਸ ਸਮੇਂ ਮੈਨੂੰ ਪਦ੍ਰੇ ਪਿਓ ਦੀ ਪਵਿੱਤਰਤਾ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ, ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ. ਮੈਂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਬਹੁਤ ਛੋਟਾ ਸੀ, ਮੈਂ 16 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੀ.

ਪੀ: ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਕੌਣ ਸੀ?
ਸਿਰਫ ਮੇਰੀ ਮਾਂ, ਫਾਦਰ ਲੂਨਾ ਅਤੇ ਕਾਨਵੈਂਟ ਤੋਂ ਇਕ ਪੁਜਾਰੀ ਜੋ ਸਪੈਨਿਸ਼ ਬੋਲਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਫੋਟੋਆਂ ਖਿੱਚਦਾ ਸੀ. ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਕਿ ਜੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਵੀ ਹੁੰਦੇ.
ਪੀ: ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਸਾਨੂੰ ਦੱਸ ਸਕਦੇ ਹੋ ਕਿ ਪੈਡਰ ਪਾਇਓ ਦੀ ਤੁਹਾਡੀ ਫੇਰੀ ਦੌਰਾਨ ਕਿਸ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ?
ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਯਾਦ ਹੈ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਪੁਜਾਰੀ ਨੇ ਤਸਵੀਰਾਂ ਖਿੱਚੀਆਂ ਸਨ, ਨੇ ਪਦ੍ਰੇ ਪਿਓ ਤੋਂ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਮੰਗੀ ਜਿਸ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ: "ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਪਹੁੰਚੇ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਲੈ ਗਏ ਹੋ".
ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੈ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੀ yਰਤ ਦੁਆਰਾ ਸਲੀਬ ਨੂੰ ਚੁੰਮਿਆ ਸੀ ਅਤੇ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ: “ਇਹ ਕ੍ਰਾਸ ਨੇ ਅੱਤ ਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਵਰਜਿਨ ਦੁਆਰਾ ਚੁੰਮਿਆ ਸੀ. ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣਾ ਚਾਹੋਗੇ? " ਪੈਦਰੇ ਪਿਓ ਨੇ ਫਿਰ ਮਸੀਹ ਨੂੰ ਲਿਆ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਖੱਬੇ ਹੱਥ ਦੀ ਹਥੇਲੀ ਤੇ ਕਲੰਕ ਤੇ ਰੱਖਿਆ. ਫੇਰ ਉਸਨੇ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਫੜਿਆ, ਇਸਨੂੰ ਸਲੀਬ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹਾਇਆ, ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਤੇ ਉਸ ਹੱਥ ਦੀਆਂ ਉਂਗਲਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ; ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸੱਜੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਅਤੇ ਸਲੀਬ ਨੂੰ ਅਸੀਸ ਦਿੱਤੀ. ਉਸਨੇ ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਵੀ ਇਹੀ ਕੀਤਾ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਮਾਲਾ ਨੂੰ ਅਸੀਸ ਦੇਵੋ, ਵਰਜਿਨ ਦੁਆਰਾ ਚੁੰਮਿਆ ਵੀ. ਮੈਂ ਉਸ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰਿਹਾ ਸਾਰਾ ਸਮਾਂ ਮੇਰੇ ਗੋਡਿਆਂ 'ਤੇ ਰਿਹਾ. ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਨੂੰ, ਸਲੀਬ ਨਾਲ ਫੜਿਆ, ਜਿਵੇਂ ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਸੀ.

