Koran: święta księga islamu

Koran to święta księga świata islamskiego. Koran, zebrany w ciągu 23 lat w siódmym wieku naszej ery, ma składać się z objawień Allaha skierowanych do proroka Mahometa, przekazywanych przez anioła Gabriela. Objawienia te zostały napisane przez uczonych w piśmie, gdy Mahomet wypowiedział je podczas swojej posługi, a jego wyznawcy kontynuowali je po jego śmierci. Z woli kalifa Abu Bakra rozdziały i wersety zostały zebrane w książce w 632 roku n.e.; ta wersja książki, napisana po arabsku, była świętą księgą islamu od ponad 13 wieków.

Islam jest religią Abrahama, w tym sensie, że podobnie jak chrześcijaństwo i judaizm, czci biblijnego patriarchę Abrahama oraz jego potomków i wyznawców.

Koran
Koran jest świętą księgą islamu. Został napisany w siódmym wieku naszej ery
Jego treścią jest mądrość Allaha, jaką otrzymał i głosił Mahomet.
Koran jest podzielony na rozdziały (zwane sura) i wersety (ayat) o różnej długości i temacie.
Jest on również podzielony na sekcje (juz) jako 30-dniowy program do czytania Ramadanu.
Islam jest religią Abrahama i, podobnie jak judaizm i chrześcijaństwo, czci Abrahama jako patriarchę.
Islam czci Jezusa („Isa”) jako świętego proroka i jego matkę Marię (Mariam) jako świętą kobietę.
Organizzazione
Koran jest podzielony na 114 rozdziałów o różnych tematach i długościach, znanych jako sura. Każda sura składa się z wierszy zwanych ayat (lub ayah). Najkrótszą surą jest Al-Kawthar, składający się tylko z trzech wersetów; najdłuższa jest Al-Baqara, z 286 liniami. Rozdziały są klasyfikowane jako Mekkańskie lub Medynian, w zależności od tego, czy zostały napisane przed pielgrzymką Mahometa do Mekki (Medinan), czy później (Mekka). 28 rozdziałów Medinanu dotyczy głównie życia społecznego i rozwoju społeczności muzułmańskiej; 86 mechaników stawia czoła wierze i życiu pozagrobowemu.

Koran jest również podzielony na 30 równych części, czyli juz. Sekcje te są zorganizowane w taki sposób, aby czytelnik mógł studiować Koran w ciągu miesiąca. W miesiącu Ramadan muzułmanom zaleca się wykonanie co najmniej jednego pełnego czytania Koranu z jednej okładki na drugą. Ajiza (liczba mnoga juz ') służy jako przewodnik do wykonania tego zadania.

Tematy Koranu są splecione we wszystkich rozdziałach, a nie przedstawione w porządku chronologicznym lub tematycznym. Czytelnicy mogą korzystać z konkordancji - indeksu, który wymienia każde użycie każdego słowa w Koranie - do wyszukiwania określonych tematów lub tematów.

Stworzenie według Koranu
Chociaż historia stworzenia w Koranie mówi: „Allah stworzył niebo i ziemię, i wszystko, co jest między nimi, w ciągu sześciu dni”, arabski termin „ziewanie” („dzień”) mógłby być lepiej przetłumaczony jako „kropka „. Ziewanie definiuje się jako różne długości w różnych momentach. Oryginalna para, Adam i Hawa, są uważani za rodziców rasy ludzkiej: Adam jest prorokiem islamu, a jego żona Hawa lub Hawwa (po Evie po arabsku) jest matką rasy ludzkiej.

Kobiety w Koranie
Podobnie jak inne religie Abrahamowe, w Koranie jest wiele kobiet. Tylko jeden jest wyraźnie nazwany: Mariam. Mariam jest matką Jezusa, który sam jest prorokiem w muzułmańskiej wierze. Inne kobiety, które zostały wymienione, ale nie zostały wymienione, to żony Abrahama (Sara, Hajar) i Asiya (Bithiah in Hadith), żona faraona, przybranej matki Mojżesza.

