Чӣ гуна кӯдакро дар хатари исқоти ҳамл рӯҳан қабул кардан мумкин аст

Ин як масъалаи хеле ҳассос аст. Вакте ки сухан меравад исқоти ҳамл, ба ходисае далолат мекунад, ки барои модар, оила ва пеш аз хама ба тифли ба дуньё омадан окибатхои хеле аламовар ва дарднок дорад, то аз хаёти заминй шинос шавад. Аз ҷиҳати рӯҳонӣ қабул кардани кӯдаке, ки дар хатари исқоти ҳамл қарор дорад, маънои муҳофизат кардани ҳаёти ҳомилашуда, ки бо марг таҳдид мекунад, тавассути дуо, биёед бубинем, ки чӣ тавр.

Муҳофизати ҳаёт тавассути дуо

Намоз дар давоми нӯҳ моҳ пеш аз салиб ё муқаддаси муқаддас хонда мешавад. Тасби муқаддас низ бояд ҳар рӯз дар якҷоягӣ бо Падари мо, Салом Марям ва ҷалол хонда шавад. Шумо инчунин метавонед баъзе қарорҳои хуби шахсиро озодона илова кунед.

Асоси ибтидоӣ:

Аксари Бокира Марям, Модари Худо, фариштагон ва муқаддасон ҳама, ки бо хоҳиши кӯмак ба кӯдакони таваллуднашуда, ман (...) ваъда медиҳам, ки аз рӯзе (...) барои 9 моҳ, ба рӯҳан кӯдаке қабул мекунам, ки номи ӯ. танҳо ба Худо маълум аст, дуо кунед, то ҷонаш наҷот ёбад ва пас аз таваллудаш дар лутфи Худо зиндагӣ кунад. Ман ӯҳдадор мешавам:

- намози ҳаррӯза бихонед

- хондан Санто Росарио

- (ихтиёрӣ) қарори зерин қабул карда шавад (...)

Намози ҳаррӯза:

Худованд Исо, ба василаи шафоати Марям, Модарат, ки туро бо муҳаббат ба дунё овардааст ва Юсуф, марде, ки боваринок, ки пас аз таваллуд туро нигоҳубин мекард, ман аз ту ин кӯдаки ҳанӯз таваллуднашударо, ки ман ӯро ба фарзандӣ гирифтаам, талаб мекунам. рӯҳан ва дар хатари марг қарор дорад, ба падару модараш муҳаббат ва ҷасорат деҳ, то писарашон, ки худат ба ӯ ҳаёт додаӣ, зинда кунанд. омин.

Фарзандхонии рӯҳонӣ чӣ гуна ба амал омад?

Пас аз зуҳуроти бонуи мо Фотима, фарзандхондии рӯҳонӣ посух ба дархости Модари Худо буд, ки ҳар рӯз тасбеҳи муқаддасро ҳамчун тавба барои кафорати гуноҳҳое, ки қалби покизаи ӯро захмӣ мекард, бихонанд.

Кӣ ин корро карда метавонад?

Ҳар касе: одамони оддӣ, шахсони муқаддас, мардон ва занон, одамони синну солашон гуногун. Онро якчанд маротиба кардан мумкин аст, ба шарте ки пештарааш ба охир мерасад, дар асл он барои як кӯдак дар як вақт анҷом дода мешавад.

Чӣ мешавад, агар ман хондани намозро фаромӯш кунам?

Фаромӯш кардан гуноҳ нест. Аммо, танаффуси дуру дароз, масалан, як мох ба фарзандхондй халал мерасонад. Кавлро нав кардан, кушиш кардан лозим аст, ки бештар вафодор бошад. Дар сурати танаффуси кутохтар, кабули маънавй бо рохи баровардани рузхои гумшуда дар охир давом додан лозим аст.