ਪਿਤਾ ਪਾਓ ਅਤੇ ਚਮਤਕਾਰ

ਗਾਰਬੰਦਲ ਦੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਵਿਚ ਪੈਦਰੇ ਪਾਇਓ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਇਕ ਹੋਰ ਵਿਅਕਤੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਇਆ. 8 ਅਗਸਤ, 1961 ਦੀ ਰਾਤ ਨੂੰ, ਬ੍ਰਾਂਡ ਲੁਈਸ ਐਂਡਰਿ S ਐਸ ਜੇ ਦਾ ਚਮਕਦਾਰ ਦਰਸ਼ਨ ਹੋਇਆ, ਜਦੋਂ ਉਹ ਗੜਬੰਡਲ ਪਿੰਡ ਦੇ ਕੋਲ ਇੱਕ ਪਹਾੜੀ ਉੱਤੇ ਪਾਈਨਾਂ ਵਿੱਚ ਪਰਤਨਵਾਦੀ ਦਰਸ਼ਨਾਂ ਨੂੰ ਵੇਖਦਾ ਸੀ। ਪਿਤਾ ਐਂਡਰਿ And ਦੀ ਅਗਲੀ ਸਵੇਰੇ ਘਰ ਜਾਂਦੇ ਸਮੇਂ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ. ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮਹਾਨ ਕਰਿਸ਼ਮਾ ਵੇਖਿਆ.

ਚਮਤਕਾਰੀ ਸੰਬੰਧਾਂ ਬਾਰੇ ਸਾਡੀ yਰਤ ਦੀ ਗਰੈਂਡਬਾਲ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਵਿਚੋਂ ਇਕ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਪਵਿੱਤਰ ਪਿਤਾ ਇਸ ਨੂੰ ਜਿੱਥੋਂ ਵੀ ਵੇਖਣਗੇ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਇਹ ਪੈਡਰ ਪਾਇਓ ਲਈ ਵੀ ਹੋਵੇਗਾ. ਜਦੋਂ 1968 ਵਿਚ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋਈ, ਤਾਂ ਕੌਨਚਿਤਾ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਈ, ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ ਤੇ ਸਹੀ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਹੋਈ ਸੀ. ਇਕ ਮਹੀਨੇ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਇਕ ਸੁੰਦਰ ਤੋਹਫ਼ਾ ਵੀ ਮਿਲਿਆ.
ਅਕਤੂਬਰ 1968 ਵਿਚ ਉਸਨੇ ਰੋਮ ਦੀ ਇਕ fromਰਤ ਤੋਂ ਲੌਰਡੇਸ ਦਾ ਇੱਕ ਤਾਰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਨੂੰ ਕੋਨਚੀਤਾ ਜਾਣਦੀ ਸੀ. ਟੈਲੀਗ੍ਰਾਮ ਨੇ ਕੋਨਚੀਤਾ ਨੂੰ ਲਾਰਡਸ ਜਾਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੂੰ ਪੈਡਰ ਪਾਇਓ ਵੱਲੋਂ ਇੱਕ ਪੱਤਰ ਮਿਲਿਆ ਜਿਸ ਨੂੰ ਉਸਨੇ ਸੰਬੋਧਿਤ ਕੀਤਾ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਫਰਾਂਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਐਲਫਰਡ ਕੌਂਬੇ ਅਤੇ ਬਰਨਾਰਡ ਲੂਲੀਅਰ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਸਨ ਅਤੇ ਕੋਨਚੀਤਾ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਲਾਰਡਸ ਲਿਜਾਣ ਲਈ ਸਹਿਮਤ ਹੋਏ ਸਨ. ਉਹ ਉਸੇ ਰਾਤ ਚਲੇ ਗਏ. ਜਲਦਬਾਜ਼ੀ ਵਿਚ, ਕੰਚੀਤਾ ਆਪਣਾ ਪਾਸਪੋਰਟ ਭੁੱਲ ਗਈ. ਸਰਹੱਦ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚਣ' ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ 6 ਘੰਟਿਆਂ ਲਈ ਰੋਕਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸਿਰਫ ਇਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਪਾਸਪੋਰਟ ਦੇ ਧੰਨਵਾਦ ਨਾਲ, ਇਰੂਨ ਦੇ ਮਿਲਟਰੀ ਗਵਰਨਰ ਦੁਆਰਾ ਦਸਤਖਤ ਕੀਤੇ, ਕੀ ਉਹ ਫ੍ਰੈਂਚ ਦੀ ਸਰਹੱਦ ਪਾਰ ਕਰਨ ਵਿਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋਏ.