Koran i Nowy Testament
Koran nie odrzuca chrześcijaństwa ani judaizmu, ale raczej odnosi się do chrześcijan jako „ludzi z księgi”, co oznacza ludzi, którzy przyjęli objawienia proroków Bożych i wierzą w nie. Wersety podkreślają podobieństwa między chrześcijanami i muzułmanami ale uważają Jezusa za proroka, a nie boga, i ostrzegają chrześcijan, że wielbienie Chrystusa jako boga wpada w politeizm: muzułmanie widzą Allaha jako jedynego prawdziwego Boga.

„Z pewnością ci, którzy wierzą oraz ci, którzy są Żydami, chrześcijanami i Sabianami - każdy, kto wierzy w Boga iw dzień ostateczny i czyni dobro, otrzyma nagrodę od swego Pana. I nie będzie dla nich lęku, ani nie będą się smucić ”(2:62, 5:69 i wiele innych wersetów).
Maryja i Jezus

Mariam, jak w Koranie nazywa się matkę Jezusa Chrystusa, jest prawą kobietą samą w sobie: 19 rozdział Koranu nosi tytuł Kapituła Maryi i opisuje muzułmańską wersję niepokalanego poczęcia Chrystusa.

Jezus nazywa się „Isa w Koranie, a wiele historii z Nowego Testamentu znajduje się również w Koranie, w tym historie o jego cudownych narodzinach, jego naukach i cudach, których dokonał. Główna różnica polega na tym, że w Koranie Jezus jest prorokiem posłanym przez Boga, a nie przez jego syna.

Poruszanie się w świecie: dialog międzyreligijny
Juz 7 Koranu poświęcony jest między innymi dialogowi międzyreligijnemu. Podczas gdy Abraham i inni prorocy zapraszają ludzi do wiary i porzucenia fałszywych bożków, Koran prosi wierzących, aby cierpliwie znosili odrzucenie islamu przez niewierzących i nie brali go osobiście.

„Ale gdyby Allah chciał, nie byliby związani. Nie wymieniliśmy cię jako nauczyciela, ani nie jesteś dla nich menedżerem. (6: 107)
przemoc
Współcześni krytycy islamu twierdzą, że Koran promuje terroryzm. Chociaż napisane w okresie wspólnej przemocy i zemsty podczas procesu, Koran aktywnie promuje sprawiedliwość, pokój i umiar. Wyraźnie wzywa wierzących do powstrzymania się od przemocy na tle religijnym, przemocy wobec braci.

„Jeśli chodzi o tych, którzy dzielą swoją religię i dzielą na sekty, nie macie w niej żadnej części. Ich związek jest z Allahem; w końcu powie im prawdę o wszystkim, co zrobili ”. (6: 159)
Język arabski Koranu
Arabski tekst oryginalnego Koranu arabskiego jest identyczny i niezmieniony od czasu jego objawienia w VII wieku ne Około 90 procent muzułmanów na świecie nie mówi po arabsku jako swoim języku ojczystym, a wiele tłumaczeń Koranu jest dostępnych w języku angielskim i innych językach. . Jednakże, aby odmawiać modlitwy oraz czytać rozdziały i wersety w Koranie, muzułmanie używają języka arabskiego, aby uczestniczyć w ramach wspólnej wiary.

Czytanie i aktorstwo
Prorok Mahomet polecił swoim wyznawcom, aby „upiększyli Koran waszymi głosami” (Abu Dawud). Recytacja Koranu w grupie jest powszechną praktyką, a precyzyjne i melodyjne zaangażowanie jest sposobem, w jaki członkowie zachowują i dzielą się swoimi przesłaniami.

Chociaż wiele angielskich tłumaczeń Koranu zawiera przypisy, niektóre fragmenty mogą wymagać dalszych wyjaśnień lub być umieszczone w bardziej kompletnym kontekście. W razie potrzeby uczniowie używają Tafsiiru, egzegezy lub komentarza, aby dostarczyć więcej informacji.