Reflektoni, sot, në fjalët e Jezusit në Ungjillin e sotëm

Një lebroz erdhi tek Jezusi dhe u ul në gjunjë, ai iu lut dhe i tha: "Nëse dëshiron, mund të më pastrosh". I lëvizur me keqardhje, ai zgjati dorën, e preku dhe i tha: “Unë e dua atë. Të pastrohemi. "Marku 1: 40–41"Do ta bëj ”. Këto katër fjalë të vogla ia vlen të thellohen dhe të reflektohen. Në fillim, ne mund t'i lexojmë këto fjalë shpejt dhe të humbasim thellësinë dhe kuptimin e tyre. Ne thjesht mund të kapërcejmë atë që Jezusi dëshiron dhe të humbasim faktin e vullnetit të Tij. Por akti i tij i vullnetit është domethënës. Sigurisht, ajo që ai dëshironte është gjithashtu domethënëse. Fakti që ai trajtoi një lebroz ka një domethënie dhe domethënie të madhe. Sigurisht që na tregon autoritetin e saj mbi natyrën. Ajo tregon fuqinë e saj të plotfuqishme. Ajo tregon se Jezusi mund të shërojë të gjitha plagët që janë të analogjizuara me lebrën. Por mos i humbisni ato katër fjalë: "Do të bëj". Së pari, të dy fjalët "Unë bëj" janë fjalë të shenjta të përdorura në kohë të ndryshme në liturgjitë tona dhe përdoren për të shpallur besimin dhe përkushtimin. Ato përdoren në martesa për të krijuar një bashkim shpirtëror të pazgjidhshëm, përdoren në pagëzime dhe sakramente të tjera për të rinovuar publikisht besimin tonë dhe përdoren gjithashtu në ritin e shugurimit të priftërinjve ndërsa ai jep premtimet e tij solemne. Thënia "Unë bëj" është ajo që dikush mund t'i quajë "fjalë veprimi". Këto janë fjalë që janë gjithashtu një akt, një zgjedhje, një angazhim, një vendim. Këto janë fjalë që ndikojnë në atë që jemi dhe në atë që zgjedhim të bëhemi.

Jezusi gjithashtu shton "... ai do ta bëjë atë". Kështu që Jezusi nuk po bën thjesht një zgjedhje personale këtu ose një angazhim personal për jetën dhe besimet e tij; përkundrazi, fjalët e tij janë një veprim i efektshëm dhe që bën një ndryshim për një tjetër. Fakti i thjeshtë se Ai dëshiron diçka, dhe pastaj e vë atë në lëvizje me fjalët e Tij, do të thotë se diçka ka ndodhur. Diçka është ndryshuar. Një akt i Zotit u bë.

Do të ishte një përfitim i madh për ne që të ulemi me këto fjalë dhe të meditojmë mbi llojin e kuptimit që ata kanë në jetën tonë. Kur Jezusi na i thotë këto fjalë, çfarë dëshiron ai? Cila është "ajo" së cilës i referohet? Ai patjetër që ka një vullnet të veçantë për jetën tonë dhe është patjetër i gatshëm ta vërë në veprim në jetën tonë, nëse jemi të gatshëm t'i dëgjojmë ato fjalë. Në këtë fragment të Ungjillit, lebrozi ishte plotësisht i vendosur ndaj fjalëve të Jezusit. Ai ishte në gjunjë para Jezuit si shenjë e besimit të plotë dhe nënshtrimit të plotë. Ai ishte i gatshëm ta bënte Jezusin të veprojë në jetën e tij dhe është kjo hapje, më shumë se gjithçka tjetër, që evokon këto fjalë veprimi të Jezusit.Leprosia është një shenjë e qartë e dobësive tona dhe mëkatit tonë. Isshtë një shenjë e qartë e natyrës sonë të rënë njerëzore dhe dobësisë sonë. Shtë një shenjë e qartë se ne nuk mund ta shërojmë vetveten. Isshtë një shenjë e qartë se kemi nevojë për Shëruesin Hyjnor. Kur t'i njohim të gjitha këto realitete dhe të vërteta, do të jemi në gjendje, ashtu si ky lebroz, t'i drejtohemi Jezusit në gjunjë dhe të lutemi për veprimin e Tij në jetën tonë. Reflektoni sot në fjalët e Jezusit dhe dëgjoni atë që Ai po ju tregon përmes tyre. Jezusi e dëshiron atë. Po? Dhe nëse e bëni, a jeni të gatshëm t’i drejtoheni Atij dhe t’i kërkoni të veprojë? A jeni të gatshëm të kërkoni dhe të merrni vullnetin e Tij? lutja: Zot, unë dua atë. E dua atë. Unë e njoh vullnetin tënd hyjnor në jetën time. Por ndonjëherë vullneti im është i dobët dhe i pamjaftueshëm. Më ndihmo të thelloj vendosmërinë time për të kontaktuar Ty, Shëruesin Hyjnor, çdo ditë në mënyrë që të mund të takoj fuqinë Tënde shëruese. Më ndihmo të jem e hapur ndaj gjithçkaje që vullneti yt përfshin për jetën time. Më ndihmo të jem i gatshëm dhe i gatshëm ta pranoj veprimin tënd në jetën time. Jezus, Unë të besoj Ty.