ਲੌਰਡਜ਼ ਵਿਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਟਲੀ ਤੋਂ ਪੈਡਰ ਪਾਇਓ ਦੇ ਰਾਜਦੂਤਾਂ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕੀਤੀ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚੋਂ ਫਾਦਰ ਬਰਨਾਰਦਿਨੋ ਸੇਨਨਾਮੋ ਸਨ. ਪਿਤਾ ਸੇਨਨਾਮੋ ਸੱਚਮੁੱਚ ਸਾਨ ਜਿਓਵਨੀ ਰੋਟੋਂਡੋ ਦਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਪਰ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਮੱਠ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਸੀ. ਉਹ ਇਕ ਅਜਿਹਾ ਵਿਅਕਤੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਪਦ੍ਰੇ ਪਾਇਓ ਅਤੇ ਪੈਡਰੇ ਪੇਲਗ੍ਰੀਨੋ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦੇ ਸਨ; ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ ਆਖ਼ਰੀ ਸਾਲਾਂ ਵਿਚ ਪਦ੍ਰੇ ਪਾਇਓ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਪੈਡਰ ਪਾਇਓ ਦੁਆਰਾ ਖੁਦ ਕੋਂਚਿਤਾ ਲਈ ਇਕ ਨੋਟ ਲਿਖਿਆ.
ਪਿਤਾ ਸੇਨੇਨੋਮੋ ਨੇ ਕੋਨਚੀਤਾ ਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਗਰੈਂਡਬਲ ਅਪਰੈੱਸਮੈਂਟਸ 'ਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀਆਂ ਜਦ ਤਕ ਪਦ੍ਰੇ ਪਾਇਓ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਨੂੰ ਪਰਦਾ ਦੇਣ ਲਈ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ ਜੋ ਉਸ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਦੇ ਚਿਹਰੇ ਨੂੰ coverੱਕੇਗੀ. ਪਰਦਾ ਅਤੇ ਪੱਤਰ ਕੋਨਚੀਤਾ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਜਿਸਨੇ ਫਾਦਰ ਸੇਨਨਾਮੋ ਨੂੰ ਪੁੱਛਿਆ: "ਵਰਜਿਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਉਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਪੈਡਰੇ ਪਿਓ ਚਮਤਕਾਰ ਦੇਖੇਗਾ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ ਉਹ ਮਰ ਗਿਆ?" ਪਿਤਾ ਜੀ ਨੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ: “ਉਸਨੇ ਮਰਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਚਮਤਕਾਰ ਦੇਖਿਆ. ਉਸਨੇ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਦੱਸਿਆ।
ਵਾਪਸ ਘਰ ਕੌਂਚਿਤਾ ਨੇ ਇਹ ਦੱਸਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸ ਦੋਸਤ ਨਾਲ ਕੀ ਹੋਇਆ ਜੋ ਮੈਡਰਿਡ ਵਿੱਚ ਸੀ. ਦੁਬਾਰਾ ਫਿਰ ਅਸੀਂ 1975 ਦੀਆਂ ਨੀਡਲਾਂ ਨਾਲ ਇੰਟਰਵਿ interview ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹਾਂ:
“ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਲਿਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤਾਂ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਪਰਦਾ ਸੀ, ਅਚਾਨਕ ਸਾਰਾ ਕਮਰੇ ਖੁਸ਼ਬੂ ਨਾਲ ਭਰ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਪੈਡਰ ਪਾਇਓ ਦੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਬਾਰੇ ਸੁਣਿਆ ਸੀ ਪਰ ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਕਦੇ ਮਹੱਤਵ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ. ਸਾਰਾ ਕਮਰਾ ਇੰਨੀ ਤੇਜ਼ ਪਰਫਿ inਮ ਵਿੱਚ ਫਸਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਰੋਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ. ਇਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਹੋਇਆ ਸੀ. ਇਹ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੋਇਆ ਸੀ.