Ашки Санта Моника барои кафорати писараш

Дар ин мақола мо ба шумо дар бораи ҳаёти ӯ нақл мекунем Санта Моника ва бахусус ашкҳои рехтаи писараш Агостиноро, ки бо нооромӣ гумроҳ шуд, то имонашро дубора кашф кунад.

Моника аз синни ҷавонӣ ба эътиқоди худ содиқ будани худро нишон дод. У ба шавхар баромад Патриотио, марди бутпараст, зуд хашмгин, ки бо мурури замон тавонист бо ширинии худ ром кунад ва аз ӯ се фарзанд дошт: Августин, Навио ва Перпетуо. Сарфи назар аз фарқияти имони байни ӯ ва шавҳараш, Моника пайваста дуо мегуфт, ки ӯ ва фарзандонаш ба Худо табдил ёбад.

Ташвиши асосии ӯ буд Агостино, ки давраи наврасии пурталотумро аз cap гузарондааст. Августин аз эътиқоди масеҳӣ дур шуд ва тарзи ҳаёти носолимро қабул кард. Бо вуҷуди ин, Моника ҳеҷ гоҳ аз дуо кардан барои наҷоти рӯҳи писараш даст накашид.

Солҳои зиёд, Санта Моника азоб кашид то бубинад, ки писарро гум кунад. Бо вуҷуди ин, имони ӯ ба Худо суст нашуд. Ба воситаи намоз ва тавба, Моника дарду гуноҳи Августинро бар ҷонаш гирифт, гадоӣ кард Dio ки ба вай раҳм кунад.

Қатъи Августин

Он бахри ашк ва курбонихо натичахои зарурй овард. Ҳикояи онҳо аз фидия нуқтаи гардиш дошт, ки пас аз солҳои муборизаи ботинӣ Августин ба он табдил ёфт дини насронӣ ва соли 387 аз ҷониби Сант'Амброгио таъмид гирифт.

Пас аз табдили Августин, Санта Моника низ шодии дидан дошт шавҳар ва духтараш Ман ҳамеша имони масеҳиро истиқбол мекунам. Бо вуҷуди ин, ҳаёти ӯ на ҳама гулобӣ буд, зеро пас аз имон овардан Августин, шавҳар ва духтараш Патрик мурд.

Санта Моника солҳои охири умри худро дар сулху амонй. Ӯ дар соли 387, ки ҳамчун соли табдили Августин маъруф аст, дар шаҳри Итолиё вафот кардааст Остия, пас аз кӯмак ба писараш барои муқаддас ва теологи бузурги калисо шудан.